'De verbale input
van Pahlplatz tijdens een
trainingskamp was drie kei
per dag bij de maaltijden
zijn medespelers te
groeten'
wordt bezongen omdat hij zijn geluk heeft
gevonden als postbode. In een reportage
over Joop Zoetemelk moet naar voren
komen dat zijn voornaamste ambitie is
tuinman te zijn in zijn eigen hotel. Sonja
Barend is er in haar praatshow op uit om
van Wim Kok te horen dat hij kampeert en
z'n boodschappen op de fiets doet. In ons
parlement zitten grijze mannen in grijze
pakken. Niet toevallig. Wij Nederlanders
willen dat. Het is de uitkomst van onze
compromiscultuur.
RA: 'Maar zijn Duitse of Engelse media
niet net zo happig om zulke dingen te
vermelden? Volgens mij gaat het niet om
een specifiek Nederlands gevoel, maar om
iets van alle nationaliteiten. Jari Litmanen
is bij ons populair omdat hij zo gewoon is.
Maar in Engeland wordt Dennis Burgkemp,
de vleesgeworden gewoonheid tenslotte,
ook op handen gedragen.'
'He should not put his head in other player's
asses.' Edgar Davids, zomer 1996)
HP en RA: 'Edgar Davids.'
HP: 'Zo'n uitspraak staat haaks op die
Nederlandse gewoonheid. Iedereen valt
daar dan ook gelijk over. Ikzelf ook; ik
plaats mezelf niet terzijde van die
Nederlandse gewoonheid. Het wordt
gezien als verbeelding, hoogmoed,
kapsones. Zulke oordelen zijn typisch
Nederlands. Al in Vlaanderen wordt daar
anders tegen aangekeken. Daar rijdt een
hoogleraar in een dure auto. Probeer dat
eens in Nederland. Je krijgt onmiddellijk
de vraag naar je hoofd geslingerd wat je je
eigenlijk wel verbeeldt. Overigens kon ik
me voorstellen dat Hiddink Davids naar
huis stuurde.'
RA: 'Ik ook. Aan de andere kant: je bereikt
niets met louter spelers die er wat
schaapachtig bijzitten. Het Theo Pahlplatz-
model zeg maar. De verbale input van
Pahlplatz tijdens een trainingskamp was
drie keer per dag bij de maaltijden zijn
medespelers te groeten. "Goedemorgen
heren"; "Goedemiddag heren";
"Goedenavond heren". Met zulke types
wist Wim Suurbier wel raad.'
'Ik heb gelijk en iedereen weet dat.(Louis
van Gaal, in Elf, december 1993)
I AJAX MAGAZINE JUKBI 1998
RA en HP: 'Louis van Gaal.'
RA: 'Johan Cruijff was als trainer
bijzonder. Cruijff deed rare, onverwachte
dingen. Hij liet Michael Laudrup, op de
toppen van zijn kunnen, naar Real Madrid
gaan. Hij zette keepers op doel die er niets
van konden. Cruijff was daar altijd open
over. Hij liet de anderen lullen en trok zijn
eigen plan. Van Gaal niet. Van Gaal gooit,
overtuigd van zijn gelijk, het luik dicht als
hij kritiek krijgt en praat niet meer met
journalisten. Belachelijk. Net zo belachelijk
als Davids en Bogarde, die roepen dat ze
schijten op de pers. Iemand die echt
excelleert, zal dat nooit zeggen.'
HP: 'Een uitspraak als "Ik heb gelijk en
iedereen weet dat" veronderstelt een
vleugje zelfspot en ironie. Van Gaal zegt
zulke dingen zonder enige zelfspot of
ironie. Dat maakt het volstrekt ridicuul.'
'Ik vind voetbal vooral leuk om te doen.
Kijken blijft een zwak surrogaat. Erover
zingen ook. Het is altijd: niet voetballen. Het
mooie, leuke, emotionele van voetbal is
nauwelijks in woorden te vatten.(Huub
van der Lubbe, in Ajax Magazine, januari
1997)
HP: 'Huub van der Lubbe? Dat is toch de
zanger van De Dijk? Wat een ongelooflijke
onzin. Je kunt overal over schrijven en je
kunt nergens over schrijven. Het kan
natuurlijk wel eens gebeuren dat met
datgene waarvan je ontzettend houdt, of
het nu voetbal is of wat anders, je wordt
geconfronteerd met het onvermogen om
daar in taal adequaat uiting aan te geven.'
RA: 'Voetbal moet je doen of je moet
ernaar kijken. Elk woord dat je er aan
spendeert is, bij wijze van spreken,
overbodig. Maar uiteindelijk doen wij hier
zelf ook vrolijk mee aan die recycling van
praten en schrijven over voetbal. En er is
wel degelijk op een literaire manier
over voetbal te schrijven. De
woorden van Van der Lubbe
doen mij denken aan
uitspraken als "de taal schiet
tekort om mijn geweldig grote
emoties uit te drukken". Of
dat het onmogelijk is een
liefdeslied in de Nederlandse
taal te schrijven. Hou toch op,
zeg. Het is de taak van een schrijver
met woorden een wereld te creëren die k-
