WINNAARS, VERUEERS Koenen op de foto in de krant. Dus verbeet hij de pijn. Zijn zus zou eens moeten weten. Een held als Neeskens zomaar bij haar in huis! 'We zouden eigenlijk in een soort trainingskamp moeten,' had Hein vier dagen voor de wedstrijd geopperd. Hein stond met de bal onder zijn arm in het doel in het park. Ze hadden net penalty's geoefend. Laag en hard, binnenkant boom. 'Met het hele team?' had hij grinnikend gevraagd. 'Een weekend naar Papendal met z'n allen?' Hein had wel vaker van die plannetjes. Zoals die winterstopcompetitie, of toen hij in het park een kopgalg wilde bouwen. Een bal in een netje aan een touw, vastgebonden aan een tak van de grote kastanje. 'Dan kun je oefenen op kopballen, ook als je alleen bent. Je stelt zelf de hoogte in en koppen maar.' Als een professional had hij de bal eerst op de ideale hoogte gehangen en na een aanloopje hard weggekopt. Een schitterende uitvinding. Iedereen stond in de rij om het wondermateriaal uit te proberen. 'De luchtmacht van het onverslaanbare Nederlands elftal vond zijn oorsprong in een onooglijk parkje. Daar hing op een mooie dag de nu wereldberoemde linksbuiten van Ajax, Hein Zomers, een kopgalg in deze, al even beroemde, kastanjeboom. De rest is geschiedenis,' becommentarieerde Hein met journaalstem zijn vinding. 'Alles kan, heus, probeer maar,' moedigde hij aan. Henk-Jan wilde per se een Bakhuijs voordoen. Geroutineerd hing Hein de bal op zo'n halve meter boven de grond. 'In de laatste minuut van de wedstrijd komt vrije verdediger Henk-Jan mee naar voren en met leeuwenmoed werpt hij zich in de alles goed,' probeerde Hein hem een beetje op te lappen. De kopgalg lag sindsdien bij Hein op zolder. 'Nee, dat trainingskamp is gewoon voor ons samen. In de wedstrijd zullen wij het ook samen op moeten knappen, of denk je dat iedereen van het elftal er zo serieus mee bezig is als wij?' Hein pauzeerde even. 'We worden eikaars trainer!' Over vier dagen was de wedstrijd al en er moesten nog de nodige punten bijgeslepen worden. Zo was zijn schaar, zoals Piet Keizer hem zo mooi kon doen, nog altijd niet perfect. Stel je voor dat hij voor de volle tribunes over de bal zou struikelen in een poging de rechtsback van de tegenstander te passeren. Het hoongelach dat dan zou weerklinken, verstoorde nu al zijn dromen. Hij moest daar meer op oefenen dan hij nu deed. Als Hein bij hem logeerde ging hij dat vanzelf wel doen. Bovendien vond Hein ook dat Floris een suffe serie was. Als Hein er was zou hij echt niet kijken. Nu keek hij vaak omdat zijn zus keek. Het was net als met chips. Als ze er niet waren, had je er geen trek in. 'Kom mee, dan vragen we het meteen aan mijn moeder. Ik weet zeker dat het mag.' Voor de deur stond een ambulance. 'Vast voor oma Roozen van nummer 47, daar gaat het al een tijdje niet goed mee,' zei hij en samen liepen ze achterom de tuin in. Door het raam zagen ze ziekenbroeders in de kamer, die gehaast bezig waren een ambulancebed tussen de bank en de tafel door te rijden. Oma Roozen was dus zeker bij hun huis onwel geworden. 'Gek, oma Roozen komt normaal gesproken nooit bij ons over de vloer.' mêlee van spelers. De 1-0 nederlaag leek onafwendbaar, totdat...' Met een sierlijke zweefduik kopte Henk-Jan de bal langs de boom en boorde zich er zelf in. 'Als die boom de keeper was geweest had het doelpunt niet geteld,' was de algemene indruk. 'Ja, dat mag in de wedstrijd natuurlijk ook niet, vrije trap tegen is nog het minste!' vond Hein Met een zak snoep gingen ze de volgende dag bij Henk-Jan langs. 'Met die boom gaat AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1999 209

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 209