blijkbaar net zo over. Ik kreeg veel
bekeuringen voor het wegtrappen van de
bal of praten tegen de scheidsrechter. In
het vuur van het spel liet ik me vaak gaan.
Toen had ik nog niet het gevoel om - als ik
merkte dat ik aan het doordraaien was -
me in toom te houden. Han Berger, trainer
bij FC Utrecht, heeft me later geleerd dat ik
tot tien moest tellen. Dat heb ik letterlijk
gedaan.'
Toch is Wouters ook later nog altijd
geregeld 'over de rooie' gegaan. Wouters:
'Dat klopt. Dat driftige zat er bij mij nou
eenmaal in. Je kunt alleen proberen het
zoveel mogelijk te beheersen. Bovendien
zag men steeds meer dat ik óók goed kon
voetballen en dan wordt er toch meer van
je geaccepteerd. Terugkijkend kan ik
zeggen dat ik waarschijnlijk nooit zover
zou zijn gekomen als ik rustiger in het veld
was geweest. Mijn driftbuien hebben me
ook een bepaalde drang gegeven. Ik wilde
nooit opgeven. Verliezen, daar kon ik
absoluut niet tegen. In de jeugd heb ik
regelmatig gehuild als mijn elftal verloor.'
Verrassing
In 1986 vertrekt onder anderen Gerald
Vanenburg bij Ajax. Johan Cruijff haalt -
tot verrassing van velen - Jan Wouters naar
de Meer. Wouters: 'Van Basten zei: "We
willen terug naar de Europese top. Wat
moeten we dan met Jan Wouters?" Ik kreeg
toen ook zo'n gevoel over me van niet
willen verliezen. Ik heb hem bewust een
paar keer op de training gezocht, want ik
vond dat je dat niet over je collega's in het
openbaar kan zeggen.' De ironie is dat een
van Van Bastens hoogtepunten (zijn
winnende treffer tegen West-Duitsland
tijdens het EK 1988) voortkwam uit een
pass van Wouters. Wouters, glimlachend:
'Dat is waar. Nee, we hebben het hier nooit
meer over gehad. Marco had al in
interviews aangegeven dat hij het absoluut
fout had gezien. Dan is het voor mij ook
over.' Hij vervolgt: 'Ik had het vermogen
om vaak op de goede plek te staan. Cruijff
hamerde daar ook vaak op. Niet te veel
naar links zodat een andere tegenstander te
vrij stond, neen: precies goed. Ik deed
precies de juiste stap naar binnen. Dat
gebeurde op intuïtie.' En die beweging
achter het standbeen om? 'Die heb ik van
Cruijff. In mijn herinnering deed hij die
altijd bij de cornervlag. Als kind heb ik me
die beweging al eigen gemaakt.'
Terug naar Oranje. Bondscoach Rijvers
was sterk gericht op mooi, sportief voetbal.
Wouters: 'Dan geef je meteen het grote
manco van Oranje in die tijd aan. Het
moest netjes zijn, maar internationaal
gelden andere wetten. Daar was het
Nederlands elftal niet tegen opgewassen.
Spelers als Gullit en Van Basten waren nog
in opkomst. Ik weet nog goed dat Ajax in
1983 in de Europa Cup door Olympiakos
Pireaus werd uitgeschakeld. In
Griekenland ging Ajax in een keihard duel
met 2-0 ten onder. Edo Ophof kreeg een
rode kaart. Edo was de enige die echte
fysieke weerstand bood. En als je de enige
in je team bent die zoiets doet, ga je vaak
over de schreef omdat je geen hulp krijgt.
Drie jaar later speelde ik met Ajax opnieuw
tegen Pireaus. Nu lieten we ons niet meer
intimideren. Iedereen was volwassener
geworden.'
Gouden generatie
Zijn tweede interland speelde Wouters op
12 maart 1986 in Leipzig ten Oost-
Duitsland. Via een treffer van Marco van
Basten won Oranje met 1-0. Een gouden
generatie diende zich aan. Met de PSV'ers
Van Breukelen, Gullit, Vanenburg, Ronald
Koeman en Van der Gijp naast de
Ajacieden Van Basten, Van 't Schip, Silooy,
Spelbos, Bosman, Arnold Mühren en
Rijkaard waren het slechts twee clubs die
Jan Wouters viert feest
met Hans van
Breukelen en Barry van
Aerle: 'Niederlande' is
Europees kampioen.
AJAX MAGAZINE JUNI 1998
79