Mariano Ju snel wat eten en vervolgens de bus in voor de training. Dat was een uur reizen. Ik was iedere avond meestal om acht uur thuis.' Asado Wie aan Argentijns eten denkt, denkt aan vlees. Asado is een begrip in Argentinië. Juan: 'Asado is eigenlijk gewoon vlees van de grill. Het is koeienvlees, ik denk dat het hier minder bekend is. Het is zó lekker... Bij asado moet je denken aan grote eetpartijen, met zeker twintig mensen. Dan spreken we bijvoorbeeld om tien uur 's ochtends af en praten we eerst over... voetbal. Ondertussen vinden alle voorbereidingen plaats voor het eten. Om ongeveer half één is het vlees klaar en gaan we aan tafel. Daar eten we en drinken we tot zeven uur. Ondertussen wordt er veel gepraat. Uit San Juan en Mendoza komen prachtige wijnen, die worden ook gedronken. Zo'n eetpartij is eigenlijk een excuus om gezellig met elkaar samen te zijn. Ik houd daar erg van, het is onderdeel van onze cultuur.' Gezamenlijk eten en praten, met familie en vrienden, is een traditionele gebeurtenis in Argentinië. Volgens Juan is ook de beleving van het voetbal een traditie op zich. Juan: 'De zondag en voetbal horen bij elkaar, dat is echt zo. Als de wedstrijd op zondag voorbij is, wordt er alweer over de volgende zondag gesproken. Mensen in Argentinië zijn gek van voetbal. Vroeger was het voetbal er alleen voor mannen, maar ook vrouwen beginnen het tegenwoordig steeds leuker te vinden. De wedstrijden beginnen meestal om vier uur. Om twaalf uur eet een familie gezamenlijk pasta met elkaar en daarna gaan ze naar het stadion. Het is een traditie die je in veel Argentijnse families ziet.' Dulce de leche 'De meeste mensen in Argentinië zijn katholiek, ikzelf ook. Hier in Nederland is Buenos Aires is een enorme stad, waar twintig procent van de Argentijnse bevolking woont. De tango, moeilijk om te dansen, maar heel mooi om naar te luisteren. dat anders. In mijn omgeving ken ik maar één katholieke kerk. Daar ga ik weieens naar toe, maar helaas is die kerk door de week vaak gesloten. In Argentinië ging ik elke dag.' Het gemis van zijn familie voelt de verdediger heel sterk: 'Ik mis mijn familie het meest, maar ook mijn vrienden. En ik mis de Argentijnse voetbalpassie. Het is een belevenis om de mensen op de tribunes te horen en zien, een geweldig mooi spektakel. De spelers op het veld en de mensen op de tribune vormen tezamen één schitterend geheel. In Nederland is het rustiger in de stadions. Wat ik ook mis, is een bepaald koekje, dulce de leche. Dat heb ik in Nederland nog nooit gevonden. Iedere keer wanneer vrienden of familieleden mij hier bezoeken, nemen zij deze koekjes voor me mee. Een Argentijnse vriend van me, die in Spanje woont, kon treffend uitdrukken wat hij het meest miste: de mensen fluiten niet op straat.' AJAX MAGAZINE DECEMBER 199 8 69

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 65