'Het Concertgebouw en Ajax zijn, ieder op zijn eigen terrein, symbool voor waar een klein land groot in kan zijn' Uit liefde voor de kunst is hij het als zijn taak gaan beschouwen kunstenaars tot hun recht te laten komen. 'Ik schep voor hen de voorwaarden.' Geen artistiek talent, ook geen voetbaltalent. In zijn geboorteplaats Schiedam heeft hij het als pupil nog wel even geprobeerd. Bij Hermes DVS. Hockeyen en, vooral, tennissen vond hij leuker. Om de simpele reden dat hij er beter in was. Om te kijken bleef voetbal bovenaan. Halverwege de jaren zestig met de fiets van Schiedam naar de Kuip in Rotterdam om Coen Moulijn en Eddy Pieters Graafland te zien spelen. Vervolgens naar het 'grote Feyenoord', met Wim van Hanegem, Rinus Israel en Ove Kindvall. Prachtige jaren, met als hoogtepunt het winnen van de Europa Cup in 1970. De finale tegen Celtic zag hij op tv bij een vriend in Amsterdam. In dolle vreugde reden ze na afloop naar Rotterdam om daar het feest mee te kunnen vieren. Sinds zijn aantreden, in 1982, als directeur van het Concertgebouw woont Sanders in Amsterdam. Wanneer mogelijk gaat hij naar Ajax. 'Maar de praktijk is dat acht van de tien keer dat Ajax speelt er ook iets in het Concertgebouw is.' Als Ajax tegen Feyenoord speelt heeft hij 'een probleem'. 'Diep in mijn hart ben ik voor alletwéé.' Erg treurig kan het hem niet stemmen dat hij die grootse voetballoopbaan is misgelopen. 'De tragiek van een voetballer is dat z'n carrière voorbij is als z'n leven begint. Het moet toch vreselijk zijn op je vijfendertigste met pensioen te gaan. Het enige waar je dan nog op kunt hopen is een beetje succes als trainer. Maar dat lijkt me een hondenbaan.' En nu we het er toch over hebben, iets leukers dan het werk dat hij nu doet kan hij zich niet voorstellen. Sanders zegt 'de mooiste baan van Nederland' te hebben, al zestien jaar lang. Maakt niet uit dat het ook zestien jaar zwoegen was: van een ingrijpende renovatie van het gebouw (nieuwe fundering, nieuwe entree), die in 1988 bij het 100-jarig bestaan van het Concertgebouw werd afgerond tot aan een even ingrijpende renovatie van de programmering. 'Er gebeurde veel moois in het Concertgebouw, maar er gebeurde ook veel niet. De programmering naast die van het Concertgebouworkest en andere Nederlandse orkesten is tot ontwikkeling gebracht. We hebben veel nagedacht over de soorten publiek die we wilden bedienen. Naast jeugdconcerten en familieconcerten kwamen er ook prestigieuze concerten met de grootste orkesten en beroemdste solisten.' Nu het interieur van de Grote Zaal intussen ook totaal is opgeknapt, is het Concertgebouw aanbeland bij een derde renovatie fase: meer en beter inspelen op de eisen en wensen van het publiek. Het Grote Geld Martijn Sanders is een man van de kunsten. Maar alle activiteiten voor het Concertgebouw hebben hem, of hij nu wil of niet, ook gemaakt tot de man die een brug sloeg tussen de Grote Kunst en het Grote Geld. Toen hij in 1982 aantrad sudderde het gedachtengoed nog na van jaren zestig en zeventig dat bepaalde dat cultuur en commercie in twee verschillende huizen woonden. En dat ze vooral niet bij elkaar over de vloer moesten komen. Mede gedwongen door een steeds AJAX MAGAZINE JANUARI 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 233