en ik. Daarachter kwam
een groep met Reiziger,
Davids en Overmars. En
tenslotte was er nog een
groepje jongens van onder
de twintig, met Kanu,
Kluivert en Seedorf. Een
speler is in principe op
zijn sterkst tussen zijn
27ste en 32ste. Van die
Ajax-groep moesten de
meesten hun top dus nog
bereiken. Rijkaard is
gestopt, maar Danny
Blind is daarna alleen
maar beter geworden en
speelt nu nog steeds
fantastisch. Wij hadden
met die groep volgens mij
drie tot vijf jaar door
kunnen gaan en alles nog
een paar keer kunnen
winnen. Alleen, zo dacht
ik. Anderen dachten weer
anders, zo gaat dat nu
eenmaal. Sommige
jongens wilden weg en na
het Bosman-arrest nam
die wens alleen maar toe.
Ik begrijp dat best. Toen ik jong was, wilde
ik ook naar het buitenland, omdat het
leven en het voetbal daar4 toch weer anders
is. Het is zeker een verrijking, wanneer je
in aanraking komt met een totaal andere
benadering van het voetbal en de manier
van leven.'
Beroemd
In sommige landen neemt het voetbal zo'n
belangrijke plaats in dat de spelers te
maken krijgen met heldenverering.
Sommige Nederlanders weten daar
inmiddels ook alles van. Het heeft zijn
positieve en negatieve kanten, vinden zij.
Wat vindt Litmanen zelf leuk en minder
leuk aan het beroemd zijn? Na een korte
stilte zegt hij: 'Ik ben beroemd door het
voetbal en dat wil ik graag zo houden. Op
het veld doe ik altijd mijn best en wil ik de
mensen laten genieten. Daarbuiten ben ik
net als iedereen een gewoon mens. Soms
vind ik het jammer wanneer ik word
herkend. Dan kan ik bijvoorbeeld niet
ergens rustig dingen doen. Hier in
Amsterdam valt het gelukkig wel mee: ze
'We hadden met die groep van 1995 drie tot vijf jaar door
kunnen gaan en alles nog een paar keer kunnen winnen'
herkennen me waarschijnlijk wel, maar
laten dat niet altijd merken. Ik kan hier vrij
rustig leven.'
Voel jij je na al die jaren in Amsterdam nog
steeds een Scandinaviër?
Litmanen: 'Ik ben in Finland geboren en
heb daar een geweldige tijd gehad. Maar ik
heb inmiddels zoveel van de wereld gezien,
dat ik me niet alleen maar een Fin voel. Ik
ben nu ook Europeaan. Sinds mijn 21ste
woon ik in Amsterdam. Ik ben hier
volwassen geworden. De tijden zijn aan het
veranderen, nu we een verenigd Europa
worden. Straks, als we allemaal hetzelfde
geld en hetzelfde paspoort krijgen, zullen
de verschillen tussen de landen in Europa
nog kleiner worden. Zelf ervaar ik dat al
zo. Ik voel me in Finland net zo thuis als
hier. Wat ik typerend voor de Nederlandse
cultuur vind? (begint te glimlachen)
Klagen! Dat doen ze ook hier, bij Ajax.
Dan hoor ik de Nederlandse jongens over
iets klagen, zitten we een paar dagen later
in het buitenland en hoor ik dezelfde
jongens roepen dat het in Nederland
eigenlijk veel beter is. Dat soort klagen is
typisch voor
Nederlanders, maar ik
vind het wel leuk.'
Litmanen zal deze zomer
het WK als supporter van
Nederland en als
If liefhebber van het
II Braziliaanse voetbal
I; bezoeken. Wie is er
Ij volgens hem favoriet voor
de titel en hoe zal
J Nederland het doen?
Litmanen: 'Ik hoop dat
I Nederland zover mogelijk
I komt, ik ken in principe
1 iedereen uit de selectie.
|f De belangrijkste
1 kanshebbers zijn volgens
mij Brazilië, Duitsland en
ff Frankrijk. Daarachter
I komen Italië en Engeland.
|i Als alles meezit, hebben
ook Nederland, Nigeria,
I* Argentinië en Spanje een
L kans. Ik denk dat
I Nederland wel de laatste
I: acht zal halen, maar
ff daarna gaan andere
factoren, zoals
bijvoorbeeld geluk, meespelen. Op de één
of andere manier zijn Brazilië en Duitsland
op die momenten heel sterk, dat is
gebleken. Dat zijn landen met een
geweldige ervaring en het zijn echte
toernooiploegen.'
Het interview duurt bijna een uur, de
perszaal van Ajax is al bijna verlaten, de
meeste deuren zijn reeds afgesloten. Het
wordt zo langzamerhand tijd om het
gesprek af te ronden. Litmanen pakt zijn
jas en wat spullen, die net voor hem zijn
afgegeven. Dan legt hij alles weer neer en
zegt: 'Ik wil nog iets toevoegen over
Europeanen. Waar ik ook kom - in
Engeland, Frankrijk of Italië - ik kan me als
mens altijd gemakkelijk aanpassen. Ik heb
nooit een gevoel van: goh, ik moet hier
weg. Als mens voel ik me Europeaan en
kan derhalve overal terecht.'
Het is te hopen dat deze toevoeging van
Litmanen er één van algemene aard is
geweest en geen voorbode van een
eventueel vertrek. Ajax zonder Litmanen,
je moet er niet aan denken.
AJAX MAGAZINE JUNI 1998
