van spreken nog niet eens staan. Je moest
niet opvallen, want jongens als Krol en
Suurbier waren keihard. Zij bepaalden de
sfeer. Je had absoluut niets te vertellen.
Met de A-jeugd speelden we eens tegen het
eerste. Iemand speelde Piet Keizer de bal
door zijn benen. Nou, die kreeg toch een
roei terug van Keizer... En niemand die wat
zei. Daar voelde je je niet echt prettig bij.
De afstand tussen het eerste en het tweede
was levensgroot. Ik denk dat Ajax daardoor
in die tijd best wel wat talenten verloren
heeft. Robbie Kok bijvoorbeeld. Als die zou
zijn begeleid zoals nu gebeurt, was hij vast
en zeker geslaagd.'
Examen
Op 13 maart 1977 kon Klinkenberg
eindelijk een examen afleggen. Ajax
speelde bij VYV en de 21-jarige
Klinkenberg zat op de bank. 'We gingen
zaterdagochtend al weg, sliepen een nacht
in een hotel. Het stadion was helemaal
uitverkocht. Er hing een fantastische sfeer
in de Koel. Bij VW deed Dick Advocaat
nog mee en die twee Joegoslaven,
Jovanovic en Kursinac. Een saillant detail
was nog dat VW belangstelling voor me
had. Misschien was dat ook een van de
redenen waarom ik mocht invallen. Ik zat
al dicht tegen de groep aan, had al een paar
keer op de bank gezeten en er was een
aantal spelers geblesseerd.'
Ajax stond stevig aan kop van de eredivisie
en zou ook kampioen worden, maar kwam
voor de rust met 2-0 achter. Klinkenberg:
'In de rust ging Ivic stevig tekeer. Hij
maakte altijd van die drukke armgebaren.
Lerby was geblesseerd aan zijn hand en
durfde niet verder. Ik moest erin. Mijn
opdracht was om zoveel mogelijk aan te
sluiten bij de spitsen. We moesten immers
een 2-0 achterstand goedmaken. Dat lukte.
We speelden 2-2 gelijk. Ik had wel het idee
dat ik goed had gespeeld, maar daarover
heeft bij Ajax nooit iemand iets tegen me
gezegd. Ik was echter dolgelukkig, had
eindelijk een wedstrijd in het eerste
gespeeld. Ik voelde het als een
overwinning, maar in de bus terug naar
Amsterdam was het doodstil. Ajax had
immers niet gewonnen en dat was een
ramp. Ik heb de wedstrijd en dus mezelf
nog teruggezien op de televisie van de
wasvrouw in een hoekhuisje van de Meer.
Samen met Bobby Haarms en nog een of
twee spelers.'
Nu de naam toch valt, met Bobby Haarms
hadden en hebben veel spelers een speciale
band. Zo ook Klinkenberg: 'Met Haarms
heb ik een prachtige tijd gehad. Hij gaf me
in ieder geval wél het gevoel dat ik erbij
hoorde. Maar als ik aan Bobby Haarms
denk, denk ik ook aan de zware trainingen
met de bank. Erover heen springen en zo.
Hij was bikkelhard in zijn benadering van
jeugdspelers. Hij prees mijn mentaliteit, we
pasten wat dat betreft goed bij elkaar. Ik
werd op een gegeven moment zelfs
aanvoerder van het tweede, terwijl daar
ook mensen als Heinz Stuy en Tscheu-la
Ling rondliepen. Ik leerde ook veel van
hem, heb zelfs stage bij Ajax gelopen. Ik
trainde samen met Dirk de Groot de Cl,
met onder anderen Wim Kieft en Sjaak
Storm. Kieft vond ik geen topspits. Door
zijn harde werken en vele scoren viel hij
echter toch op.'
Amerika
Na zijn debuut hoopte Klinkenberg
uiteraard op meer. 'Maar eigenlijk
veranderde er niets. Misschien had ik Ajax
wel naar 2-3 moeten schieten, dan hadden
ze me de volgende wedstrijd weer moeten
opstellen. Ik kreeg die wedstrijd één
schietkansje, maar toen schopte ik per
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998
