VOEr&ALVERrtAAL Duizelig van opwinding fietste hij naar huis. Ze mochten de voorwedstrijd spelen, de kans van zijn leven. Eindelijk een echte wedstrijd, met een echte scheidsrechter en echt publiek, zoals op televisie. De trainer had zijn elftal na de training apart genomen en het grote nieuws jlnthuld. In mei bestond de club vijftig jaar en kwam er eengpfoot feest. Een ivoetbalfeest, zoals de trainer dat noemde. Hoogtepunt moest de wedstrijd tussen het eerste en Ajax worden. En zij, de Cl, •peelden de voorwedstrijd! Het grote Ajax! Johan Cruijff op bezoek, Sjaak Swart aan de bal, hun bal! Barry Hulshoff heer en meester in hun strafschopgebied. Arme Aad Koenen. Hoewel, Aad was erg snel, die kon misschien nog wel eens voor een verrassing zorgen. En de voorwedstrijd mochten zij spelen. Op het hoofdveld, met publiek. De trainer sprak 'het hoofdveld' uit alsof het over Wembley ging. Het Hoofdveld, waar het eerste speelde, was het hoogst bereikbare op de club. Daar gebeurde het. Het hoofdveld, springplank naar meer. Daar moest je voetballen wilde je ontdekt worden door Ajax. Die gingen heus niet op zaterdagochtend naar veld 3 om hem te zien voetballen. 'Jongens, dit wordt de belangrijkste wedstrijd van het seizoen,' had de trainer plechtig gesproken nadat iedereen uitgeschreeuwd was. 'Misschien wel de belangrijkste wedstrijd van je leven.' Ze werden stil. Stel je voor, een doelpunt maken in zo'n wedstrijd. Op de training voelde een goal maken al heerlijk. Maar voor een volle tribune een voorzet van Hein in één keer de kruising in hengsten, door Rick de Leeuw foto's Louis van de Vuurst dat zou wel even wat anders zijn. Zijn ouders zouden staan juichen aan het hek, hij rende naar ze toe nadat hij had gescoord, achterna gezeten door zijn uitzinnige ploeggenoten. Allemaal wilden ze hem feliciteren. Maar hij wilde eerst naar zijn vader en moeder. Hij zou verlegen de complimentjes van de spelers van het eerste, die natuurlijk hadden staan kijken, in ontvangst nemen. Zelfs Aad Koenen, de watervlugge spits van het eerste team en het grote voorbeeld van alle jeugdspelers kwam naar hem toe. 'Goed gedaan, jongen. Vooral die derde was een mooie.' 'Dank je wel, enne, succes straks,' had hij gemompeld. Of had hij 'u' moeten zeggen? De foto van hem, samen met Aad Koenen, zou hij de volgende dag uit de krant knippen en boven zijn bureautje hangen. Kon hij er bij het huiswerk naar kijken. 'De grote winnaars van een schitterend voetbalfeest,' stond eronder. Na het douchen racete hij naar huis. Hij kon niet wachten het te vertellen. Thuis aangekomen gooide hij zijn fiets tegen het 206 AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 206