onvergelijkbaar met het Ajax-werk.
Door vaak met hem te trainen, zag ik dat
hij, als rechtsvoetige, een beter schot heeft
met links. Hij haalt steeds uit met links, ik
geloof niet dat hij ooit met rechts gescoord
heeft.
Ik vind hem sterker en vooral krachtiger
dan zijn concurrent Babangida. In snelheid
zal hij niet veel onderdoen voor de
Nigeriaan, want Wambie heeft ook snelle
benen, vergis je daar niet in.
Als hij wil luisteren, en dat doet-ie, wordt
hij een topspeler. En ik geloof er zelfs in
dat hij international kan worden bij
Brazilië. Want als je bij Ajax speelt, hoor je
toch in het nationale elftal van je land
thuis,' besluit een optimisische Tahamata.
'Ik heb het volste vertrouwen in Wambie.'
Hartewens
'Ik denk dat ik het nationale elftal zal
halen,' laat ook Wamberto zelf zich
ontvallen. Het klinkt niet als een patserige
uitspraak van een poseur, maar als een
gemeende hartewens. 'Ik maakte al een
keer deel uit van de kern, samen met
Vampeta van PSV.'
De ontwikkeling die hij bij Ajax door
hoopt te maken, moet hem tot de vurig
gewenste status van Braziliaans
international brengen. 'Ik sta te kijken van
de aanpak bij Ajax, omdat het allemaal zo
professioneel is en op details gericht. Altijd
alles met de bal, zelfs tijdens
fysiektrainingen. Ik hou ervan. Jammer dat
ik niet eerder met zo'n aanpak te maken
kreeg. Ik had in België altijd een vrije rol,
hier worden er heel preciese taken aan me
opgedragen. Ik moet een inspanning doen
om tactisch nuttig te zijn, maar ik heb het
ervoor over. En de concurrentie met
Babangida? Ach, dat is toch normaal bij
clubs van dit niveau. Je moet elke dag
scherp staan. Zo werkje goed.'
Ook op taalgebied wordt een inspanning
van hem verwacht. 'Ik kan voorlopig met
slechts drie spelers praten en dat is veel te
weinig. Met Dani en Juan spreek ik
Portugees en met Sunday Oliseh Frans. Ik
moét Nederlands leren. Mijn vrouw en
mijn kinderen Richard Danilo (8),
Wambertinho (6) en Anderson (3) zullen
me daar in de loop van jaren wel mee
helpen. Als ons huis in Amstelveen
eenmaal klaar is en we het hotel kunnen
verlaten, valt het leven weer in zijn
normale plooi. Maar de band met je land
verbreek je nooit.'
Romario liet zich destijds in Eindhoven
kennen als een thuisdanser. Is Wamberto
dat ook? 'Natuurlijk,' reageert hij meteen.
'Wij dansen thuis altijd de samba met de
kinderen.'
Met glinsterende oogjes: 'Kun jij je iets
mooiers voorstellen?'
Eigenlijk niet, nee.
48
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998
