De laats
keer dat
Haarlem
Ajax wo
GASTCOLUMN
Oftewel: Aads eerste afkoopson.
Foto: George Verberne
Op bijna samenzweerderige toon kwam Danny Blind het ons
vertellen. 'Hij bestaat wél hoor, daar heb je 'm.' En inderdaad, daar
stond-ie. De man wiens bestaan we nu al ruim een jaar ontkennen,
getuige de titel van onze Haarlemse talkshow ('Aad de Mos bestaat
niet!!!'), leunde losjes tegen een van de muren die Soccer World
overeind houden.
Ontkennen had deze keer geen zin, het was hem echt. De snor, de
weinig intelligente blik, geen ontkomen aan. Toch moeten we u
teleurstellen, het JVG (John Veldman Genootschap) peinst er niet
over om de talkshow-titel te wijzigen in 'Aad de Mos bestaat
toch!!!' of zoiets. We sluiten ons aan bij de woorden van een
pientere journalist van het Haarlems Dagblad die ooit opschreef
dat het hier een ironische titel betrof. En zo is het maar net. Aad de
Mos mag dan iets zijn dat leeft, het personage waarvoor hij zich
uitgeeft doet dat zeer zeker niet. Iemand die zichzelf steevast
voorstelt als een garantie voor succes maar binnen enkele
maanden een garantie voor een afkoopsom blijkt te zijn, kun je
moeilijk levensvatbaar noemen.
Maar daar waren we al een tijdje achter. Om precies te zijn sinds
bevrijdingsdag 1985. Was u destijds aanwezig geweest in het
Haarlem-stadion dan had ook u kunnen weten dat Aad de Mos
voor veel dingen een garantie is, behalve voor succes. Ik zat er wel,
de door mijn oma gefabriceerde Haarlem-sjaal fier om de
schouders. Gebreid in de tijd dat Haarlem-supporters nog trots op
hun club waren.
Tegenwoordig zijn ze wat minder gemakkelijk te herkennen, 's
Nachts kom je ze nog wel eens tegen, op weg naar de kroeg. De
blik is schichtig, de roodblauwe sjaal zit diep weggestopt in de
kraag. Ze lopen dicht langs de huizen, zodat hun gezicht niet
gevangen kan worden door het schijnsel van
de lantaarnpalen. Herkenning is dodelijk,
de meesten hebben goede banen, vandaar.
Fans van Haarlem vragen niet om bekers of
landstitels, maar om problemen.
Drankproblemen staat op nummer 1.
Ze leven ook niet in bet heden. Hun helden
door Edwin Struis
heten al tientallen jaren Maup Kruijer, Beer Wentink, Piet Huyg,
Piet Keur en Abe van den Ban, de man die snor werd. Mooie
verhalen kunnen ze vertellen over rolfluitjes in combinatie met
Barry Hughes, over twee keer vierde worden in de eredivisie, over
de laatste keer dat we een ronde verder kwamen in de Europa Cup,
over Ajax - Haarlem 0-3 in maart '84 (ja, jonge lezers, het staat er
echt: Ajax - Haarlem 0-3), over het debuut van Ruud Gullit. Over
Haarlem zijn hele mooie verhalen te vertellen, alleen, het zijn altijd
dezelfde. De laatste veertien jaar zijn er geen nieuwe bijgekomen.
Althans, geen vrolijke.
Het laatste dateert van 5 mei 1985. En is een ode aan Nico
Runderkamp. Zegt die naam u nog iets? Ik was er al bang voor.
Een voetballer was het, zo'n modale. Die in de tijd dat Michael
Jackson nog een neus had aan kwam waaien bij Haarlem.
Niemand weet waar hij vandaan kwam, niemand weet waar hij
heen ging. Hij was er opeens. Als een door God gezonden engel die
Aad de Mos een lesje moest leren. Want deze toptrainer haalde het
in z'n hoofd om op die bewuste zondag Ajax te laten voetballen
zonder de brille van Van basten, de voorzet van Van 't Schip en de
routine van Meeuws. Het trio was inzetbaar, maar ontbrak in de
basis. Een topfitte Van Basten op de bank zetten, dat heeft geen
enkele trainer De Mos meer nagedaan.
Toen we uitgelachen waren stond het al 1-0. Nico Runderkamp,
held voor één dag, prikte een penalty doodleuk achter Hans Galjé.
Toen Runderkamp gezeten op een wolk achter de einder
verdween, kwam De Mos op het lumineuze idee om alsnog Van
Basten en Van 't Schip in te zetten, maar het was al te laat. Zelden
voetballers zo ongeïnspireerd zien invallen als dit duo.
Veel gretiger vulden ze de dag erop hun stembriefje in. Het
bestuur liet de spelers in een geheime
stemming de keus. Aad staat of Aad gaat.
De nederlaag viel nu nog groter uit dan
tegen Haarlem: 12-7. Aads eerste
afkoopsom was een feit. De eerste uit een
lange reeks. Ajax heeft sindsdien nooit meer
van Haarlem verloren.
AJAX MAGAZINE APRIL 1999
