die twee uitersten zien te vinden. Dat heeft niet zozeer met leeftijd te maken, maar met ervaring. Als ik nu opnieuw in zo'n situatie als destijds bij Feyenoord terechtkom, zou ik onmiddellijk naar het bestuur stappen om te zeggen dat ik het niet meer kan opbrengen.' Surinaams afhaalrestaurant Gorré overwoog in de zwartste periode van zijn mentale dip heel serieus om met voetbal te stoppen. De plannen om een klein Surinaams afhaalrestaurant te beginnen hadden al sèrieuze vormen gekregen toen FC Groningen zich meldde. Het kan af en toe merkwaardig verlopen met een voetballoopbaan, weet ook Gorré. 'Ik werd in eerste instantie voor twee maanden uitgeleend, Groningen was in degradatienood. Daar heb ik het plezier in het voetbal teruggevonden. Ik kwam met Hans Westerhof in contact. Hij bleek de ideale man voor mij. Misschien weet hij dat zelf niet eens, maar hij heeft echt heel veel voor mij betekend. Ik kom hem hier bij Ajax natuurlijk weer regelmatig tegen en iedere keer als ik hem zie, ben ik blij. die kunnen terugzien op een lange staat van dienst. De meeste interviews met Gorré dateren uit de tijd dat hij bij SW speelde en natuurlijk bij Feyenoord, waarmee hij in 1993 de landstitel veroverde. Gorré maakte aan het begin van het vorige seizoen, na twee succesvolle jaren bij FC Groningen, de overstap naar Ajax. Gorré: 'Ik ben bij SW begonnen toen ik twaalf jaar was. Ik was toen een klein talentje en kreeg er mijn eerste contract. Dat is toch een speciaal gevoel. Het is jammer dat die club niet meer in het betaalde voetbal zit. Het is een grijze amateurclub geworden. Ik vind dat pijnlijk. Ik bewaar heel goede herinneringen aan mijn SW-tijd.' Gorré speelde vijf seizoenen bij SW, inclusief het laatste jaar van de club, waarin het tot een fusie kwam met Dordrecht. Samen met vier andere spelers maakte Gorré de overstap naar het grote Feyenoord, Gorré: 'Dat was een extreme tijd. Daar heb ik een goed beeld gekregen van hoe het voetbal in elkaar zit: de ene keer lach je en de andere keer huil je. Mijn eerste jaar bij Feyenoord was fantastisch, vergelijkbaar met mijn eerste jaar bij Ajax. Ik speelde veel en werd kampioen. Een onbeschrijflijk gevoel. Ik speelde in dat kampioensjaar bij Feyenoord veel in de basis. Maar het tweede jaar verliep minder voor me, net als nu eigenlijk.' Gorré is even stil, zoekt een moment naar de juiste woorden en vervolgt: 'Het probleem dat ik toen kreeg, was dat ik het voetbal echt begon te haten. Omdat ik niet aan spelen toekwam. Dat probleem heb ik nu niet. Ik wilde toen serieus stoppen, er ontplofte gewoon een bom in mij. Zo'n periode zal ik nu nooit meer meemaken, want ik weet inmiddels wat het is. Ik had 'M EEYENGGUP PEN IK METEEN UGT3EVGEL WE33E3AAN. IK STIKTE EPPtfNA. IN aöNINSEN HEP IKPE 71N VAN HET LEVEN TEPU33EVGNPEN' mijn hele leven op het voetbal gericht en had een bepaald doel voor ogen: het halen van de top. Toen ik eenmaal aan die top was gekomen, wilde ik meer, ik had er immers aan geroken. Als je dan niet wordt opgesteld, is dat een enorme domper. Gelukkig kijk ik er nu anders tegenaan. Ik weet dat voetbal niet alles is in het leven. Wij voetballers leven heel extreem. Als wij een slechte wedstrijd spelen en vervolgens slechte kritieken krijgen, ervaren we dat al snel als de ondergang van je carrière. Aan de andere kant kan dezelfde voetballer helemaal in een hallelujah-stemming raken als er een grote prijs wordt gewonnen. Zelf relativeer ik nu alles. Je moet een middenweg tussen AJAX MAGAZINE JANUARI 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 43