Muller hielp Ajax over
moeilijk punt heen
een heel seizoen naar uit. We speelden op
het Blauw Wit-toernooi, dat als zeer goed
bekend stond, het ADO-toernooi, het
Feyenoord-toernooi. Daar speelden we
tegen sterke buitenlandse clubs als Chelsea,
Tottenham Hotspur en Dynamo Zagreb.
Prachtig is dat voor een jeugdspeler.'
Fens was zo gek op die toernooien, dat hij
bij wijze van spreken niet eens stond te
juichen toen hij aan het einde van zijn
Foto: Spaarnestad Fotoarchief
misschien voor mij een nadeel.'
Rowley vertrok niet voordat hij Ton Fens
toch binnen de lijnen van het eerste had
gekregen. Fens: 'Op de dinsdag na Go
Ahead vertelde Rowley me dat ik de laatste
wedstrijd, uit tegen NAC, zeker in de basis
zou staan. Cees Groot zou niet worden
opgesteld. Of ik die week nerveus was? Dat
viel wel mee, ik vond het eigenlijk jammer
dat ik dat weekend het Blauw Wit-toernooi
met de Al moest missen. Daar deed ik
eigenlijk liever aan mee, maar natuurlijk
zei ik dat niet hardop.'
Overwinningspremie
Slechts vijfduizend toeschouwers kwamen
op de slotdag van het seizoen 1963-1964
op NAC - Ajax af. Fens: 'Ik was wel
zenuwachtig voor de wedstrijd, maar dat
was je voor elke wedstrijd. In de jeugd
speelde je ook op hoog niveau. We
speelden tegen Feyenoord, dat spelers als
Kick van der Vall, Wim Jansen en Joop van
Daele had. Dat waren elftallen hoor.
middenvoor Fens,
die op drie meter voor
doel eenvoudig niet
kón missen.
Ton Fens als A1-
junior. De Xerxes-
doelman duikt met
succes in de modder t
om een doelpunt te
voorkomen.
Op achttienjarige
leeftijd ging Fens in
het aannemingsbedrijf
van zijn vader werken,
zoaks later ook zijn
zoon zou doen. Voor
beiden had de
voetballerij niet de
hoogste prioriteit.
tweede jaar een kans kreeg van
hoofdtrainer Jack Rowley. In de meidagen
van 1964 streed DWS met PSV,
SC Enschede en Feyenoord om het
kampioenschap van Nederland. Ajax, dat
het seizoen goed was begonnen, met een
herfstkampioenschap als beloning, zakte in
de tweede seizoenshelft weg in de subtop.
Fens: 'In de voorlaatste wedstrijd van het
seizoen, thuis tegen Go Ahead, zat ik voor
het eerst op de reservebank. De dag ervoor
had ik nog veel gescoord in een wedstrijd
van de Al. Na afloop vertelde Rowley me
dat hij me op zondag bij het eerste wilde
hebben. Als reserve uiteraard. Enfin, tegen
Go Ahead wilde Rowley me in de tweede
helft in het veld brengen voor Cees Groot.
Maar wat gebeurde er: Groot wilde het
veld niet afkomen! Ik dus weer terug naar
de reservebank. Zo'n incident met Groot
was typerend voor dat moment. Het
boterde al enige tijd niet tussen Rowley en
Ajax. Aan het eind van het seizoen moest
Rowley dan ook vertrekken. Dat was
(Van onze sportcorrésponiUni}
BREDA, 10 mei Aju stond achter
met 9—U Halverwege de tweede helft
kreeg TUm de hal toegespeeld ran Mul-
Ier. TUm» met, een volkomen vrjj
schootsveld. aamelde niet: 2. Doelman
Hoogermin moest daarna kogels ran.de
hAOer* Groene wegen en Vermeulen be
dwingen voordat het initiatief weer aan
Ajax was. En meteen was bet raak.
Maller, die als een veldheer regeerde,
zag TUm in de vrye "positie op de rechter
vleugel. Tyra kreeg de bal en bereikte
op *ijn beurt met een prachtige pass
middenvoor Pens, cfie op drie meter
voor doel eenvoudig niet kón minnen.
Het werd dan ook 5—9 voor Ajax, een
Jniate afspiegeling van niet onaantrekke
lijk vakantieroetbal
"De Amsterdammers hadden in de 22ste
minuut de leiding genomen toen Van
der Merwe een ferme kogel van Tyra
niet geheel onder controle had kunnen
'rijgen s^*-rt ytln«* wa- t'-evwho
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1998