Wedden dat Louis van Gaal nog voor nieuwjaar zijn eigen universiteit heeft? Hugo Camps in NRC Handelsblad van 28 maart de dapper bijeengeschraapte hoop op overleving in de kwartfinales van het Uefa-Cuptoernooi in één klap ondergraven. Het Parool van 17 maart Blind moet zich gisteravond als een brandweerman hebben gewaand die het hoog oplaaiende vuur niet in zijn eentje kon bestrijden. Robert Misset in NRC Handelsblad van 4 maart 28. Jan Wouters (1960) Model voor het 'type Wouters', waarmee ongeveer het type Davids wordt bedoeld. Henk Spaan in Het Parool van 9 maart 27. Gerrie Mühren (1946) Ook een soort Wouters, met minder existentiële woede, maar meer techniek en meer meters in de benen. Henk Spaan in Het Parool van 9 maart 26. Cor van der Hart (1928) Frans de Munck verrichtte zijn beste reddingen op terugspeelballen van Van der Hart Henk Spaan in Het Parool van 9 maart Door al het gekrakeel om de grasmat in de Arena zijn de Ajacieden bestand geraakt tegen de beslommeringen van het hovenieren. Maar de sprietensteppe die zij gisteren in Moskou aantroffen, heeft Frank en Ronald de Boer doen dit seizoen nogal eens van zich spreken. Vooral buiten de krijtlijnen. Anton Lippold in Voetbal International van 18 maart Mensen hebben de neiging zich arroganter te gaan gedragen naarmate hun affiniteit met de voetbalclub Ajax toeneemt. J.P.M. Suijs, stelling Katholieke Universiteit Brabant Als ze werkelijk willen gaan, gun ik ze het beste. Maar nog meer gun ik Ajax de gebroeders De Boer. Want om de stap naar de Europese top te zetten, zijn Frank en Ronald onmisbaar. Tijjani Babangida in Voetbal International van 25 maart Alles had naar hem genoemd mogen worden: steden, parken, stadions, bibliotheken, godshuizen, industrieparken, disco's, bomen, granen en gewassen, maar geen universiteit. Hugo Camps in NRC Handelsblad van 28 maart Toen hij nog alleen een voornaam had, in trainingspak rondliep en logica, wiskunde en wijsbegeerte als een cascade van formules in zijn schouders liet dansen was Cruijfif een universiteit in zijn eentje. Hugo Camps in NRC Handelsblad van 28 maart In greppels drijven lege blikjes Heineken-bier, zonder roestplekken. De afstand tot de snelweg, de A9, verbaast me. Ik de woede van Henk Kok over de kopstoot van Henk Vos aan het adres van een Groningse verdediger echt zo gemeen was dat de Feyenoord-aanvaller een gevangenisstraf van twee jaar verdient. Om half zeven bel ik het Chinese restaurant op de hoek, of ze een babi pangang en een loempia voor me kunnen maken. Ik trek mijn eerste biertje open. Mart Smeets kondigt aan waar we vanavond zullen zijn. Ik neem een hap en een slok, weet dat het inmiddels zondagavond geworden is. Mart zegt: 'En onze gast van vanavond is Willem Kieft, die speciaal voor ons bij de wedstrijd FC Groningen - Feyenoord was.' Een close-up van een ontspannen Kieft volgt. Mart maakt een grapje over Kiefts kleding. Ik ben altijd blij als Kieft er zit. Kieft wordt door diverse moeders als ideale schoonzoon beschouwd. Na vele uren televisie kijken op zondagavond kan ik me dat heel goed voorstellen. De helderheid en overtuiging waarmee hij analyseert, vind ik fantastisch; de eerlijkheid waarmee hij spelers beoordeelt ('Ik vind die Cruz helemaal niet zo slecht,' zei Willem al toen wij met z'n allen nog dachten dat-ie er helemaal niets van kon), vind ik hartverwarmend. Na enkele competitiewedstrijden zei hij, bijna verontschuldigend jegens de persoon in kwestie: 'Die Hoekstra is natuurlijk al weken hopeloos uit vorm.' De gulle lach en de vlotte stijl waarmee hij het allemaal meldt, bevestigen mijn wens: wat zou ik graag willen dat Kieft schoonzoon van mijn moeder werd, zodat ik tijdens alle feestdagen met mijn zwager over voetbal kon praten. Of beter gezegd: dat ik op kerstavond naar hem kan luisteren. Kieft is Ajacied in hart en nieren. Hij groeide op in de Indische buurt van Amsterdam en begon zijn loopbaan in Oost, bij Madjoe. Als voetballer is hij, denk ik, nooit volledig erkend, maar desondanks schopte hij het heel ver. Hij ging op zeer jeugdige leeftijd met zijn nog jongere vrouw naar Italië, waar hij zeer populair werd. Zowel bij Pisa als bij Torino beleefde hij mooie jaren. Kieft scoorde verschrikkelijk veel voor alle clubs waar hij speelde en maakte een van de belangrijkste doelpunten voor het Nederlands elftal. Op 18 juni 1988 kopte hij in de 82ste minuut van de wedstrijd tegen Ierland raak, waarmee Nederland zich plaatste voor de halve finale. Later zou Oranje in dat toernooi Europees kampioen worden. Kieft gaf ook een van de mooiste sportinterviews. Voor liefhebbers een must, verschenen in Vrij Nederland van 3 september 1994. 'Raak Kieft in zijn trots en hij ontploft' stond destijds boven zijn afscheidsverhaal. Zelden pakte een voetballer zo uit richting bestuurders, coaches en collega-voetballers. Niemand die het hem kwalijk nam, want alles kwam uit het hart. Willem is gelukkig goed terechtgekomen. Want nu hij collega van ons is geworden, blijkt dat zijn talenten niet ophielden bij het voetbal zelf. AJAX MAGAZINE MEI 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 239