P 'Gummbah.'
DURE museumstukkkm
'Dure museumstukken', Joep Bertrams,
in: Het Parool, 12 september 1998
je zo ontzettend goed ziet dat hij uren op
een tekening zit te zwoegen. Het wemelt
van de streepjes, maar het is nooit wat. Ik
snap niet dat iedereen zo wegloopt met die
man. Maar verder: goede collega, leuke
vader, fijne vriend.
Ja hoor eens, hebben we het eerst over
Cruijff, moeten we het daarna dan nog
over De Boertjes hebben? Zij hebben niets
wat Cruijff wél heeft. Cruijff was en is een
persoonlijkheid. Edwin van der Sar is een
veel grotere persoonlijkheid dan Frank of
Ronald de Boer.'
GdJ: 'In de jaren zestig waren er de Beatles.
In de jaren zeventig had je Yes. Razend
populair. En die jongens van Yes gingen
l dat nog geloven ook. Maar vijf jaar later
i had niemand het meer over Yes. Wél over
de Beatles. Het zijn aardige jongens, leuke
spelers ook, maar Frank de Boer is echt
J geen betere verdediger dan Adri van
fTiggelen of Bennie Wijnstekers. Ook
I spelers over wie niemand het meer heeft.
I De Boertjes zijn komen bovendrijven in
tj die sfeer rond Ajax waarin alles "super" is.
Supertop, superliga,
super-dit, super-
dat.'
HK GdJ:
GdJ: 'Ik vind dit
geen grap.
Voetbalnostalgie.
Hm, nou ja... Over
mijn eigen
voetbalverleden ben
ik enthousiaster dan
over deze tekening.
Tot twee jaar terug
heb ik in de zaal
gevoetbald, bij
RKAVIC. Ik werd te oud. Doordat ik
steeds maar snelheid verloor, werd ik
steeds meer geschopt. Op het veld heb ik
tot m'n twintigste bij NFC in Amstelveen
gespeeld. In de Al, interregionale jeugd. Ik
mocht meedoen, maar het gevoel werd
steeds sterker dat de andere tien allemaal
beter waren dan ik. Omdat ik ook nog eens
om de haverklap door m'n enkels ging, ben
ik er mee gestopt.'
HK: 'Mijn ster heeft alleen op straat
gestraald. Bloedfanatiek. Heel smerig en
gemeen, eigenlijk. Mijn vliegende schaar
werd gevreesd. Ik werd daardoor altijd wel
als eerste of tweede gekozen. Deden ze uit
Als ik Later maar mer zo'm
2Elk€R0 WORDT DIE Bj DE
HeRiwmeRiNG AA~ AIOMEA/TE«/
AU D(T £EW 8R0k W N
keet kRy&T
Gummbah, in: de Volkskrant, 13 oktober 1998
puur lijfsbehoud natuurlijk. Ik kan me niet
herinneren dat ik droomde van een
profcarrière. Ik wilde Ivanhoe zijn. M'n
zoon van acht denkt op dit moment aan
niets anders dan aan hoe hij in het eerste
van Vitesse kan komen. Prachtig hoe de
magie op die leeftijd nog werkt.'
GdJ: 'Wat me nog goed bijstaat is het
gevoel van "in vorm zijn" dat je op het veld
kon hebben. Weten dat je binnen vijf
minuten zou scoren. Een machtig gevoel.
Met tekenen is het net zo. Er zijn periodes
dat alles lukt: goede grappen, mooie
tekeningen. In periodes dat je uit vorm
bent, kun je meekomen. Je levert iedere
dag je strip in en het resultaat is best
aardig. Maar meer ook niet.'
HK: 'Tekenen is totaal afhankelijk van
vorm. Er zijn dagen dat je weet: ik kan
alles, ik ga alle barrières voorbij. Er zitten
geweldige plaatjes in je hoofd en ze komen
allemaal nog precies goed op het papier
ook. Als je in vorm bent, verbaas je jezelf.
Voetballers moeten dat gevoel ook
hebben.' *-
AJAX MAGAZINE APRIL 1999
