Basten of Vanenburg waren. Zo heb ik
slechts enkele wedstrijden in het
Olympisch elftal en Jong Oranje gespeeld.
Als kind en puber was ik wel een aanvaller
die veel doelpunten maakte. Dat kun je je
nou niet meer voorstellen, nee. Ik was
klein, iel en wendbaar.'
Hij wil toch niet zeggen dat hij ook nog
bang uitgevallen was? Wouters: 'Nee, dat
niet. Ik heb altijd meer dan alléén een bal
goed kunnen raken.'
De - laten we het maar zo noemen -
'onstuimigheid' van Wouters heeft hem
aanvankelijk heel wat interlands gekost,
want na zijn debuut in 1982 werd hij vier
jaar lang niet meer opgeroepen. Wouters:
'Kees Rijvers vond dat ik veel te veel
onnodige gele kaarten kreeg. Dat was voor
hem een reden om me niet meer uit te
nodigen. Latere bondscoaches dachten er
Het Nederlands elftal dat in West-Duitsland
Europees kampioen werd door in de halve finale
het gastland uit te schakelen (2-1) en de finale
met 2-0 te winnen van de Sovjet-Unie. Staand
vanaf links: Marco van Basten, Ronald Koeman,
Frank Rijkaard, Erwin Koeman, Ruud Gullit en
Hans van Breukelen. Gehurkt: Adri van Tiggelen,
Arnold Mühren, Barry van Aerle, Jan Wouters en
Gerald Vanenburg.
Jan Wouters houdt in de EK-finale van 1988 tegen
Rusland Anatoli Demjanenko van de bal af.
dat ik al bekend was bij het grote publiek,
stond ik alleen maar bekend als een harde
werker. Alleen insiders bij FC Utrecht
wisten dat ik meer in mijn mars had. Als
jeugdspeler was ik wel een talent - anders
kom je niet in het betaald voetbal terecht -,
maar ik was niet zo'n belofte als Van
AJAX MAGAZINE JUNI 1998
77
