'ik weet pat ik poor heel harp te Blijven werken vanzele mijn kansen zal krijsen. pepeste sreler sreelepu ajax' Schmeichel van Denemarken. Na zijn ijzersterke optreden in het toernooi om de African Nations Cup van 1998, waar Benni in de wedstrijd tegen Namibië vier keer scoorde in dertien minuten tijd en waar hij werd uitgeroepen tot beste speler van het toernooi, betekende deelname aan het WK het hoogtepunt in zijn carrière. Benni: 'Het was een ongelooflijke ervaring om aan het belangrijkste toernooi van de wereld te hebben meegedaan. Niet alleen ik dacht zo, maar het hele team. Er heerste al iets van ongeloof toen we met de aanloop naar Frankrijk bezig waren. Daarin speelden we onder meer tegen Argentinië, wat heel bijzonder voor ons was. Hoe dichter onze eerste wedstrijd tegen Frankrijk naderde, des te sterker werd het gevoel van vlinders in mijn buik. Tot aan het moment dat ons volkslied voor de eerste keer werd gespeeld, bleef dat gevoel van ongeloof. Het kon gewoon niet waar zijn dat ik bij het WK was. Ik was ontroerd.' Problemen met de trainer Benni schudt enthousiast zijn hoofd en zucht vervolgens diep. Hij herhaalt dat het meemaken van een WK voetbal iets unieks is, iets onwezenlijks. 'Je moet het eigenlijk zelf ondervinden,' probeert hij me verder te overtuigen. Als hij na enige stilte inziet dat dit er voor de interviewer echt niet in zit, besluiten we verder te praten over zijn individuele prestatie op het toernooi. Is Benni tevreden? Kritisch: 'Ik zou op zichzelf tevreden kunnen zijn, maar vind desalniettemin dat ik nog veel harder moet werken. Ik heb voor mijn leeftijd eigenlijk al heel veel bereikt. Het is zelfs sneller gegaan dan ik had gehoopt. Ik zal nu mijn best moeten doen om dit niveau vast te houden. Zeker bij Ajax. In het nationale elftal speel ik altijd, bij Ajax niet. Hier geldt dat je iedere wedstrijd goed moet spelen en dat je het beste geeft op iedere training. Anders kom je er niet bij Ajax.' Het WK heeft voetbal nog populairder gemaakt in Zuid-Afrika. Benni: 'Er heerste groot optimisme en enthousiasme bij het thuisfront. Eigenlijk nog meer dan toen Zuid-Afrika de wereldtitel rugby won. Het bleek naderhand dat onze eerste wedstrijd, tegen Frankrijk, alle records op het gebied van kijkcijfers heeft gebroken. Het is het dichtst bekeken tv-programma geweest uit de historie van Zuid-Afrika. Dat geeft wel een goed gevoel hoor! Zestien a zeventien miljoen mensen die naar je hebben zitten kijken.' Zij zagen een goede Benni, weet ook de hoofdrolspeler zelf: 'We hebben naar omstandigheden goed gepresteerd. We hadden veel problemen met de trainer, Philippe Troussier. Dat was al duidelijk toen we met de voorbereiding bezig waren. Toen we na de teleurstellende uitschakeling thuiskwamen, werden wij daarvoor als spelersgroep niet verantwoordelijk gesteld door de fans. Wij hadden echt ons best gedaan, maar bijna iedereen had problemen met onze coach. Wij hielden hem verantwoordelijk voor de uitschakeling. Dat klinkt hard, maar hij was toch degene die de beslissingen nam. In de kranten werd min of meer op dezelfde wijze bericht. Wij zaten met Frankrijk, Denemarken en Saoedi-Arabië j in de poule; ik ben ervan overtuigd dat wij in Frankrijk een ronde verder hadden t: kunnen komen. De problemen begonnen al bij de communicatie met de l coach. Hij noch zijn assistenten spraken I Engels. In onze groep sprak alleen Pierre Issa van Olympique Marseille Engels en I Frans. Het was een rare situatie: Troussier legde alles uit in het Frans en Issa moest dat dan weer voor ons in het Engels vertalen. De coach was soms ook heel agressief. Pfff, het was geen gemakkelijke tijd.' Die taalproblemen had jouw voetbalbond toch al bij de aanstelling van Troussier 44 AJAX MAGAZINE DECEMBER 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 40