Mariano Ju
snel wat eten en vervolgens de bus in voor
de training. Dat was een uur reizen. Ik was
iedere avond meestal om acht uur thuis.'
Asado
Wie aan Argentijns eten denkt, denkt aan
vlees. Asado is een begrip in Argentinië.
Juan: 'Asado is eigenlijk gewoon vlees van
de grill. Het is koeienvlees, ik denk dat het
hier minder bekend is. Het is zó lekker...
Bij asado moet je denken aan grote
eetpartijen, met zeker twintig mensen. Dan
spreken we bijvoorbeeld om tien uur
's ochtends af en praten we eerst over...
voetbal. Ondertussen vinden alle
voorbereidingen plaats voor het eten. Om
ongeveer half één is het vlees klaar en gaan
we aan tafel. Daar eten we en drinken we
tot zeven uur. Ondertussen wordt er veel
gepraat. Uit San Juan en Mendoza komen
prachtige wijnen, die worden ook
gedronken. Zo'n eetpartij is eigenlijk een
excuus om gezellig met elkaar samen te
zijn. Ik houd daar erg van, het is onderdeel
van onze cultuur.'
Gezamenlijk eten en praten, met familie en
vrienden, is een traditionele gebeurtenis in
Argentinië. Volgens Juan is ook de
beleving van het voetbal een traditie op
zich. Juan: 'De zondag en voetbal horen bij
elkaar, dat is echt zo. Als de wedstrijd op
zondag voorbij is, wordt er alweer over de
volgende zondag gesproken. Mensen in
Argentinië zijn gek van voetbal. Vroeger
was het voetbal er alleen voor mannen,
maar ook vrouwen beginnen het
tegenwoordig steeds leuker te vinden. De
wedstrijden beginnen meestal om vier uur.
Om twaalf uur eet een familie gezamenlijk
pasta met elkaar en daarna gaan ze naar het
stadion. Het is een traditie die je in veel
Argentijnse families ziet.'
Dulce de leche
'De meeste mensen in Argentinië zijn
katholiek, ikzelf ook. Hier in Nederland is
Buenos Aires is een
enorme stad, waar
twintig procent van de
Argentijnse bevolking
woont.
De tango, moeilijk om
te dansen, maar heel
mooi om naar te
luisteren.
dat anders. In mijn omgeving ken ik maar
één katholieke kerk. Daar ga ik weieens
naar toe, maar helaas is die kerk door de
week vaak gesloten. In Argentinië ging ik
elke dag.'
Het gemis van zijn familie voelt de
verdediger heel sterk: 'Ik mis mijn familie
het meest, maar ook mijn vrienden. En ik
mis de Argentijnse voetbalpassie. Het is
een belevenis om de mensen op de
tribunes te horen en zien, een geweldig
mooi spektakel. De spelers op het veld en
de mensen op de tribune vormen tezamen
één schitterend geheel. In Nederland is het
rustiger in de stadions. Wat ik ook mis, is
een bepaald koekje, dulce de leche. Dat heb
ik in Nederland nog nooit gevonden.
Iedere keer wanneer vrienden of
familieleden mij hier bezoeken, nemen zij
deze koekjes voor me mee. Een Argentijnse
vriend van me, die in Spanje woont, kon
treffend uitdrukken wat hij het meest
miste: de mensen fluiten niet op straat.'
AJAX MAGAZINE DECEMBER 199 8
69