wat de spelers en supporters ervan vonden
deed er niet toe volgens Norris. Hij had
immers alle macht (geld). Arsenal was
eenvoudigweg aan hem overgeleverd.
Niet met kerstmis
Norris' oog viel op een stuk terrein aan de
andere kant van de Thames, in de buurt
van de clubs Tottenham Hotspur en
Clapton Orient. Deze waren woedend over
de komst van nog een rivaal in de wijk, net
als de buurtbewoners zelf overigens. De
inwoners van Islington en Highbury
kwamen zelfs met een petitie op de
proppen om 'deze ongewenste elementen
van het professionele voetbal' te weren.
Beroepsvoetbal zou onder andere de
waarde van de grond doen verminderen,
zo vonden zij. Niemand kon vermoeden
Tijdens een recente verbouwing van Arsenal
Stadium werden de werkzaamheden gemaskeerd
door een artificiële tribune-met-publiek.
dat jaren later Arsenal juist het visitekaartje
van de buurt zou worden.
De opening van het bescheiden stadion
vond plaats op 6 september 1913. Mede
door de vele protesten had de bouw flinke
vertraging opgelopen. Zoveel vertraging,
dat het stadion maar half klaar was. Zo was
het veld dramatisch en waren de
toegangspoorten nog niet klaar.
Opmerkelijk genoeg liepen veel
toeschouwers niet gratis naar binnen, maar
vormden een keurige rij in Avenell Road.
Ze wilden een kaartje te kopen. Getroffen
door zoveel sportiviteit deden de spelers
van Arsenal en Leicester Fosse ook niet
moeilijk over het spelen in de bouwput.
Een van de architecten van het stadion,
A.G. Kearney, omschreef de sfeer als die
van een picknick.
Het Arsenal-veld was aan bijzondere
voorwaarden gebonden. Norris had het
terrein gehuurd van het St. John's College
of Divinity. Een van de voorwaarden in het
huurcontract was dat er niet gespeeld
mocht worden op zondagen, met kerstmis
en op Goede Vrijdag. Pas in 1925 slaagde
de club erin om dit artikel uit de
overeenkomst te schrappen.
Gedurende het eerste seizoen werd het
stadionnetje langzaam afgebouwd, maar
het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog
gooide ook voor Arsenal veel roet in het
eten. In 1915 kwam er een voorlopig einde
aan competitievoetbal. Het gevolg was dat
de schuldenlast van Arsenal opliep; de
macht van Henry Norris bleek niet
grenzeloos.
/Metrostation
Na het einde van de oorlog deed Norris
meteen weer van zich spreken. In 1919
besloot de voetbalbond dat de hoogste
klasse met twee clubs moest worden
uitgebreid. Toen de League in 1915 tot
stilstand kwam, stond Arsenal slechts
vijfde. Het leek dus logisch dat hoger
geplaatste clubs zouden promoveren. Maar
Norris' invloed was zo groot, dat de FA
Foto: ANP
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1998
201
