Sonny Siiooy
kan weer lachen
OUPïLIEFDE
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Dat moet de levensfilosofie van
Sonny Siiooy (35) zijn. Na zijn vertrek uit Amsterdam, drie seizoenen geleden,
vervolgde Siiooy zijn loopbaan bij Arminia Bielefeld in Duitsland. Daar viel niet zo
veel te lachen voor de verdediger. Maar hij was niet klein te krijgen. Sinds enkele
maanden heeft Siiooy het echte geluk weer hervonden, bij De Graafschap. De
gemoedelijke club uit de Achterhoek doet hem elke dag opnieuw denken aan
het Ajax dat hij kent uit de AAeer.
7
De trainingsvelden val de Graafschap
liggen enkele kilometers verwijderd van
stadion de Vijverberg. De accommodatie
oogt gemoedelijk ep laat zich nog het beste
vergelijken met het complex van een
amateurclub, Van overdadige luxe is geen
sprake, of het móeten de spelersauto's zijn.
De glimmende bolides die her en der
geparkeerd staan, vormen een schril
contrast met het verder zo sobere
trainingscomplex. Vooral één van de auto's
springt in het oog. Een gloednieuwe
Porsche Boxster. De laatste twijfel is
verdwenen. Dit zijn niet de velden van de
plaatselijke amateurvereniging.
Binnen in het spelershome wacht een
warm onthaal door Tante Lien. Zij maakt
hier al vijfentwintig jaar lang de 'dienst'
uit. 'Sonny Siiooy? Die zit nog in de
kleedkamer,' zegt zij met een zachte en
door Remco Stunnenberg
foto's Louis van de Vuurst
vriendelijke stem. 'Maar drink eerst even
een kopje koffie,' klinkt het vervolgens iets
dwingender. Afslaan heeft geen zin.
Een voor een druppelen de spelers de
ruimte binnen. En steeds weer die warme
begroeting: 'Dag tante Lien.'
Siiooy laat vooralsnog op zich wachten.
Die zit hoogstwaarschijnlijk te geinen in de
kleedkamer. Tijd om eens een kijkje te
gaan nemen.
'Sonny, er staat iemand op je te wachten,'
roept een man met onvervalst Achterhoeks
dialect naar binnen. Direct daarop
verschijnt Siiooy in de
deuropening. Ontbloot bovenlijf,
fonkelende ogen en natuurlijk
die stralende lach. Er is geen
spoortje vermoeidheid van zijn
gezicht af te lezen. Ondanks de
zware training van ruim twee
uur die hij er nog maar net
heeft opzitten.
'Ik kom er zo aan.' Het
Amsterdamse accent doet wat
vreemd aan in deze
contreien.
Thuis in Doetinchem
Vijftien minuten later
betreedt Siiooy het
spelershome. 'Dag tante
Lien,' roept hij uitgelaten.
Hij voelt zich
206
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998
