van spreken nog niet eens staan. Je moest niet opvallen, want jongens als Krol en Suurbier waren keihard. Zij bepaalden de sfeer. Je had absoluut niets te vertellen. Met de A-jeugd speelden we eens tegen het eerste. Iemand speelde Piet Keizer de bal door zijn benen. Nou, die kreeg toch een roei terug van Keizer... En niemand die wat zei. Daar voelde je je niet echt prettig bij. De afstand tussen het eerste en het tweede was levensgroot. Ik denk dat Ajax daardoor in die tijd best wel wat talenten verloren heeft. Robbie Kok bijvoorbeeld. Als die zou zijn begeleid zoals nu gebeurt, was hij vast en zeker geslaagd.' Examen Op 13 maart 1977 kon Klinkenberg eindelijk een examen afleggen. Ajax speelde bij VYV en de 21-jarige Klinkenberg zat op de bank. 'We gingen zaterdagochtend al weg, sliepen een nacht in een hotel. Het stadion was helemaal uitverkocht. Er hing een fantastische sfeer in de Koel. Bij VW deed Dick Advocaat nog mee en die twee Joegoslaven, Jovanovic en Kursinac. Een saillant detail was nog dat VW belangstelling voor me had. Misschien was dat ook een van de redenen waarom ik mocht invallen. Ik zat al dicht tegen de groep aan, had al een paar keer op de bank gezeten en er was een aantal spelers geblesseerd.' Ajax stond stevig aan kop van de eredivisie en zou ook kampioen worden, maar kwam voor de rust met 2-0 achter. Klinkenberg: 'In de rust ging Ivic stevig tekeer. Hij maakte altijd van die drukke armgebaren. Lerby was geblesseerd aan zijn hand en durfde niet verder. Ik moest erin. Mijn opdracht was om zoveel mogelijk aan te sluiten bij de spitsen. We moesten immers een 2-0 achterstand goedmaken. Dat lukte. We speelden 2-2 gelijk. Ik had wel het idee dat ik goed had gespeeld, maar daarover heeft bij Ajax nooit iemand iets tegen me gezegd. Ik was echter dolgelukkig, had eindelijk een wedstrijd in het eerste gespeeld. Ik voelde het als een overwinning, maar in de bus terug naar Amsterdam was het doodstil. Ajax had immers niet gewonnen en dat was een ramp. Ik heb de wedstrijd en dus mezelf nog teruggezien op de televisie van de wasvrouw in een hoekhuisje van de Meer. Samen met Bobby Haarms en nog een of twee spelers.' Nu de naam toch valt, met Bobby Haarms hadden en hebben veel spelers een speciale band. Zo ook Klinkenberg: 'Met Haarms heb ik een prachtige tijd gehad. Hij gaf me in ieder geval wél het gevoel dat ik erbij hoorde. Maar als ik aan Bobby Haarms denk, denk ik ook aan de zware trainingen met de bank. Erover heen springen en zo. Hij was bikkelhard in zijn benadering van jeugdspelers. Hij prees mijn mentaliteit, we pasten wat dat betreft goed bij elkaar. Ik werd op een gegeven moment zelfs aanvoerder van het tweede, terwijl daar ook mensen als Heinz Stuy en Tscheu-la Ling rondliepen. Ik leerde ook veel van hem, heb zelfs stage bij Ajax gelopen. Ik trainde samen met Dirk de Groot de Cl, met onder anderen Wim Kieft en Sjaak Storm. Kieft vond ik geen topspits. Door zijn harde werken en vele scoren viel hij echter toch op.' Amerika Na zijn debuut hoopte Klinkenberg uiteraard op meer. 'Maar eigenlijk veranderde er niets. Misschien had ik Ajax wel naar 2-3 moeten schieten, dan hadden ze me de volgende wedstrijd weer moeten opstellen. Ik kreeg die wedstrijd één schietkansje, maar toen schopte ik per AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 89