Frankrijk wereldkampioen mocht worden
als tegenprestatie voor het niet naar huis
sturen van de Brazilianen. De wielerwereld
wees naar de voetbalwereld. Waarom daar
geen heksenjacht? En inderdaad, is het niet
wonderlijk dat er sinds Maradona en een
andere incidentele Argentijn nooit meer
iemand is betrapt op het snuiven van een
lijntje?
Olsen: 'Het is jammer van zo'n prachtig
evenement als de Tour. De geruchten
bleken waarheid. Ik heb zeventien jaar in
België gewoond, een land van wielrenners.
In al die jaren zijn er geruchten geweest en
kwam er zo nu en dan een kwestie aan het
licht. Of die middelen nu gezond zijn of
ongezond, daar heb ik geen verstand van.
Feit is dat het op deze manier geen eerlijk
spel is. Maar ik denk niet dat je moet
vergeten dat het hoe dan ook topatleten
zijn. Ik heb nog altijd grote bewondering
voor hun prestaties. Zelf heb ik ook wel
eens op een fiets gezeten. Zo hard tegen
een berg oprijden, dat houd ik nog altijd
voor onmogelijk. En die gasten doen dat
wel. Maar doping moet worden bestreden.'
Komt het in het voetbal veel voor?
Olsen: 'Minder denk ik. Het heeft ook
minder zin. Maar natuurlijk komt het
voor. Zoals een vrachtwagenchauffeur ook
iets slikt om op tijd zijn goederen te
kunnen afleveren. Het gebeurt in de hele
maatschappij, dus ook in het voetbal. Maar
ik zie zelf het nut niet in van doping.
Voetbal is niet alleen een duursport, maar
ook een denksport.'
Er zijn toch ook geestverruimende
middelen?!
Olsen: 'Ja, dat is waar. Maar gaan die niet
ten koste van het uithoudingsvermogen?
Gelukkig heb ik er totaal geen verstand
van.'
De vervreemding
In de wielrennerij wordt de identificatie
van het publiek met sporters moeilijker als
die zich van middelen bedienen die het
menselijke vermogen niet meer op het
ware niveau laten zien. Aan de andere kant
leidt de steeds groter wordende aandacht,
via de commercie, tot dit soort praktijken.
De maatschappij eist prestaties die steeds
moeilijker zonder de middelen kunnen
worden geleverd die dezelfde maatschappij
criminaliseert. Het voetbal wordt steeds
populairder, maar tegelijkertijd is ook die
sport zich in toenemende mate van het
publiek aan het vervreemden. Een kwestie
als van Frank en Ronald de Boer is voor de
Ajax-supporter - oude stijl - niet meer te
bevatten. Het is een tendens die Olsen niet
wenst te accepteren. Maar hoe kan het tij
nog worden gekeerd?
Olsen: 'Ik heb er bewust voor gekozen om
in Denemarken met de spelers in een klein
hotel te gaan, waar zich ook nog andere
gasten bevonden. De spelers voelden zich
er niet als in een gevangenis. Ik vind dat
voetballers over het algemeen te zeer zijn
afgeschermd van het gewone leven en van
gewone mensen. Sommige jonge jongens
hebben het probleem dat ze nooit in de
normale maatschappij hebben gewerkt.
Het is niet verwijtbaar, maar door de
omstandigheden gedwongen. Toen ik bij
l.FC Köln werkte, heb ik de hele ploeg om
die reden wel eens meegenomen naar een
autofabriek. Daar konden ze zien welk
voorrecht ze hadden voetballer te zijn.
Anders hadden ze misschien ook aan die
lopende band gestaan. In godsnaam, besef
wat voor leven je hebt. Je zag sommige
jongens peinzen, anderen zeiden:
"interessant, maar het is niet mijn
probleem".'
Worden het betere voetballers als ze
beseffen hoe gelukkig ze moeten zijn?
Olsen: 'Misschien. Het zou kunnen dat
hun mentaliteit er beter door wordt.
Anderhalf uur trainen, bezig zijn met je
hobby, dat is toch een lekker leven. Nu zie
je bij sommige clubs tijdens de training wel
eens jongens van de klok naar de trainer
kijken met zo'n blik van "wanneer is het
nou gedaan?". Dat is voor mij
onbegrijpelijk. En ook onaanvaardbaar.
Niet dat voetbal alleen maar hemel is, want
er is wel de constante druk, op het individu
en op de ploeg, zeker bij een club als Ajax.
Die druk kan ook zeer belastend zijn. Dat
kan de arbeider achter de lopende band,
die vijf dagen in de week acht uur lang
telkens zeven schroeven draait in een auto
die hij zelf nooit zal kunnen betalen, zich
misschien weer niet realiseren. Het zou
mooi zijn als de werelden elkaar meer
zouden raken. De werkelijkheid laat echter
UMBBO
AJAX MAGAZINE AUGUSTUS 1998
15
