Rayo Vallecano
LIQUIDACIÓN
stond ik daar wel van te kijken. Het was
een mooie ervaring.'
Wonderlijk stadionnetje
Uiteindelijk is hij twintig minuten te laat
op de training. In de eenvoudige
kleedkamer, waar een van de muren
beplakt is met kaarten en stickers van
Moeder Maria, kleedt Van de Bergh zich
als een haas om. Als hij het hoofdveld op
rent, is trainer Juande Ramos de groep aan
het toespreken. Hij maakt zich
ogenschijnlijk nauwelijks druk over het
late tijdstip waarop de zeer lange blonde
Nederlander het veld betreedt. De training
wordt gadegeslagen door een tiental oude
mannetjes en een drietal pubers.
Het stadion van Rayo is klein vergeleken
met de twee andere stadions die Madrid
rijk is. In Estadio Santiago Bernabeu van
Real Madrid en in Vicente Calderon van
Atletico kunnen respectievelijk negentig
en zestigduizend socios hun ploeg
toeschreeuwen, terwijl het Nuevo Estadio
de Vallecas aan 'slechts' twaalfduizend
supporters plaats biedt, - overigens nog
altijd een aantal waar menige eerste- of
eredivisieclub in Nederland jaloers op kan
zijn.
Het stadion van Rayo biedt een vreemde
aanblik. Een van de doelen is nauwelijks
waar te nemen. Het valt weg in een muur
vol reclameborden van onder meer Marca
dat op elke hoek in de stad een bord
geplaatst lijkt te hebben om de Madrilenen
aan te sporen deze sportkrant te kopen.
Achter deze muur staan onmiddellijk weer
huizen. Ruimte voor een tribune achter het
doel was er dus gewoonweg niet. 'De eerste
keer dat ik hier binnenkwam, schrok ik,'
vertelt Van den Bergh. 'Ik vroeg mij af
waar ik in godsnaam terechtgekomen was.
Later bleek dat ik ondanks dit wonderlijke
stadionnetje een goede keus had gemaakt.'
Het is toeval dat Dave van den Bergh in
Madrid beland is. Rayo had een doelman
nodig en kwam daarvoor naar Nederland.
De Spaanse club had zijn oog laten vallen
Het 'wonderlijke
stadionnetje' van Rayo
Vallecano in de wijk
Vallecas, waar alle
supporters van de club
vandaan komen.
op Edwin Zoetebier van Volendam. Een
delegatie bekeek om die reden de wedstrijd
Volendam - Ajax op 6 april 1997, die door
Ajax met 3-0 werd gewonnen. Van den
bergh: 'Zoetebier kreeg drie doelpunten
om zijn oren. Dus die was afgekeurd. Hier
wordt gezegd dat goals bijna altijd fouten
van keepers zijn. Ik speelde die wedstrijd
goed en maakte daarmee indruk op Rayo,
hoewel ik een vreselijke kans miste op één
meter van de doellijn. Daarmee was voor
Rayo meteen duidelijk dat ik geen
scorende, maar een voorgevende speler
was. Daarna hebben ze nog een aantal
wedstrijden van mij bekeken en vervolgens
contact opgenomen met mijn
zaakwaarnemer Rob lansen. Na drie dagen
nadenken, praten met mijn ouders en
natuurlijk Rob Jansen, vertrok ik naar
Madrid om contractbesprekingen te
voeren. Het ging heel gemakkelijk. We
waren er zo uit. De verhalen dat spelers
onderhandelingen afbreken omdat het te
lang duurt, zijn op mij niet van toepassing.
Het was een snelle beslissing in het snelle
leven van een voetballer.'
Nummer vijf
Van den Bergh, die voor drie seizoenen
tekende met een optie voor nog een jaar,
bleef in het rood-wit. Rayo heeft een wit
shirt met een rode bliksemflits van
linksboven naar rechtsbeneden, een witte
broek en witte kousen. Zijn rugnummer
werd vijf, een onlogisch nummer voor een
linksbuiten. 'Elf was bezet bij mijn komst
naar Rayo. Het enige nummer onder de elf
dat nog over was, was vijf en een nummer
boven de elf wilde ik liever niet. Dit seizoen
kwam elf vrij, maar ik heb vijf gehouden.
Het publiek kent mij nu met dit nummer.'
Toen hij zijn handtekening onder het
contract zette, speelde Rayo nog in de
Primera Division, de hoogste Spaanse
divisie. De ploeg was echter gedegradeerd
toen Van den Bergh er vorig seizoen aan de
slag ging. Van den Bergh: 'Je hebt twee
helften in deze competitie. Er zijn teams
met verschrikkelijk veel geld,
verschrikkelijk veel spelers en een enorme
aanhang, die in Nederland moeiteloos
meekunnen in de eredivisie. De onderste
helft is van het niveau eerste divisie. Clubs
als Sevilla, Gijon en Compostella hebben
begrotingen waar je als Nederlandse
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1998