Shota Arveladze en Giorgi Kinkladze
staan ter hoogte van de dug-out langs het
veld in het stadion van FC Dinamo Tbilisi.
Er is geen dug-out want het stadion wordt
gerenoveerd. De helft van de oude houten
banken is al vervangen door moderne
plastic zitjes in het blauw en wit van
Dinamo. 'De eerste keer dat ik hier
scoorde, was in die goal!' zegt Shota
beslist. Hij wijst op het doel links vanaf de
eretribune. Gio - de Georgische afkorting
voor Giorgi (je spreekt het ongeveer uit
als Khy-joe) - weet het niet meer.
'Waarschijnlijk gaf ik de pass waaruit Shota
scoorde,' zegt hij verlegen lachend.
door Max de Bruijn
foto's Wouter Jansen
Begonnen als ballenjongen zijn ze samen
groot geworden bij Dinamo. Honderden
wedstrijden moeten ze hebben gespeeld
zoals ze hier op het veld staan, Shota de
beweeglijke en extroverte aanvaller. Gio
meer gesloten, zwijgzamer en met de
beslissende pass van het middenveld. Het
stadion is een grote betonnen bak waar de
tribunes, ondanks de sintelbaan, dicht op
het veld zitten. 'Hier speelde het grote
Dinamo Tbilisi dat in 1981 tegen Liverpool
de Europa Cup voor bekerwinnaars won,'
vertelt Shota. 'Dat jaar hebben ze ook van
Feyenoord gewonnen. Dinamo was in die
tijd het nationale efltal van Georgië. Het
speelde tegen de sterkste teams van de
Sovjet-Unie. Toen ik klein was, gingen we
naar iedere wedstrijd. En het zat altijd vol,
honderdduizend man. Je weet niet wat je
meemaakt met zo'n menigte. Dan kun je
elkaar als spelers niet verstaan.
Tegenwoordig speelt Dinamo in de
Georgische competitie, zitten er hoogstens
een paar duizend man. Alleen voor het
nationale elftal komen de mensen nog.' De
laatste keer dat Tbilisi uitliep voor het
voetbal was op 29 mei toen Georgië
20
AJAX MAGAZINE AUGUSTUS 1998
