intuïtievoetballer en daar kwamen de
mensen uiteindelijk voor.
Simon
'Simon' was zijn bijnaam in de twee jaren
die hij voor Standard speelde. Die
koosnaam hield een brok nostalgie in voor
de warmbloedige Luikenaars, die
dribbelkoning Simon Tahamata bleven
koesteren nadat hij hen, na zijn vertrek bij
Ajax, jarenlang verwend had in het stadion
aan de boord van de Maas.
Tahamata geniet in Luik de status van
absolute vedette en legende bij het leven en
is al enkele jaren in dienst als jeugdtrainer
bij Standard. Hij begon er onder
hoofdcoach en vriend Jos Daerden (ex-
Roda JC), maakte vorig jaar even Aad de
Mos mee en werkt dit seizoen onder een
andere oud-Ajax-trainer, Tomaslav Ivic.
Wat vindt hij van Wamberto, door hem
steevast 'Wambie' genoemd?
'De voorbije twee seizoenen trainde ik op
de club elke maandag en dinsdag met de
A-selectie mee,' vertelt Simon. 'Gewoon
voor mezelf en om de jongens wat knepen
van het vak bij te leren. Zo leerde ik
Wambie vrij uitgebreid kennen. Ik vind
hem een natuurtalent. Hij is enorm
leergierig en heeft nog groeimogelijkheden.
Volgens mij is hij als een ruwe diamant
naar Ajax gekomen. Bij Standard leerde hij
in een hoger tempo te spelen. Tactisch
kreeg hij een andere positie. Bij Ajax staat
hij op 7, met twee spelers in de rug. Hij
moet leren te kaatsen als hij vast zit, in
plaats van een oplossing te zoeken in een
individuele actie. Maar ik zie dat hij nog te
vaak naar binnen komt en daardoor de
aanval dreigt te verstikken.
Bij Standard speelde hij achter de spitsen
of soms als rechtshalf. Dat is dus
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998
