De Bobby van Barca KATERN tot aan de nok toe gevuld, iets wat verder alleen voorkomt bij de titanenstrijd tegen aartsrivaal Real Madrid. Van Gaal werd bejubeld en gepresenteerd als de verlosser, een titel die alleen Johan Cruijff toebedeeld was in zijn tijd bij de club. Te serieus Van Gaal gooide de boel, zoals hij voorspeld had, bij Barcelona volledig om. Net als bij Ajax drukte hij van het begin af aan een groot stempel op de club. De pers De eerste training van Winston Bogarde van dit seizoen bij Barcelona. De oud-Ajacied was ruim een half jaar uit de roulatie door een blessure die hij opliep bij een training met het Nederlands elftal op het WK in Frankrijk. Bogarde wordt begeleid door Gerard van der Lem, die hier de Bobby Haarms van Barcelona lijkt. Zelfs het ta, ta, ta dat de trainingen van Haarms zo herkenbaar maakt, heeft Van der Lem meegenomen naar het zonnige zuiden. 'De reglementen zijn hier anders dan in Nederland,' zegt Van der Lem. 'Wat wij bij Ajax altijd deden was spelers die geblesseerd waren geweest, laten trainen met het eerste, maar laten spelen bij het tweede om wedstrijdritme op te doen. Dat mag hier niet. Voor Bogarde moeten vriendschappelijke wedstrijden georganiseerd worden tegen buitenlandse ploegen. Of Barcelona B wordt bij elkaar geroepen om tegen Barcelona C aan te treden. In dat geval mogen wel spelers uit het eerste hun opwachting maken.' en het publiek moesten, nadat de euforie over zijn komst iets was afgenomen, aan hem wennen. Van Gaal hield van regels en ging op zijn manier om met de media. Naar de mening van die pers en het publiek had hij toch niet de Catalaanse schwung die men zo graag gezien had. Velen vonden hem na een nadere kennismaking veel te serieus, hij zou eens wat vaker moeten lachen, was de kritiek. 'Ik lach alleen als ik echt moet lachen,' was de reactie van de trainer. Anderen vinden zijn werkwijze en zijn aankoopbeleid maar moeilijk te volgen. Van Gaal haalde naast de oud-Ajacieden Kluivert, Reiziger, Bogarde en Frank en Ronald de Boer ook doelman Ruud Hesp, Boudewijn Zenden en Philip Cocu naar Spanje. Veel te veel Nederlanders, te weining Catalanen, luidde de klacht. 'Het bestuur wilde de ommekeer van de club natuurlijk wel, maar je hebt hier ook de cultuur,' zegt een uiterst ontspannen pratende Van Gaal. 'Deze cultuur is niet bevorderlijk voor die andere filosofie, mijn filosofie. Hier wil men trots zijn op hun Barcelona, maar ook op spelers, met wie ze zich willen identificeren. Dit land houdt van de zogenaamde sterren als Romario en Ronaldo. Het is de grootste club en dus moeten ook de grootste spelers komen, als Zinedine Zidane. Want Barcelona heeft altijd de grootste spelers aangetrokken.' Bij Van Gaal gaat, net als bij Ajax, het team voor de individuele speler. Dat stuit na anderhalf jaar trainerschap nog steeds op veel verzet. 'Dat zijn hindernissen, die je moet overwinnen. En of dat te overwinnen valt in deze cultuur is de vraag. Maar daarvoor ben ik hier en strijd ik iedere dag. Ik moet iedere dag overtuigen en dat kost ongelofelijk veel energie. Dat weet ik allemaal. Maar verleden jaar is het uiteindelijk ook gelukt.' Barcelona won naast het landskampioenschap de Spaanse beker en ook nog eens de Supercup. 'Dat ging ook met heel veel strijd gepaard. Ik wil laten zien dat met deze speelstijl goede resultaten behaald kunnen worden. In de wedstrijd tegen Alavés was het aardig om te zien hoeveel AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 163