WINNAARS, VERUEERS
Koenen op de foto in de krant. Dus verbeet
hij de pijn. Zijn zus zou eens moeten
weten. Een held als Neeskens zomaar bij
haar in huis!
'We zouden eigenlijk in een soort
trainingskamp moeten,' had Hein vier
dagen voor de wedstrijd geopperd. Hein
stond met de bal onder zijn arm in het doel
in het park. Ze hadden net penalty's
geoefend. Laag en hard, binnenkant boom.
'Met het hele team?' had hij grinnikend
gevraagd. 'Een weekend naar Papendal met
z'n allen?' Hein had wel vaker van die
plannetjes. Zoals die winterstopcompetitie,
of toen hij in het park een kopgalg wilde
bouwen.
Een bal in een netje aan een touw,
vastgebonden aan een tak van de grote
kastanje. 'Dan kun je oefenen op
kopballen, ook als je alleen bent. Je stelt
zelf de hoogte in en koppen maar.'
Als een professional had hij de bal eerst
op de ideale hoogte gehangen en na een
aanloopje hard weggekopt. Een
schitterende uitvinding. Iedereen stond
in de rij om het wondermateriaal uit te
proberen.
'De luchtmacht van het
onverslaanbare Nederlands elftal
vond zijn oorsprong in een
onooglijk parkje. Daar hing op een
mooie dag de nu wereldberoemde
linksbuiten van Ajax, Hein Zomers,
een kopgalg in deze, al even
beroemde, kastanjeboom. De rest is
geschiedenis,' becommentarieerde
Hein met journaalstem zijn vinding.
'Alles kan, heus, probeer maar,' moedigde
hij aan.
Henk-Jan wilde per se een Bakhuijs
voordoen. Geroutineerd hing Hein de bal
op zo'n halve meter boven de grond. 'In de
laatste minuut van de wedstrijd komt vrije
verdediger Henk-Jan mee naar voren en
met leeuwenmoed werpt hij zich in de
alles goed,' probeerde Hein hem een beetje
op te lappen.
De kopgalg lag sindsdien bij Hein op
zolder.
'Nee, dat trainingskamp is gewoon voor
ons samen. In de wedstrijd zullen wij het
ook samen op moeten knappen, of denk je
dat iedereen van het elftal er zo serieus mee
bezig is als wij?'
Hein pauzeerde even.
'We worden eikaars trainer!'
Over vier dagen was de wedstrijd al en er
moesten nog de nodige punten bijgeslepen
worden. Zo was zijn schaar, zoals Piet
Keizer hem zo mooi kon doen, nog altijd
niet perfect. Stel je voor dat hij voor de
volle tribunes over de bal zou
struikelen in een poging de
rechtsback van de tegenstander te
passeren. Het hoongelach dat dan
zou weerklinken, verstoorde nu al
zijn dromen. Hij moest daar meer
op oefenen dan hij nu deed. Als Hein
bij hem logeerde ging hij dat vanzelf wel
doen. Bovendien vond Hein ook dat Floris
een suffe serie was. Als Hein er was zou hij
echt niet kijken. Nu keek hij vaak omdat
zijn zus keek.
Het was net als met chips. Als ze er niet
waren, had je er geen trek in.
'Kom mee, dan vragen we het meteen aan
mijn moeder. Ik weet zeker dat het mag.'
Voor de deur stond een ambulance.
'Vast voor oma Roozen van nummer 47,
daar gaat het al een tijdje niet goed mee,'
zei hij en samen liepen ze achterom de tuin
in.
Door het raam zagen ze ziekenbroeders in
de kamer, die gehaast bezig waren een
ambulancebed tussen de bank en de
tafel door te rijden.
Oma Roozen was dus zeker bij hun
huis onwel geworden.
'Gek, oma Roozen komt normaal
gesproken nooit bij ons over de vloer.'
mêlee van spelers. De 1-0 nederlaag leek
onafwendbaar, totdat...' Met een sierlijke
zweefduik kopte Henk-Jan de bal langs de
boom en boorde zich er zelf in.
'Als die boom de keeper was geweest had
het doelpunt niet geteld,' was de algemene
indruk.
'Ja, dat mag in de wedstrijd natuurlijk ook
niet, vrije trap tegen is nog het minste!'
vond Hein
Met een zak snoep gingen ze de volgende
dag bij Henk-Jan langs.
'Met die boom gaat
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1999
209
