alleen is niet genoeg
m
De wil om
te winnen
Als het goed gaat word je als trainer van Ajax bejubeld en geprezen. Dan heb je
de mooiste baan van de wereld. Als Ajax wint, is de ArenA het voorportaal van de
onsterfelijkheid. Dan is je reputatie voor eens en altijd gevestigd. Maar Ajax wint
niet (altijd).
Jan Woujteri zou zo in het Russische
StaatseinpÈS kunnen. Zijn expressie is als
PE VISIE VAN JAN WOUTERS
die vanJPopov, de fenomenale clown wiens
grappen djt menselijk tragiek tegelijk
blootleggen en verlichten. Het publiek
woroiieder optreden verscheurd door een
drang die doet schateren en een die doet
huilen. Is zijn opdracht onmogelijk? Hoe
kan je goochelen zonder mouwen? Hoe
bouw je een huis zonder fundament;
zonder dat men eraan dacht te heien? Of
komen deze bespiegelingen te zeer voort
uit het verdriet om de verliespunten, dat
zich gaande dit seizoen als onkruid zo
onbarmhartig heeft geworteld in de
clubliefde?
'Het gaat niet goed,' stelt de trainer vast.
'Als je zoveel punten verspeelt, kan het niet
goed gaan. Niet dat de punten die je haalt,
of niet haalt, allesbepalend zijn; maar als je
op een punt komt waarop zelfs het uitzicht
op de tweede plaats moeizaam wordt, is er
duidelijk een probleem.'
Maar wat is het probleem? Wouters
weigert zijn analyse. Hij weet dat er te veel
zere plekken zijn om vingers op te leggen.
door Raymond Bouwman
foto's Louis van de Vuurst
Hij wil niet negatief worden; weigert
individuen aan te wijzen die het probleem
hebben doen ontstaan. Dit seizoen is Ajax
het slachtoffer van Murphy's Law: alles wat
mis kan gaan, gaat mis.
Jan Wouters: 'Vraag me niet uit te leggen
hoe het komt dat als het eenmaal slecht
gaat, het zo gemakkelijk nog slechter gaat.
Het is zo. Een club die het goed gaat, heeft
het geluk aan zijn kant. Kijk maar naar
Feyenoord. Winst, geen blessures,
nauwelijks schorsingen, en dan scoor je in
de laatste minuut de winnende. En wij
kennen dat proces ook nog wel. De term
"lucky Ajax" bestaat zo lang als de
successen. Het heet afdwingen, maar hoe
het werkt weet niemand echt. Het heeft in
ieder geval met vertrouwen te maken;
zelfvertrouwen. Als de spelers niet beter
weten dan dat het goed komt, en de
trainer, en het publiek, dan komt het ook
goed. Afdwingen.'
De onverzettelijkheid
Wouters lijkt de aangewezen man om het
geluk af te dwingen. Sterker nog, hij is de
aangewezen man. Het bestuur benoemde
hem om orde op zaken te stellen. De keuze
lag niet alleen organisatorisch voor de
hand. Wouters was trainer van het tweede
en bedoeld om te zijner tijd door te
schuiven. Maar hij was ook als speler de
hardvochtige winner, die een nederlaag
nog niet accepteerde als hij de uitslag de
volgende dag in de krant las.
Maar hoe onverzettelijk kun je eigenlijk als
trainer zijn?
Jan Wouters: 'Het is geen kwestie van
acceptatie. Je bekijkt iedere wedstrijd op
wat er wel en niet goed ging. De fouten
probeer je de volgende keer te voorkomen.
Dat doe je als je wint en als je verliest. Ik
put dan moed uit de constatering dat de
fouten die we tegen Twente maakten, tegen
Heerenveen niet werden begaan. Of dat in
AJAX MAGAZINE APRIL 1999
25
