'Ik zat erbij als een deuk' 'Een enkele springt eruit, maar je denkt natuurlijk geregeld aan diverse momenten terug. Dat zal iedereen wel hebben. Een van de vele bijzondere ogenblikken in mijn fantastische carrière was bijvoorbeeld het tekenen van een contract bij Ajax. Dat betekende nogal wat voor een Amsterdamse jongen. Verder de twee nationale kampioenschappen. De beker. De mooiste wedstrijd was in feite de finale om de Intertoto, 26 april 1962, tegen Feyenoord: 4-2. Die viel een week voor de legendarische Europa-Cupfinale tussen Benfica en Real Madrid, 5-3. Veel mensen die allebei de wedstrijden gezien hebben, zeggen dat Ajax - Feyenoord nóg mooier was. Feyenoord had een mooie ploeg, moet ik eerlijk toegeven. Henk Groot scoorde twee keer schitterend. In de laatste minuut maakte Cees Groot ook zijn tweede, 4-2. Ja, Cees. Co Prins was aanvoerder. Ja, ja, Co... Toen ik op de nominatie voor Oranje stond, ik' was 26, werd ik plotseling vrij ernstig ziek. Geelzucht, waarschijnlijk door oververmoeidheid. Ik was in dat seizoen 1959-'60 aanvoerder en had net m'n stekkie gevonden: linksback. Ajax werd in 1960 kampioen. Bij het feest achterafheb ik me afzijdig gehouden. Als gevolg van de ziekte, die begon met drie maanden ziekenhuis, was ik nergens meer. Ik kon geen pakkie boter meer in gevaar brengen. Met de hulp van Vic Buckingham, maar meestal alleen, ben ik het weer gaan opbouwen. Heel, heel langzaam is dat gegaan. Na vallen en opstaan kwam ik terug, maar wat een wanhoop had ik doorstaan. Terug in Ajax en iets later, op mijn 29ste, maakte ik toch mijn entree in het Nederlands elftal. Zeven interlands heb ik op mijn naam. Hoogtepunten zijn ook de trips. Naar Zuid-Afrika in 1958. Kijk, we waren wel profs maar betaalde amateurs is een betere benaming. Het was gezellig, wij, de jongens, hadden het goed samen. Geen vergelijk met zoals het nu is. Na mijn loopbaan hebben we sommige van die jongens verloren. Co, Peet, Cees... Verdwenen. Ik heb op alle posities gespeeld behalve keeper. Toen Ajax voor het eerst aan de Europa Cup meedeed, seizoen 1957-'58, was ik nog aanvaller. Tegen SC Wismut scoorde ik en tegen Vasas Budapest, als linksbuiten, twee maal. Samen met Di Stefano en Gento stond ik, voor even, bovenaan de topcorerslijst. Van oorsprong was ik aanvaller, zoals veel Ajax- verdedigers. Jack Reynolds haalde me bij O WO weg, de club waar ook Co en Sjaak vandaan kwamen. Toen ik kwam was ik al 22. Ik had eerst nog in dienst gezeten. Basketballer was ik ook, international zelfs. In 1958 of'59 werd de linksachterplaats mijn vaste stek. Ik was een slimme verdediger, hahaha. Het bewuste seizoen Grote foto: Piet Ouderland (in het wit) tijdens de Intertoto-finale tegen Feyenoord op 26 april 1962 in het Olympisch stadion. Kleine foto: Breed lachende Ajacieden als tijdens een training in het seizoen 1961-1962 Henk Groot door een medespeler gevloerd wordt. Vanaf links: Adje Visser, Werner Schaaphok, Piet Ouderland, Cees Groot en Jan Dahrs. '59-'60 was bezig een prachtjaar te worden. Je ziet bij welk moment ik vanzelf weer terugkom. In 1960 werd Ajax op 26 mei kampioen in een beslissingswedstrijd tegen Feyenoord, 5-1. Ik zat op de tfibune. Een watje was ik. Zat erbij als een deuk. Nee, ik was en ben een nuchter mens. Niet sentimenteel. Het is allemaal geweest, ver voorbij. Zoals het nu is, ik wil dat niet veroordelen, maar anders is het. Dat terugkomen, na de geelzucht, volkomen verzwakt, verloren... illustreert mijn karakter. Wat was ik blij toen ik weer een contract kreeg en terugkwam in het eerste. Dat had ik helemaal zelf gedaan. Door een hel was ik gegaan. Wat was ik blij. Het was een week na de 9-5 nederlaag tegen Feyenoord. Dat weet ik nog, want ik sprak die week Bertus Hoogerman, en die had iets uit te leggen. Tegen PSV, op 4 september 1960, stond ik er weer. Wat een momenten, hè? Toch springt er één uit. Kies zelf maar.' Tekst: Egbert Jan Riethof 210 AJAX MAGAZINE MEI 1998

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 210