i Amsterdam. Ajax gaat zich na de
ff
Tscheu-la Ling schiet
Ajax naar 3-0;
doelman Amundsen,
Birkelund (3) en
Groenlund (6) kunnen
er niets meer aan
doen.
Foto: ANP
blijven. En Zwaag en Dijksma, al was het
maar om te zeiken. Ze waren dan wel voor
Feyenoord, maar in de Europa Cup lag dat
toch anders. Zelfs de derdeklassers waar hij
vanmiddag nog mee had gevoetbald, waren
opgestaan. Alsof ze iets beters te doen
hadden. De ettertjes. Blij dat ze weggingen.
Hij zette demonstratief de radio harder en
ging naast het toestel zitten.
'En terwijl een ontketende Tahamata de
Noorse verdediging aan flarden draait,'
klonk het droog vanuit de studio in
Hilversum, 'gaan wij verder met Al
Stewarts heerlijke Year Of The Cat.'
Hij keek door de geopende deur de
recreatieruimte in, naar de pick-up-hoek.
Daar zaten zijn vrienden, ze hadden
plezier. Zij wel.
'Hoeveel staat het?' riep Gerard boven
de muziek uit. Zwaag en Dijksma
proestten het uit. 'Nee, ik meen het,
hoeveel?'
'Ze staan voor, geloof ik. Ze zitten al zo
goed als zeker in de volgende ronde!
Tahamata schijnt de man in vorm te zijn
vanavond!'
Hij probeerde enthousiasme in zijn stem
te leggen. Want het was toch geweldig dat
Ajax de volgende ronde haalde? Of niet
soms?
Hoe kwam het toch, dat het niet meer zo
was als vroeger? Had Gerard dan gelijk
gehad, toen hij laatst zei dat iedereen op
een gegeven moment andere interesses
krijgt? Maar als je dat niet wilde, zoals hij,
wat dan? Zat je dan elke woensdagavond in
je eentje naar de radio te luisteren in het
televisiezaaltje, met uitzicht op
vrienden die wel plezier hadden?
1 '4-0, het is 4-0 geworden hier in
1 blamerende 2-0 nederlaag van twee
weken geleden toch nog plaatsen
I voor de tweede ronde.' Hij liep naar
H het toestel. 'En de doelpuntenmaker
I is andermaal Tscheu-la Ling!'
I Hij zette de radio uit, haalde diep
I adem en liep de recreatiezaal in.
Welcome To The Hotel California
I zong een of andere kwezel.
I Hij wilde niet naar Hotel California.
Hij wilde naar huis. Hij wilde dat het
weer werd als vroeger. Toen Johan Cruijff
nog bij Ajax speelde. Toen Ajax -
Lillestrom een wedstrijd was waarvan je de
uitslag wilde weten. Nu was je benieuwd
wie er won! Hij moest er nog steeds aan
wennen. Gerard had daar geen problemen
mee. Die wisselde gewoon voetbal voor
muziek. Supertramp in de plaats van Ajax!
Ook geen gouden wissel, maar toch.
Gerard beleefde zo te zien meer plezier aan
muziek dan hij aan voetbal. 4-0 tegen
Lillestrom. Hij probeerde blij te zijn met de
overwinning. Maar Ling was Cruijff niet en
zou dat ook nooit worden, hoezeer hij zijn
best ook deed.
Ajax hoorde zijn best niet te doen. Ajax
moest vanzelfsprekend zijn. En het werd
steeds minder vanzelfsprekend. Zijn
vriendschap met Gerard, het voetballen,
Ajax, ja, zelfs de ruzies met Dijksma en
Zwaag. Er werd steeds meer steeds minder
vanzelfsprekend.
AJAX MAGAZINE APRIL 1999
