nederlaag
ndag
ord beett
ArenA heeft laten nemen. Ook al wordt
'Feyenoord-Koosie' negentig minuten lang
onder vuur genomen door het tribunevolk
van Ajax, het blijken toch altijd 'leuke,
lieve en gewone Amsterdammers'. Veel
lachen, heel gezellig, mooi stadion ook.
Alleen die grasmat, hè. 'Een regelrechte
aanfluiting, die idiote akker.' Een raadsel
vindt hij het dat het bestuur van Ajax het
pikt dat er nog op wordt gevoetbald. 'Ik
zou zeggen: ga lekker voetballen in het
gerenoveerde Olympisch stadion. En kom
pas terug naar de ArenA als er een normale
grasmat ligt.'
Postema is dol op de plagerijtjes tussen
rivaliserende supporters. Elkaar wat
stangen, op de kast jagen: het hoort bij
voetbal. Maar laat het wel vriendelijk
blijven. 'Gesis' van toeschouwers, als Ajax
op bezoek komt, daar walgt hij van. Net zo
gruwelijk vindt hij het wanneer Ajax-
supporters daarop antwoorden met 'joden-
joden'. En wat te denken van die
Israëlische vlaggen en petjes die Ajax-
supporters het stadion mee in nemen? 'Als
ik dat zie, denk ik: hou daar toch in
godsnaam mee op. Volstrekte waanzin.' En
dat zelfs de voorzitters zich er soms toe
laten verleiden de tegenstellingen
tussen Ajax en Feyenoord aan te
scherpen, is ook niet goed. 'Zoiets
moet niet gebeuren. Ze bewegen
zich op een hellend vlak. Ze
geven een verkeerd voorbeeld.'
Ongeleid projectiel
Te gemakkelijk is het, zegt
Postema, om lijnen te trekken van
voorzitters die elkaar met rotte vis
om de oren slaan naar een bloedige
afrekening in Beverwijk. Beverwijk, zegt
Postema, heeft niets te maken met een
probleem tussen Rotterdammers en
Amsterdammers, of tussen Ajax en
Feyenoord. Beverwijk is een gruwelijk
maatschappelijk probleem, zegt hij,
vergelijkbaar met wat in en rond
discotheken gebeurt. 'Of dat er tijdens een
ruzie in de tram gelijk een mes wordt
getrokken. Vroeger werd ook ruzie
gemaakt, werd ook gestolen. Maar wie nu
bij Albert Heijn wordt betrapt op het stelen
van een pak melk, haalt een mes te
voorschijn. Voetbalwedstrijden zijn per
Rotterdam
xtt«enhetmaa
„Kdlenbo"11
druk hebben.
_«n uur>ne°
mannen geen
verloren
keel krijS®11
definitie conflicten. Speelse, positieve
conflicten, hè. Het wonderlijke is dat een
groep jonge mensen er echte oorlogen van
heeft gemaakt. Waarom? Uit verveling?
Komt er via de tv te veel geweld op ze af?
Ze worden per slot grootgebracht met
beelden waaruit blijkt dat het "gewoon" is
dat de ene Bosniër de andere doodschiet.
Hoe dan ook: wat die, gelukkig kleine,
groep jongeren doet is oncontroleerbaar.
Ze vormen een ongeleid projectiel. Bij een
nederlaag van Feyenoord moet je je hart
vasthouden. Vroeger zeiden we na een
nederlaag in Rotterdam: de schillenboeren
zullen het maandag druk hebben, want als
Feyenoord heeft verloren kunnen de
mannen geen hap door hun keel krijgen.
Nu wordt er een bus gesloopt. Gruwelijk.'
Oplossingen heeft hij ook niet. Met een
stadionverbod, zegt Postema, ban je
dwazen niet uit de samenleving. Misschien,
zegt hij, valt er iets te verwachten van een
'Persoonsgebonden Clubcard'. 'Als je niets
hebt te verbergen, is het ook niet erg om
bij een toegangshek even zo'n kaart uit je
zak te halen. Je mag het in Nederland niet
zeggen, maar ik ben er voor dat iedereen
altijd een identiteitsbewijs bij zich moet
hebben. Leerlingen op scholen in België
dragen allemaal hun paspoort met zich
mee. Ga eens in Frankrijk in een café
zitten. Als de politie binnenkomt en je
kunt je niet identificeren, ben je de klos. Zo
is de wereld geworden.'
En we moeten, vindt Postema, nu ook
weer niet al te verkrampt over de
tegenstellingen tussen Ajax en Feyenoord
doen. Wees blij, zegt hij, dat ze bestaan; ze
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1998 235
