Serge van den Ban wordt
onder handen genomen
door fysiotherapeut Niels
Tammenga na zijn tegen
Bayern München
opgelopen dijbeenblessure.
de verliezer één punt. Na tien penalty's is
het 4-4 maar dan stopt Serge van den Ban
de inzet van Lucio en schiet Michael
Lamey vervolgens raak. Ajax heeft de
geslagen grond veroverd.
Na middernacht wordt er koers gezet
richting Baia delle Mimose waar om half
drie nog een herstelmaaltijd wordt
geprepareerd.
Thuisgrond in het donker
Op woensdag 2 september kijkt iedereen
uit naar de wedstrijd tegen Bayern
München. Er hoeft geen verre reis gemaakt
te worden want het speelveld ligt in
Valledoria, op een kwartiertje rijden van
Badesi, een soort thuisgrond derhalve.
Mede daardoor is er sprake van een kalme
en gedegen voorbereiding. Voor Jan
Wouters is het een weerzien met de club
waar hij ooit voor uitkwam. Het terrein is
redelijk, maar het licht laat te wensen over.
Acht lampen aan deze zijde, acht lampen
aan gene zijde van het veld. Tijdens de
warming-up begeven zes lampen aan de
overkant het en het veld wordt een voor de
ogen bijna ondoordringbaar gebied. Druk
overleg, heftig gebarend trachten de
Italiaanse verantwoordelijken de paniek te
bezweren. Jan Wouters en Bayern-trainer
Björn Andersson schudden hun hoofd. Zo
kan er eigenlijk niet gevoetbald worden.
Even later begeven ook de twee laatste
lampen aan de dugout-kant het en wordt
het veld nog maar vanaf één kant
beschenen. Het komt goed, het komt goed,
roepen de officials en wanneer beide teams
in de kleedkamer zitten en het
aanvangsuur al een kwartier voorbij is,
gloeien er weer vier lichtjes op in de
donkerte. Wouters en Andersson besluiten
scheidsrechter Pardo te gehoorzamen en te
spelen. Ook wanneer opnieuw twee
speelweide veel aanpassingsvermogen van
de spelers vereist worden. In het bijzonder
voor de Ajacieden die zich niet, zoals hun
al op maandag op Sardinië gearriveerde
Italiaanse collega's, in alle rust hebben
kunnen voorbereiden.
Inmiddels is de uitslag van de andere
poulewedstrijd bekend: Parma heeft
Bayern München met 2-0 verslagen.
Elfhonderd toeschouwers zitten op de
tribune wanneer Ajax en Udinese het veld
opkomen.
In de eerste helft gaat de strijd gelijk op. In
spits Sanda Sanda heeft Udinese een fysiek
sterke en snelle spits die, gevoed door de
intelligente middenvelder/aanvoerder
Lorenzo Redin, een paar keer gevaarlijk
voor keeper Serge van den Ban opduikt.
Vlak voor rust komt Ajax dreigend op.
Twee maal krijgt Darl Douglas een goede
mogelijkheid, maar nu is het de Udinese-
doelman die redt.
In de rust toont Jan Wouters zich tevreden.
'We moeten elke week maar een busreis
van tweeëneenhalf uur maken en op gravel
spelen,' zegt de trainer. Het is waar, de
jonge Ajacieden hebben zich uitstekend
geweerd. Maar het wordt nog beter. In de
tweede helft kan Udinese het positiespel
van Ajax niet meer bijbenen. De agressie
en de overtuiging waarmee gespeeld wordt,
zijn groot en de functionele techniek op dit
gruisveld zeer goed verzorgd. Het blijft
echter 0-0 en dat betekent dat er penalty's
moeten worden genomen. De winnaar van
de strafschoppenreeks krijgt twee punten,
Roderick Charles
Turpijn op het terras
van zijn appartement.
Middellandse Zee, zo
blauw... Vanaf links
Mitchel Piqué, Darl
Douglas, Brutil Hosé
en Pascal Heye.
weer gebel met Udinese-trainer Manlio
Zanin is afgesproken dat Ajax als laatste
wordt opgehaald.
Terra battuta
De reis kan beginnen. Links zitten de
Ajacieden, rechts de spelers van Udinese.
Het landschap is prachtig, imposant met
zijn rotswanden en ravijnen. Maar al snel
valt de avond en worden de bergflanken
schimmen en zijn de riviertjes en
stroompjes niet meer te zien. Traag trekt
de bus zich tegen de bergwegen omhoog.
De uren gaan voorbij en nog steeds is Bono
niet in zicht. Pas om kwart over negen, drie
kwartier voor de aftrap, draait de bus de
poort van het stadionnetje in. Het veld
wordt geïnspecteerd. Terra battuta... Terra
battuta. Letterlijk betekent dat 'geslagen
grond' of ook 'verslagen grond'. In de sport
is het de tem voor gravel. Een gravelveld
dus. Dat was bekend, maar de aanblik van
de fijngemalen en aangestampte steentjes
veroorzaakt toch even een siddering over
de ruggen. De spelers van Udinese kijken
nog meer beteuterd dan de Ajacieden. Ze
zijn ook minder goed voorbereid, lijkt het,
want ze hebben niet het voor deze
terreinen ideale schoeisel. Er zal op deze
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1998
129
