Foto: Gerild Hoberman Fasten your seatbelts. Onder ons ligt Kaapstad en we loeren door de 875 vierkante centimeter ruitruimte naar beneden. Dan is er een oceaan te zien, het water botst tegen rotskusten. Dan is er groen golvend land te zien, mooier dan de fijnste glooiingen van de Franse Dordogne of het Italiaanse Toscane. En een berg, reusachtig, plat als een tafel. CGLMMN door David Endt Dan zien wij zonbefonkelde wolkenkrabbers die omzoomd zijn door heldere villa's, huizenblokken, rechtgehoekte straatpatronen, een haven. Een vliegbuiging verder zien we hoe een lappendeken zich uitstrekt, soms stukgescheurd door een toegangsweg. Daken, daakjes, afdakjes. Een wirwar van hutjes, woninkjes. We dalen dichterbij de lappendeken en ontdekken leven tussen de woninkjes, hutjes. Mensjes krioelen tussen de scheve wanden, over de stoffige straatjes. Dan is daar de landingsbaan. Kaapstad in Zuid-Afrika, doel van onze reis. Er wordt weer een ander continent ontdekt, al was Ajax hier in 1958 al eens. Maar 1958 is een eeuwen van ons weggedreven jaar. Een halfslachtig gevoel is niet te onderdrukken wanneer ik de vliegtuigtrap afdaal en voet zet op de zinderende Zuid-Afrikaanse betonbodem. Hebben anderen dat gevoel ook? Nederland en dit verre Afrikaanse land hebbep iets met elkaar. Fantastisch tropische tak van Holland. Of: 'Apartheid', een Afrikaans, een Nederlands woord dat term is geworden. Waar kies je voor, wat kun je wegwerken, wat kun je vergroten? Strekt het tot trots dat ooit een Nederlander hier voet aan wal zette om een kweektuin aan te leggen - een kweektuin waaruit, beschermd door witte handen, een afschuwelijk uitwas tussen de gezonde gewassen zich omoogwoekerde? 'Houd je vast.' Je kunt je onmogelijk niet een beetje thuis voelen in een ver, ver land waar de bewegwijzering je naar Waterkant, Muizenberg, Bloubergstrand en Oudekraal lokt. Een ver, ver land waar de munteenheid, Randgenoemd is naar de bergrug Witwatersrand, daar waar de uitgestrekte goudvelden van Zuid-Afrika liggen. Dat ver, ver land waar Ajax met open armen wordt ontvangen. Wij zijn BBP, Baaie Belangrijk Persoon, vip dus, wanneer wij het westerse Planét Hollywood binnenstappen om daar het Ajax-logo met de toevoeging Cape Town te onthullen. Ja, houd je vast, Ajax presenteert in Kaapstad een wereldprimeur. Een volle dochter is geboren op de rand van de wereld, op de plaats waar de Atlantische en de Indische Oceaan elkaar in de golven vliegen! Ajax injecteert het Zuid-Afrikaans voetbal met hoop en inspiratie. Ajax ontgint in Kaapstad een kweekvijver waarvan de gewassen, zonder uitwas, in volle kleurmengeling ten goede moet komen aan zowel de vruchtbare bodem als aan die verre, verre stad aan de andere kant van de wereld. Die vijver gaat Ikamva heten, Toekomst. 'Hou me vast.' Ik sla het portier van een luxueuze auto achter mij dicht. Ik sta op de stoffige weg, midden in een township. Jerome McCarthy is de broer van Benni. Benni van Ajax. Omdat zijn huid donker is, en zijn boer van Ajax, is hij mijn paspoort in een wereld waar de kansarmheid je naar de strot vliegt. De bevrolijkende zon verlicht de wurggreep niet. Bikkelhard, meedogenloos, snijdend word je geconfronteerd met de ellendige uitzichtloosheid van miljoenen. Het zijn miljoenen scherpe splinters die in je weelderige huid steken, die je beschaamd en verdrietig en machteloos maken. Deze wereld omrandt het Kaapstad, het Zuid-Afrika dat zo paradijselijk mooi en rijk is. Ik loop door de lappendeken, ben mij bewust van mijn kleur en van waar men hier die kleur mee associeert. Ik denk aan dat woord dat wij liever een Afrikaans dan een Nederlands woord vinden. De politieke apartheid behoort tot het verleden. Op de banken in het park bestaat de tekst Slegs voor blankes niet meer. Maar de sociale gelijkheid is nog generaties ver weg. Houd je mond over Barcelona-miljoenen. Hou me vast in dit land van overweldigende dromerige schoonheid en van bloedstollend, schaamteloos onrecht. 'Fasten your seatbelts. Na elf dagen tilt de zilveren vogel mij omhoog zodat ik nog van boven kan kijken naar Kaapstad, het mooiste stukje Zuid-Afrika. Een rugzak vol van ervaringen, indrukken, gevoelens drukt op mijn schouders. Het was onmogelijk niet verliefd te worden op de pracht, op het klimaat, de rijkheid van kleur. Onmogelijk niet te voelen welke inspiratie er ademt uit dit vruchtbare, talentvolle land. Onmogelijk niet geraakt te worden door de fascinatie van contrasten. Ik zie Bloubergstrand, de Tafelberg, Robbeneiland, de wolkenkrabbers. Daar: het stadion! Ik zie de lappendeken die de stad omrandt. Kaap De Goede Hoop, waar de Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan elkaar in de golvende armen vallen. En ik hoop mijn hoop dat er door Ajax niet alleen goud wordt gedolven in de townships maar dat er voor al die jochies die scharrelen, rennen, voetballen, slenteren, dromen in de lappendeken ook iets groeit dat heet De Toekomst. Ikamva. AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 41