Historisch besef is iets wat bij die trots
past. Georgië heeft een rijke geschiedenis,
die volgens sommige Georgiërs
vergelijkbaar is met die van de Grieken.
Koning Vakhtang Gurgasaii
Graag vertelt Shota de mythe over de
ontstaansgeschiedenis van de stad waarin
hij opgroeide. Arveladze: 'Ongeveer
vijftienhonderd jaar geleden verwondde
onze toenmalige koning Vakhtang
Gurgasaii een fazant met zijn pijl en boog.
Later vond hij de vogel in een waterbron
en bleek dat de wond was geheeld door het
warme water. Vanaf dat moment wilde de
koning een stad op deze plaats stichten.
Dat is Tbilisi geworden, wat warme stad
betekent.'
Enkele jaren geleden woonden er niet meer
dan een miljoen mensen in de Georgische
hoofdstad, maar dat aantal neemt snel toe.
Er wordt nog steeds veel gebouwd en
volgens Arveladze zal het aantal inwoners
binnen enkele jaren oplopen tot twee
miljoen.
Arveladze heeft zijn schoolopleiding nooit
verwaarloosd. Naast het voetbal heeft hij
altijd gestudeerd. En met succes.
Arveladze: 'Ik heb een goede opleiding
De elfde-eeuwse Alaverdi-kathedraal in Kakhetia
in Oost-Georgië.
Foto's: Coll. Jean Blankoff
De steile rotswand van
Metekhi met aan de
voet de rivier de Kura,
die de Georgische
hoofdstad Tbilisi
doorsnijdt.
gehad in Georgië. De kinderen in Georgië
gaan op zesjarige leeftijd naar school. In
totaal duurt de schoolperiode elf jaar.
Daarna kun je een vervolgopleiding doen
aan de universiteit. Hoewel ik natuurlijk
altijd veel met voetbal ben bezig geweest,
heb ik ook economie gestudeerd. Ik heb
dat samen met mijn broer gedaan. We
hebben het twee jaar geleden afgerond. Het
opleidingsniveau in Georgië is altijd goed
geweest, totdat ons land in 1991
onafhankelijk werd. Die omwenteling is
ten koste gegaan van onze economie, we
moesten weer vanaf nul beginnen. Dat
heeft ook het onderwijs aangetast. Als een
land zich in alle rust afscheidt, kun je rustig
aan je economie en onderwijs blijven
werken, maar in Georgië was het oorlog.
De mensen waren niet gelukkig. Nu gaat
alles wel weer wat beter, maar het kost
gewoon tijd om een nieuw land op te
bouwen. Georgiërs zijn slimme mensen,
die graag iets nieuws willen creëren. In
slechte tijden kunnen wij een beroep doen
op ons gevoel voor humor. Wij houden
van grappen, ook van zwarte humor.
Zonder die humor hebben de Georgiërs
geen leven. Het heeft ons altijd geholpen.'
Trots en gevoel voor historie en traditie. In
deze woorden zal de gemiddelde Georgiër
zichzelf herkennen. De binnenstad van
Tbilisi doet middeleeuws aan en er zijn
veel historische plekjes. De buitenwijken
Klooster in het Udabno-gebergte.
zijn grijzer en grauwer. Die herinneren aan
de Sovjet-periode. Arveladze: 'De meeste
mensen in Georgië hebben een sterk
ontwikkeld gevoel van trots. We zijn een
klein land met een groot hart. Ons land
heeft een geschiedenis van vijfduizend jaar.
Wij houden van oude tradities en proberen
die ook nu nog in stand te houden. De
belangrijkste van al die tradities is de
gastvrijheid. Bij ons staat de deur altijd
open. We proberen elkaar zoveel mogelijk
te helpen. Buren zijn bij ons altijd
vrienden. Ze horen bij de familie. Als
iemand een probleem heeft, staan de buren
klaar om te helpen. De onderlinge
betrokkenheid is groot. Die sterke
contacten mis ik het meest nu ik niet meer
in Georgië woon. Gelukkig is Nederland
geen koel land. Onderlinge verhoudingen
tussen de mensen hier kunnen ook warm
zijn.'
Verschillende talen
Het land kent verschillende religies, maar
de meeste Georgiërs zijn orthodox-
christelijk. Dat geldt ook voor Shota
Arveladze. Ongeveer elf procent van de
63
