momenten zijn weggegaan. Toch zijn al die verliezen opgevangen, Ajax blijft prijzen winnen. Ajax is zo groot dat ze nooit bang hoeven te zijn wanneer een belangrijke speler de club verlaat.' Denk jij zelf al aan buitenlandse avonturen? 'Nee, zeker niet. Ik heb geen haast omdat ik graag bij Ajax wil blijven. Ik ben bovendien nog veel te jong om weg te gaan. Mijn gevoel zegt me dat ik hier nog veel kan leren. Toen ik zonder reden op de bank zat, ging ik wel denken, maar ook toen ik niet speelde, voelde ik mij Ajacied. Mijn contract loopt dit jaar af. Er zijn clubs bij mij geweest, zo gaat dat nu eenmaal. Maar ik denk er niet eens aan, want ik wil me volledig op Ajax richten.' Betekent dit dat clubliefde toch nog bestaat? 'De ontwikkelingen in het voetbal maken het moeilijker. Iemand kan nog zoveel liefde voor een club hebben, maar dan nog bestaat de mogelijkheid dat diegene op een gegeven moment helemaal niet meer bij die club past. Op dat moment is het beter om ermee te stoppen. De liefde moet wederzijds zijn, dat is toch een voorwaarde. De voetballerij ontwikkelt zich zo rap dat zaken als clubliefde steeds verder vervagen. Enkele jaren terug lag dat heel anders.' Wat is nu eigenlijk nog de waarde van een contract? 'We gaan meer naar een soort bedrijfssituatie toe. Geld wordt steeds belangrijker, waardoor spelers steeds vaker worden vrijgekocht. Maar een contract blijft toch gewoon een contract, waaraan bepaalde voorwaarden zijn verbonden. Die wetten zijn zo hard dat een speler ook nu nog aan zijn contract kan worden gehouden als het moet.' De toekomst van de Ajax-jeugd Niet alleen het begrip clubliefde heeft na het Bosman-arrest een andere lading gekregen, ook de Nederlandse voetbaljeugd zou hiervan op termijn slachtoffer kunnen worden. Het zal voor jonge voetballers van Ajax steeds moeilijker worden om gemotiveerd te blijven. Melchiot is het hier niet mee eens. Hij, die zelf via het Noord- Amsterdamse De Volewijckers bij de jeugd 'HET l£PE KMNSC OM 3EPG0H NIEMANP 3EK Ti LATEN MAKEN EN HM £03 TE PLLJVEN' van Ajax is terechtgekomen, meent: 'Ik denk dat hier nooit iets zal veranderen. Die jongens moeten gewoon rustig blijven. Als een jeugdspeler talent heeft, komt hij er altijd. Als je het hebt, heb je het gewoon. Ook als je even op de bank belandt. Als je bij Ajax speelt, weet je al dat je talent hebt. Het is de kunst om je door niemand gek te laten maken en rustig te blijven. Als je je daaraan houdt, kun je heel ver komen. Een goede mentaliteit is het belangrijkst.' Denk je dat er Ajax-supporters zijn die zich tegenwoordig meer met Barcelona verwant voelen dan met Ajax zelf? 'Nee, dat vind ik erg overdreven. Van Gaal heeft veel Nederlanders naar Barcelona gehaald en bewijst dat dat een reden had want het gaat toch hoe hij het voor ogen had. Maar ook daar hebben veel mensen geklaagd. Ik kan me niet voorstellen dat een Ajax-supporter naar Barcelona gaat om daar de spelers aan het werk te zien. Dat doen ze waarschijnlijk alleen als ze er op vakantie zijn. Verder hebben de meesten hun hart hier nog in Amsterdam liggen, dat weet ik wel zeker. Ik hoor nog steeds uit bepaalde hoeken van het stadion dezelfde yells komen, die ik herken van onze supporters. BAAD Uiteindelijk ronden we het gesprek af met enkele niet-voetbaltechnische onderwerpen. Over zijn familie praat Melchiot dit keer eigenlijk liever niet. Niet ten onrechte stelt hij vast dat iedereen nu wel weet dat zijn familie, en dan met name zijn moeder, van onschatbaar belang is voor de ontwikkeling van zijn talent. 'Iedereen weet dat nu, wat zou ik j daar nog aan moeten toevoegen?' We maken een sprongetje naar BMD, waarmee we het gesprek ook begonnen. Hoe loopt dit project nu? Melchiot: 'Het is begonnen als een grapje, maar nu zie je dat het grapje serieus wordt. Mensen tonen interesse, er wordt veel over gesproken, zeker ook buiten het voetbal. Wij blijven hier met z'n drieën toch tamelijk nuchter onder, want we hebben ervaring met aandacht. Ik weet van Anezelf dat ik geen zanger ben. Ik ben voetballer, met muziek als hobby. Het zingen is daarvan een onderdeel en dat heb ik nu wat meer ontwikkeld.' Maar het loopt ook een beetje uit de hand. Straks wordt het misschien wel je werk. Serieus: 'Nee, dat nooit. Dat willen we ook niet. Ik doe er wel mijn best voor, wat weer te maken heeft met het voetbal. Ik ben niet anders gewend, doe altijd mijn best. Van dat zingen leer ik overigens veel. Als ik nu voor een groot publiek moet optreden, krijg ik te maken met een soort spanning die ik voorheen niet kende. Daar leer ik nu mee omgaan, wat voor het voetbal ook leerzaam is, want uiteindelijk heb je daardoor meer controle over je lichaam.' Hoe zijn de reacties van andere Ajax-spelers? Trots: 'Enthousiast, ze vinden het echt leuk. Ze wisten al een tijdje dat we ermee bezig waren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel grappig vind om mezelf op de radio te horen zingen.' Voetballen en zingen, het geluk lacht de pas 22-jarige aan alle kanten toe. De troetelnaam 'Super Mario' die de Ajax- kern aan zijn verdediger gaf, lijkt dan ook perfect bij hem te passen. Melchiot zelf is er trots op: 'Ik heb het altijd wel een grappige nickname gevonden, omdat het toch wat zegt over mijn kwaliteiten en mijn naam. Gelukkig zingen de supporters het voor de wedstrijd en als ik een mooie actie heb laten zien, en dat zal altijd bijzonder blijven.' AJAX MAGAZINE APRIL 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 64