m
Ajax Magazine zal dit seizoen in ieder
nummer een buitenlandse speler over zijn
vaderland aan het woord laten. Verdediger
Sunday Oliseh (24) bijt het spits af. Oliseh
verliet Nigeria toen hij vijftien jaar was en
speelde achtereenvolgens in België, Italië,
Duitsland en Nederland. Het contact met die
verschillende culturen beschouwt Oliseh als
een verrijking.
kilometers verderop. Ik ben zelf geboren in
Abavo, het dorp van mijn moeder. Mijn
vader komt uit een andere streek.
Daardoor heb ik twee talen leren spreken.
Abavo is een groot dorp. Niet zo groot als
een stad, maar er leven wel veel mensen.
Hier in Amsterdam praat ik thuis met mijn
vrouw Frans en met mijn zoon Engels. Het
is niet logisch om mijn zoon de taal uit
mijn dorp aan te leren, want die kan hij
hier in Europa toch met niemand delen.
Met mijn ouders kan hij later Engels
praten.'
Een Nigeriaanse
dansgroep op bezoek
in de Amsterdam
Arena betekent voor
Sunday Oliseh en
Tijjani Babangida een
vrolijk weerzien met
landgenoten. Een kans
die zich niet elke dag
voordoet.
informatie over mijn land te lezen of te
horen. Nigeria is in feite een multiculturele
samenleving. Het land is te verdelen in drie
belangrijke etnische groepen: lbo, Yoruba
en Housa. Deze drie etnische groepen zijn
weer onderverdeeld in subgroepen. Er
worden dan ook veel verschillende talen
gesproken, zelfs in dorpen die op tien tot
vijftien kilometer afstand van elkaar liggen.
Vaak is het een kwestie van woorden, die
dan weer net even anders zijn dan enkele
Yam
'Veel Nigeriaanse gerechten hebben
groente als basis. We eten heel veel warm,
ook 's ochtends. Als het enigszins haalbaar
is, eet een Nigeriaan driemaal per dag
warm. Het is met het eten een beetje als
met onze taal, het verschilt nogal van
plaats tot plaats. Een specialiteit uit het
gebied waar ik vandaan kom, is de
zogenaamde "yam", zeg maar een grote
aardappel. Maar er wordt ook veel rijst
gegeten. In Europa is het eten natuurlijk
heel anders, maar ik heb geluk gehad. Mijn
vrouw is Afro-Europeaan. Ze is geboren in
België, maar oorspronkelijk afkomstig uit
Marokko. Zij kookt heerlijke Nigeriaanse
maaltijden voor mij. We eten dat vaak,
want zij houdt er zelf ook van. Ik houd
verder van Marokkaans en Surinaams eten.
Dat is gelukkig in Amsterdam gemakkelijk
te verkrijgen. Wat ik echt niet lekker vind,
is varkensvlees. Dat heeft niets met mijn
geloof te maken, maar ik lust het gewoon
niet. Patat en kroketten? Prima, heel
lekker. Mijn vrouw maakt heerlijke patat
met salades.'
Familie
'Ik heb geluk gehad met mijn ouders. Voor
hen was het onderhouden van de
contacten net zo belangrijk als voor mij. Ik
vind het zelf heel belangrijk om mijn roots
te behouden. Zeker nu ik wat ouder word,
begin ik dat beter te begrijpen. Toen wij
eenmaal in Lagos waren gaan wonen,
stuurden mijn ouders me regelmatig terug
naar mijn grootouders in Abavo. Zij
vonden het van belang dat ik het contact
met mijn grootouders en de omgeving niet
zou verliezen. Ik zou vandaag de dag
nergens meer zijn als ik geen contact met
thuis had. Ik gebruik de telefoon, de fax en
de computer voor het sturen van e-mails.
Mijn ouders hebben zelf geen computer,
maar sturen vanuit een computercentrum
in de stad weieens een e-mail met als
mededeling: "Bel vanavond om negen uur
even op." Dat gaat zo prima, met de hulp
van internet is de wereld toch een stuk
kleiner geworden.
Bij Ajax zit ik natuurlijk goed, met
Babangida en Benni. Alle Afrikanen bij
Ajax hebben een band met elkaar, we
waarderen eikaars grappen. Ik heb
daarnaast vrienden in België en Italië die ik
regelmatig zie.
Ik ga één a twee keer per jaar terug. Dat is
niet veel, maar ik moet nu eenmaal het
hele jaar werken. (Lacht:) Ze zullen het bij
Ajax niet echt waarderen als ik plotseling
even naar Nigeria ga om mijn familie te
bezoeken. Dat kan niet. Maar tussendoor is
er nog weieens een extra mogelijkheid om
terug te gaan, bijvoorbeeld als we met het
Nigeriaanse elftal moeten spelen.
Ik ga meestal meteen naar mijn ouders.
Dan zitten we de eerste dag aan tafel en
praten vervolgens tot diep in de nacht. De
dag erna eten we en praten ondertussen
verder. Ik ga ook altijd even naar het
strand, daar ontmoet ik mijn goede
vrienden. Meestal combineren we dat met
een picknick en het uitwisselen van leuke
verhalen.'
'Wat me in Nederland aantrekt is de
multiculturele samenleving. Hoewel onze
landen volledig tegenovergesteld zijn als
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998
71
