'Hoewel ik nog steeds geen appelmoes lust, word ik steeds meer een Nederlandse jongen. Maar thuis, dat is en blijft voor mij Kaduna, mijn geboorteplaats in Nigeria. Een rustige, vreedzame stad in het noorden van Nigeria met iets meer dan drie miljoen inwoners. I grew up there, it's my home. Ik voetbalde tot mijn tiende op blote voeten. Meestal op het grasveldje bij mijn school. We hadden toen nog geen schoenen nodig om goed te kunnen voetballen (lacht, zoals hij vaak doet). We waren met zijn tienen thuis, ik was de vierde in de rij. Mijn ouders vonden het gevoetbal maar niks. Mijn vader wilde altijd dat ik ging leren, leren, leren. Als ik van school kwam, gingen we lunchen en daarna kregen we extra lessen van een leraar die mijn vader had ingehuurd. Mijn vader dacht altijd aan de toekomst. Ik niet, ik wilde voetballen en meer niet. Als ik geen voetballer was geworden, dan weet ik niet wat ik wel was gaan doen. In ieder geval was ik op school goed in Engels en geschiedenis.' De selectiewedstrijd voor de Shooting Stars. Helemaal links op de foto coach Ade. Op de voorste rij zit Tijjani, derde van rechts. Baba's voetbalcarrière begon op blote voeten, op een grasveldje bij school. 'Ik was een jaartje of tien toen ik lid werd van de Shooting Stars, onze plaatselijke club in Kaduna. De club telt alleen donkere voetballers. Blanke leden zijn welkom, maar we hebben ze niet. Ik weet eigenlijk niet waarom niet, misschien komt het omdat er in onze buurt weinig blanken wonen. Toen ik lid wilde worden van de Shooting Stars, moest ik net als alle anderen een selectiewedstrijd spelen onder toeziend oog van coach Ade. Elk talent uit onze stad is door hem ontdekt. Ik ook. Ik zie hem altijd wanneer ik naar huis ga in Nigeria. En zo lang ik hem al ken ziet hij er hetzelfde uit... Hij wordt niet ouder. We wonnen altijd veel prijzen met de Shooting Stars. Iedere competitiefinale waren we van de partij. Ik was meestal topscorer.' 'Garba Lawal van Roda JC speelde met mij in het team. Wel grappig was dat ik in die tijd, ik denk dat ik een jaartje of veertien was, groot was voor mijn leeftijd. Ik was bijvoorbeeld groter dan Lawal. En nu ben ik een van de kleinste spelers in de eredivisie! Hoe kan dat nou?' Helemaal rechts staat de 'grote' Babangida, vierde van rechts de 'kleine' Lawal. AJAX MAGAZINE JUNI 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 206