besloot Arsenal in plaats van bijvoorbeeld
Tottenham Hotspur toe te laten.
Opmerkelijk genoeg is Arsenal sinds 1919
nooit meer uit die hoogste klasse
verdwenen, een record in Engeland.
In de jaren dertig kwam Arsenal sportief
tot grote bloei, met vijf
landskampioenschappen en twee
bekertriomfen. Het stadion groeide mee.
Onder leiding van de legendarische
manager Herbert Chapman veranderde er
veel binnen de club. Chapman was een
man van details: hij voegde de witte
mouwen aan het rode shirt van Arsenal toe
(te veel clubs hadden volledig rode shirts
Foto: Allsport
Foto: Frans Hemelrijk
vond Chapman), hij kwam met het idee
voor rugnummers, hij experimenteerde als
eerste met rubberen noppen, hij wist
London Transport zover te krijgen dat de
naam van het nabijgelegen metrostation
Gillespie Road gewijzigd werd in Arsenal,
hij veranderde de clubnaam The Arsenal in
Arsenal en hij gaf de club de bijnaam The
Gunners (de oprichters waren arbeiders
-van een wapenfabriek). Het kanon siert
nog immer de voorkant van de in Art-
Decostijl uitgevoerde voorkant van het
stadion. Deze buitenkant van de East Stand
in de smalle Avenell Road is een van de
indrukwekkendste voorkanten van een
voetbalstadion, waaraan begin jaren dertig
met enorm veel oog voor precisie was
gewerkt. Met indrukwekkende emblemen,
een fraaie klok, vele versierselen en zelfs
een elektrische lift kreeg het Arsenal
Stadium grandeur, zonder dat de specifieke
voetbalsfeer geweld aan werd gedaan. Aan
alle zijden van het veld verrezen hoge
tribunes, aan de East en West Stand zelfs
'dubbeldekkers', twee tribunes boven
elkaar. Het Arsenal Stadium stond wat dit
betreft model voor Stadion Feyenoord.
Op 9 maart 1935 vestigde Arsenal tegen
Sunderland een toeschouwersrecord:
73.295. Helaas maakten Chapman en
architect Claude Ferrier dit niet meer mee;
zij waren kort daarvoor plotseling
gestorven. Het enige kleine aan het Arsenal
Stadium is opmerkelijk genoeg het veld; dit
betekende onder andere dat het WK van
1966 en het EK van 1996 aan Highbury
voorbij gingen. Daar kon begin jaren
negentig een grondige verbouwing (met
Arsenal is
onlosmakelijk
verbonden met de wijk
Highbury in het
noorden van Londen.
Gedesillusioneerd
verlaat Wim Suurbier
na de met 3-0 verloren
wedstrijd het
'wereldberoemde
Engelse gras', zoals
Rinus Michels een dag
eerder de modderpoel
van Highbury spottend
omschreven had.
203
Mtf»r
