momenten zijn weggegaan. Toch zijn al die
verliezen opgevangen, Ajax blijft prijzen
winnen. Ajax is zo groot dat ze nooit bang
hoeven te zijn wanneer een belangrijke
speler de club verlaat.'
Denk jij zelf al aan buitenlandse avonturen?
'Nee, zeker niet. Ik heb geen haast omdat
ik graag bij Ajax wil blijven. Ik ben
bovendien nog veel te jong om weg te
gaan. Mijn gevoel zegt me dat ik hier nog
veel kan leren. Toen ik zonder reden op de
bank zat, ging ik wel denken, maar ook
toen ik niet speelde, voelde ik mij Ajacied.
Mijn contract loopt dit jaar af. Er zijn clubs
bij mij geweest, zo gaat dat nu eenmaal.
Maar ik denk er niet eens aan, want ik wil
me volledig op Ajax richten.'
Betekent dit dat clubliefde toch nog bestaat?
'De ontwikkelingen in het voetbal maken
het moeilijker. Iemand kan nog zoveel
liefde voor een club hebben, maar dan nog
bestaat de mogelijkheid dat diegene op een
gegeven moment helemaal niet meer bij
die club past. Op dat moment is het beter
om ermee te stoppen. De liefde moet
wederzijds zijn, dat is toch een
voorwaarde. De voetballerij ontwikkelt
zich zo rap dat zaken als clubliefde steeds
verder vervagen. Enkele jaren terug lag dat
heel anders.'
Wat is nu eigenlijk nog de waarde van een
contract?
'We gaan meer naar een soort
bedrijfssituatie toe. Geld wordt steeds
belangrijker, waardoor spelers steeds vaker
worden vrijgekocht. Maar een contract
blijft toch gewoon een contract, waaraan
bepaalde voorwaarden zijn verbonden. Die
wetten zijn zo hard dat een speler ook nu
nog aan zijn contract kan worden
gehouden als het moet.'
De toekomst van de Ajax-jeugd
Niet alleen het begrip clubliefde heeft na
het Bosman-arrest een andere lading
gekregen, ook de Nederlandse voetbaljeugd
zou hiervan op termijn slachtoffer kunnen
worden. Het zal voor jonge voetballers van
Ajax steeds moeilijker worden om
gemotiveerd te blijven. Melchiot is het hier
niet mee eens. Hij, die zelf via het Noord-
Amsterdamse De Volewijckers bij de jeugd
'HET l£PE KMNSC OM 3EPG0H NIEMANP
3EK Ti LATEN MAKEN EN HM £03 TE
PLLJVEN'
van Ajax is terechtgekomen, meent: 'Ik
denk dat hier nooit iets zal veranderen. Die
jongens moeten gewoon rustig blijven. Als
een jeugdspeler talent heeft, komt hij er
altijd. Als je het hebt, heb je het gewoon.
Ook als je even op de bank belandt. Als je
bij Ajax speelt, weet je al dat je talent hebt.
Het is de kunst om je door niemand gek te
laten maken en rustig te blijven. Als je je
daaraan houdt, kun je heel ver komen. Een
goede mentaliteit is het belangrijkst.'
Denk je dat er Ajax-supporters zijn die zich
tegenwoordig meer met Barcelona verwant
voelen dan met Ajax zelf?
'Nee, dat vind ik erg overdreven. Van Gaal
heeft veel Nederlanders naar Barcelona
gehaald en bewijst dat dat een reden had
want het gaat toch hoe hij het voor ogen
had. Maar ook daar hebben veel mensen
geklaagd. Ik kan me niet voorstellen dat
een Ajax-supporter naar Barcelona gaat
om daar de spelers aan het werk te zien.
Dat doen ze waarschijnlijk alleen als ze er
op vakantie zijn. Verder hebben de
meesten hun hart hier nog in Amsterdam
liggen, dat weet ik wel zeker. Ik hoor nog
steeds uit bepaalde hoeken van het stadion
dezelfde yells komen, die ik herken van
onze supporters.
BAAD
Uiteindelijk ronden we het gesprek af met
enkele niet-voetbaltechnische
onderwerpen. Over zijn familie praat
Melchiot dit keer eigenlijk liever niet. Niet
ten onrechte stelt hij vast dat iedereen nu
wel weet dat zijn familie, en dan met
name zijn moeder, van onschatbaar
belang is voor de ontwikkeling van zijn
talent. 'Iedereen weet dat nu, wat zou ik
j daar nog aan moeten toevoegen?' We
maken een sprongetje naar BMD,
waarmee we het gesprek ook begonnen.
Hoe loopt dit project nu? Melchiot: 'Het
is begonnen als een grapje, maar nu zie
je dat het grapje serieus wordt. Mensen
tonen interesse, er wordt veel over
gesproken, zeker ook buiten het voetbal.
Wij blijven hier met z'n drieën toch
tamelijk nuchter onder, want we hebben
ervaring met aandacht. Ik weet van
Anezelf dat ik geen zanger ben. Ik ben
voetballer, met muziek als hobby. Het
zingen is daarvan een onderdeel en dat heb
ik nu wat meer ontwikkeld.'
Maar het loopt ook een beetje uit de hand.
Straks wordt het misschien wel je werk.
Serieus: 'Nee, dat nooit. Dat willen we ook
niet. Ik doe er wel mijn best voor, wat weer
te maken heeft met het voetbal. Ik ben niet
anders gewend, doe altijd mijn best. Van
dat zingen leer ik overigens veel. Als ik nu
voor een groot publiek moet optreden,
krijg ik te maken met een soort spanning
die ik voorheen niet kende. Daar leer ik nu
mee omgaan, wat voor het voetbal ook
leerzaam is, want uiteindelijk heb je
daardoor meer controle over je lichaam.'
Hoe zijn de reacties van andere Ajax-spelers?
Trots: 'Enthousiast, ze vinden het echt
leuk. Ze wisten al een tijdje dat we ermee
bezig waren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik
het ook wel grappig vind om mezelf op de
radio te horen zingen.'
Voetballen en zingen, het geluk lacht de
pas 22-jarige aan alle kanten toe. De
troetelnaam 'Super Mario' die de Ajax-
kern aan zijn verdediger gaf, lijkt dan ook
perfect bij hem te passen. Melchiot zelf is
er trots op: 'Ik heb het altijd wel een
grappige nickname gevonden, omdat het
toch wat zegt over mijn kwaliteiten en mijn
naam. Gelukkig zingen de supporters het
voor de wedstrijd en als ik een mooie actie
heb laten zien, en dat zal altijd bijzonder
blijven.'
AJAX MAGAZINE APRIL 1999