'Hoewel ik nog steeds geen appelmoes lust, word ik steeds meer
een Nederlandse jongen. Maar thuis, dat is en blijft
voor mij Kaduna, mijn geboorteplaats in Nigeria. Een
rustige, vreedzame stad in het noorden van Nigeria
met iets meer dan drie miljoen inwoners. I grew up
there, it's my home. Ik voetbalde tot mijn tiende op
blote voeten. Meestal op het grasveldje bij mijn school.
We hadden toen nog geen schoenen nodig om goed te
kunnen voetballen (lacht, zoals hij vaak doet). We
waren met zijn tienen thuis, ik was de vierde in de rij.
Mijn ouders vonden het gevoetbal maar niks. Mijn
vader wilde altijd dat ik ging leren, leren, leren. Als ik
van school kwam, gingen we lunchen en daarna kregen
we extra lessen van een leraar die mijn vader had
ingehuurd. Mijn vader dacht altijd aan de toekomst. Ik
niet, ik wilde voetballen en meer niet. Als ik geen
voetballer was geworden, dan weet ik niet wat ik wel was
gaan doen. In ieder geval was ik op school goed in Engels
en geschiedenis.'
De selectiewedstrijd voor de Shooting Stars. Helemaal
links op de foto coach Ade. Op de voorste rij zit Tijjani,
derde van rechts.
Baba's voetbalcarrière begon op
blote voeten, op een grasveldje bij
school.
'Ik was een jaartje of tien toen ik lid werd van de
Shooting Stars, onze plaatselijke club in Kaduna. De
club telt alleen donkere voetballers. Blanke leden zijn
welkom, maar we hebben ze niet. Ik weet eigenlijk
niet waarom niet, misschien komt het omdat er in
onze buurt weinig blanken wonen. Toen ik lid wilde
worden van de Shooting Stars, moest ik net als alle
anderen een selectiewedstrijd spelen onder toeziend
oog van coach Ade. Elk talent uit onze stad is door
hem ontdekt. Ik ook. Ik zie hem altijd wanneer ik naar
huis ga in Nigeria. En zo lang ik hem al ken ziet hij er
hetzelfde uit... Hij wordt niet ouder. We wonnen altijd
veel prijzen met de Shooting Stars. Iedere
competitiefinale waren we van de partij. Ik was meestal
topscorer.'
'Garba Lawal van Roda
JC speelde met mij in
het team. Wel grappig
was dat ik in die tijd, ik
denk dat ik een jaartje
of veertien was, groot
was voor mijn leeftijd.
Ik was bijvoorbeeld
groter dan Lawal. En
nu ben ik een van de
kleinste spelers in de
eredivisie! Hoe kan dat
nou?'
Helemaal rechts staat de
'grote' Babangida, vierde
van rechts de 'kleine'
Lawal.
AJAX MAGAZINE JUNI 1998
