absoluut niet. Dat kan ook niet. Je kunt
niet verwachten dat een zo divers
samengestelde selectie alleen maar
homogeen zal functioneren. Althans,
buiten het veld niet. Binnen het veld wel.
En daarom is het ook op z'n minst
overdreven te stellen dat de mindere
prestaties daardoor zouden komen, of dat
de trainer die homogeniteit niet voldoende
heeft verzorgd. Natuurlijk kan men de
groep verwijten maken. We hebben zeker
fouten gemaakt, maar niet die fouten. In
dat oordeel was de groep in ieder geval wel
behoorlijk homogeen. En daarmee moet
het over zijn.'
Onaangenaam gezelschap
Ook dit seizoen heeft Van der Sar
onmogelijke reddingen verricht. Vaak was
hij de eenoog in het land der blinden. Als
niemand een bal raakte, keepte hij nog in
zijn vertrouwde stijl en met het
gebruikelijke rendement. Maar de
frequentie waarmee vijandelijke spitsen
ongehinderd door verdedigers op hem af
konden stiefelen, was ook Van der Sar te
machtig en in de algehele malaise ging zelfs
de onverschrokken keeper soms de
fout in.
Van der Sar: 'Vorig jaar heb ik
meerdere wedstrijden voor de ploeg
kunnen winnen. Dit jaar nog niet. Het
is niet dat ik slecht speel, maar de vorm
van vorig jaar heb ik nog niet te
pakken. Het zal een combinatie
van factoren zijn. Het team
draait niet en daardoor
word je als keeper ook
beïnvloed. En na
een WK
schijnt het volgens de theorieën ook
moeilijk voetballen te zijn. In het begin
dacht ik dat het onzin was, maar achteraf
denk ik toch wel dat je er iets van merkt. Ik
ga er maar van uit dat ik even een stapje
terug heb gedaan om er daarna weer twee
vooruit te kunnen maken. Laten we hopen
dat dat het tweede deel van het seizoen al
begint. Al was het alleen al voor mijn
vrouw. Als ik win, ben ik best te harden
thuis. Maar op het moment dat ik punten
verspeel tegen voorheen kansloze ploegen,
neem ik het wel mee naar huis. Dan kan je
nog zo je best doen om werk en privé
gescheiden te houden, maar als het slecht
gaat lukt dat niet. Dan ben ik zondagavond
geen prettig gezelschap. Ik wil dan alleen
maar eten, een beetje televisie kijken en
verder niets. Ik zit dan in het
verwerkingsproces.
Meer prijzen dan pleinen
Het eerste halve seizoen was zo beroerd dat
er eigenlijk een zelfhulpgroep
zou moeten worden opgericht
voor teleurgestelde
Ajacieden. Thema's als
Je beseft niet ten volle hoe
bijzonder het is dat je al die
prijzen wint.
Het was bijna sleur'
'Hoe verder na verlies?' zouden daarin
collectief behandeld kunnen worden. Van
der Sar vertelt meewarig dat mensen die
het kunnen weten hem meermalen hebben
voorgehouden dat je van zo'n periode
alleen maar sterker wordt. Verliezen geeft
kracht, zoiets. Als die theorie ook maar een
zweem van validiteit zou bezitten, is Ajax
inmiddels onverslaanbaar.
Van der Sar: 'En als je het dan afzet tegen
de jaren hiervoor. Toen was het altijd prijs.
Lachen, gieren, brullen. Maar het was zo
gewoon. Als je prijzen wint, kampioen
wordt en zo, denk je: doe nou maar rustig
aan, want er komt een volgend seizoen aan.
Maar je beseft niet
dat je er
eigenlijk veel
meer van moet
genieten. Je
weet niet wat het
volgende jaar
brengt. Dit jaar denk je
echt soms: we zijn slecht
en wat moeten de supporters
wel niet denken. Maar dan
zeggen de mensen die je
tegenkomt: "Kom op, volgend jaar
gewoon weer." Daar sta ik nog steeds
wel eens van te kijken. Ik kan het niet
accepteren dat het dit seizoen niet om Ajax
draait. Alle ogen stonden altijd onze kant
op. Aan de andere kant is het ook normaal
dat er een keer een einde komt aan het
succes. Maar dat is een kunstmatig besef.
Ik ben geen keeper van Ajax geworden om
ballen uit het doel te halen.
Ik heb absoluut te weinig genoten van alle
prijzen. Daar had ik misschien meer mijn
best voor moeten doen. Toen gingen we
steeds maar weer een podium op, op het
Museumplein, het Leidseplein. We
wonnen meer dan Amsterdam pleinen
heeft. En elke keer maar weer We are the
champions zingen. Daar kreeg ik eerlijk
gezegd soms zelfs een beetje genoeg van.
Schandalig eigenlijk, maar je beseft gewoon
niet ten volle hoe bijzonder het is dat je al
die prijzen wint. Het was bijna een sleur.
Nu denk ik weieens dat het best wel raar is
dat ik de wereldbeker nooit in handen heb
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1999