'Ik koester mijn wortels, maar ook mijn bloem' is toch heel wat anders dan tegen kleine clubs spelen in de Nederlandse competitie. Met alle respect voor die kleine clubs. Het is een verschil in concentratie en scherpte. Ik weet wel dat we eigenlijk altijd dezelfde concentratie moeten opbrengen, en dat probeer je ook, maar je merkt toch een verschil. Het komt ook door de omgeving. Rond een Champions-Leaguewedstrijd is die heel anders dan rond een competitiewedstrijd. En of je nu uit of thuis speelt, je voelt aan alles dat het er dan om gaat. Dan moet je op de toppen van je kunnen presteren. Zo niet, dan ben je kansloos. Dat idee vind ik prettig. Pas dan zie je hoe sterk je bent. Zwakke punten worden dan genadeloos zichtbaar. In de Champions League is het onmogelijk om slecht te spelen en toch te winnen. In de competitie kan dat nog wel. Iedere tegenstander kent je daar. Ze weten precies hoe Babangida speelt of hoe Ajax als geheel speelt. Je bent de meesten al zo vaak tegen gekomen. In de Champions League ben je veel onbekender. Je ontmoet heel andere speelwijzen en soms ook een heel andere mentaliteit.' De liefhebbers schrokken bij het horen van de naam Porto. De ervaringen met Nederlandse ploegen in Portugal zijn weinig opwekkend. Over het algemeen kunnen Nederlandse ploegen niet goed omgaan met de keiharde en meedogenloze speelwijze die het Portugeze voetbal kenmerkt. Angstige visioenen dringen zich op bij de gedachte aan Babangida die op volle snelheid langs een Porto-back probeert te komen. De rechtsbuiten zelf is nauwelijks onder de indruk. Babangida: 'Ik verdiep me nooit in mijn directe tegenstander. Dat hoeft ook niet. Ik bid dat ik scherp ben. Als ik namelijk scherp ben, weet ik dat ik de duels zal winnen en dat ik sterker ben. Of ze nou klein, groot, snel of keihard zijn, dat maakt niet uit. Of ik er langs kom hangt alleen van mezelf af, niet van de verdediger. Je moet geloof in jezelf hebben. Dat is ook de mentaliteit die in heel Ajax heerst. Wij maken zelf wel uit of we de sterksten zijn.' Verschillende werelden De belangstelling van Ajax voor Babangida was er eerder dan die voor Finidi. Toen duidelijk was dat de eerste keuze onmogelijk kon worden losgeweekt van Roda, verlegde Ajax de belangstelling. Finidi bleek een vondst. Toen hij vertrok leefde de oude liefde voor Babangida weer op. Nu lukte het wel. Het troetelkind kwam thuis. Babangida: 'Ik ben heel erg gegroeid sinds ik naar Ajax ben gekomen. Ik heb inmiddels ook veel internationale ervaring. Als ik mezelf vergelijk met de Babangida die bij Roda speelde, ben ik een heel andere voetballer geworden. Mijn mentaliteit is totaal veranderd. Er zit zo'n groot verschil tussen Roda en Ajax dat het wel twee verschillende werelden rAJAX MAGAZINE OKTOBER 1998 lijken. Ik ben veel professioneler geworden. Hier komt een gelijkspel aan als een rechtse directe op je neus. Bij Roda was dat vaak nog een goed resultaat. En zelfs verlies was geen ramp. Hier wel. Aan de andere kant heb je hier ook alles om je heen om te zorgen dat je die verwachting kunt waarmaken. De andere spelers zijn allemaal zo goed, dat je alleen al op de training heel snel beter wordt. Je moet wel. Slaag je daar niet in, dan kan je het bij Ajax wel vergeten. Je moet je ervan bewust zijn dat jij een van die zeer goede spelers bent; dat zij jou zien zoals jij hen ziet. Hier word je belangrijk. De druk is eigenlijk altijd hetzelfde bij Ajax, of je nou als favoriet aan een seizoen begint of niet. De druk komt van binnenuit. Bij deze club wordt gewoon verwacht dat je alles wint. Of het nu competitie is, beker of een Europees toernooi. Wij weten allemaal wat we moeten brengen. Dat weet je al op het moment dat je bij Ajax tekent. Ik wist dat ook en ik had me erop ingesteld.' De ontvoering De carrière van Babangida verloopt uiterst voorspoedig. Hij is de held bij Ajax en inmiddels ook een vaste international. Toen hij naar Nederland werd gehaald, was het nog geen alledaags verschijnsel: een Nigeriaan op de Nederlandse voetbalbodem. De 'import' van Afrikaanse voetballers stond nog in de kinderschoenen en niet iedere betrokkene was even zuiver op de graad. Babangida werd in zijn Roda-tijd een speelbal van makelaars. Hij was zo getalenteerd, dat menigeen de kassa hoorde rinkelen. Uiteindelijk belandde Baba in een schimmenspel. Nadat hij door Nol Hendriks was uitgeleend geweest aan VW had hij een jaar voor Roda gespeeld. Tussen dat jaar en het volgende seizoen werd hij plotseling aan het zicht 15

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 15