'Lopen is het probleem niet, maar je
moet ook aan de bal komen, het spel
verdelen en op gezette tijden een hakkie
kunnen geven'
ook kunnen zeggen wat ik verkeerd doe. Ik
geloof niet zo in de routine die de boel
moet sturen. Niet voor mezelf, in ieder
geval. Daarvoor moet je eerst lekker in je
vel zitten. En zo veel wedstrijden heb ik dat
gevoel dit seizoen nog niet gehad. In het
begin ging het vrij goed, maar toen kreeg ik
last van mijn knie. En dan heb ik het druk
genoeg met mezelf.'
Wat staatje tegen in het voetbal?
Witschge: 'Dat gezeur van buitenaf. Dat
journalisten dingen naar voren halen, waar
ze niets van afweten. Ik heb er een hekel
aan dat iedereen zich er maar mee denkt te
moeten bemoeien. En dat gebeurt steeds
meer. Dat kan ook niet anders, want
voetbal is zo mogelijk nog belangrijker
geworden dan het al was. Ik word moe
van alle conclusies die getrokken
worden als het een keer niet
lekker loopt. Als je dan dingen
leest of hoort, waarvan jij als
insider weet dat het volkomen
onzin is, ergert het je. Er
gebeuren intern veel dingen die
een gevolg hebben, maar onzichtbaar zijn
voor de buitenwacht. De verkeerde
verhalen hebben toch invloed op de groep,
terwijl iedereen kan weten dat de
werkelijkheid anders in elkaar zit. Mensen
raken geïrriteerd, de sfeer is gespannen, we
moeten de pers weer even uit de weg gaan,
en dan ontstaat er toch iets. Je probeert je
ervoor af te sluiten, want je weet hoe het
werkt, maar dat lukt heel moeilijk. Het is
leuker als ze de verkeerde verhalen
schrijven als het allemaal goed gaat. Als
iedereen staat te juichen word je toch
opgetild door het enthousiasme, of die
vreugde nou ergens op slaat of niet. Zo is
het ook leuker om in de krant een acht dan
een drie te krijgen. Ook al weet je dat de
rapporteur er helemaal naast zit. Een kop
als 'Ajax faalt' of je eigen naam erbij, dat is
toch vervelend. Ook al weet je dat die
journalist er de ballen verstand van heeft.
Al die verhalen gaan een eigen leven leiden.
En dus komt het ook voor dat we even
helemaal niet meer met de pers praten, of
met sommige journalisten die de hele tijd
onzin schrijven. Maar het is gewoon niet
leuk om in die situatie te komen. Maar
vooral omdat het toch betekent dat het niet
goed gaat met de club.'
De aanvoerder
Als het bestuur in de
persoon van Michael
van Praag naar buiten
komt met de
mededeling dat de discipline te wensen
overliet onder Olsen en dat hij de vorming
van groepjes niet voldoende had
tegengehouden, is het ook niet fair om de
pers verwijten te maken als die op zoek
gaat naar die schisma's en dat gebrek aan
zelftucht.
Witschge: 'Het klopt wel ergens dat de
groep geen groep meer was. En dat lag ook
voor een deel aan de trainer. Onder
Wouters is dat nu wel verbeterd. Het
kwam door irritaties. Als je elkaar dingen
gaat verwijten, gaan mensen het voor
elkaar opnemen. Dan heb je dus
inderdaad groepjes. Het was zo dat
sommige spelers tegen anderen
waren. Nu is dat niet meer zo. Het is
uitgepraat en inmiddels kan iedereen
F iedereen recht in de ogen kijken.
We hebben ten tijde van Olsen ook wel
eens op een maandag drie gesprekken
gehad om te kijken wat er allemaal mis
was in de selectie. Het gebeurde wel,
maar er veranderde niet veel.
Ik hoorde niet bij een groep. Als iets mij
niet zint, zeg ik het. Dat kan de ene keer
tegen de een zijn, en de volgende keer
tegen iemand anders. Dat heeft bij mij
nooit te maken met wie tot welk groepje
behoort. Ik kan eigenlijk altijd wel met
iedereen goed opschieten. Misschien ben ik
gewoon wel makkelijker dan anderen. Ik
ben minder snel geïrriteerd door iemand.
Dat ligt aan mijn karakter. Bij iemand als
Blind ligt dat anders. Maar die leeft ook
helemaal voor het voetbal. Daarmee wil
ik niet zeggen dat het mij allemaal niet
kan schelen, want op mijn manier
leef ik ook voor het voetbal. Maar
Danny weet ook alles van het
voetbal. Ik niet. Maar daardoor
is hij ook een leider en ik niet.
Daar moet je de
persoonlijkheid voor
AJAX MAGAZINE APRIL 1999
