bestuurder waar hij ook gaat.
Om zich voor te bereiden op het
nieuwe seizoen trainen Kinkladze
en de Arveladze-tweeling dagelijks
op het prachtige trainingscomplex
van Dinamo in een buitenwijk van
Tbilisi. Aan het eind van de middag,
als de hitte iets is afgenomen, spelen
de internationals een partijtje met
vroegere Dinamo-coryfeeën.
Iedereen van deze helden wordt ons
voorgesteld met een waslijst aan
legendarische prestaties, inclusief die van
zijn voorouders. De boodschap is ongeveer
dat jongere spelers in Georgië wel heel wat
moeten bewijzen wil men ze met dezelfde
achting tegemoet treden. Vandaar
misschien de felheid in het partijtje zes-
tegen-zes. Kinkladze speelt samen met de
Arveladze-broers. Ook Dinamo-president
Merad Jordania speelt niet onverdienstelijk
mee. Shota en Archil schreeuwen
voortdurend naar elkaar, ook als ze op nog
Na de training bijpraten met vrienden op het
trainingscomplex van Dinamo.
Kinkladze met een vriend tegenover zijn huis in de
wijk Saburtalo.
geen meter van elkaar staan. Kinkladze
speelt zonder een spier in zijn gezicht te
vertrekken. Met de bal aan de voet passeert
hij telkens razendsnel en heel kort een paar
tegenstanders om een leep passje te geven
of op goal te knallen. Een paar dagen later
speelt Kinkladze tegen Shota in het
partijtje. Shota zit zijn vriend ongenadig op
de huid, zijn ploeg wint. Weer een dag later
ontmoeten we een licht hinkende Shota,
een tikkeltje humeurig ook. Hij heeft het
partijtje verloren tegen Kinkladze
en zijn eigen broer. Tk speel liever
met Shota dan tegen hem. En dat
vindt hij ook van mij,' zegt Gio
Kinkladze lachend.
Langs het veld staan immer talloze
deskundigen te kijken. Een aantal is
zozeer ondersteboven van
Kinkladzes auto dat hun geen
uitspraken over iets anders zijn te
ontlokken. Ten slotte spreken we
Zaza Bokeria, arts en consultant van
Dinamo: 'Gio is het type voetballer dat de
bal graag in de voet krijgt. In principe hoef
je hem qua voetballen niets meer te leren.
Hij kan alles met een bal. Ik denk
hoogstens dat hij nog stukken beter kan
worden. Als zijn sterkste punten noem ik
in de eerste plaats zijn dribbeling, die is
even goed als van Michael Laudrup in zijn
beste jaren. Zijn pass is ook goed. Gio is
een speler die altijd positief denkt, altijd
aanvallend. Het best komt hij tot zijn recht
achter de spitsen. Jullie hebben daar in
Litmanen al een geweldige speler. Maar
Gio zou naar mijn idee goed kunnen
spelen op de plaats van Laudrup. Een
AJAX MAGAZINE AUGUSTUS 1998
27
