Doelman Gerard van
Rossum (onder) en
Jerry van Haagen
(links), motor op het
midden veld van het
eerste zaterdagelftal
groten getale opgekomen om hun ploeg
aan te moedigen en dat was nodig, omdat
Ajax met uitstekend voetbal de dienst
uitmaakte. Het was dan ook niet
verwonderlijk dat gelegenheidsspits Remco
Ronday Ajax aan de leiding bracht. De 0-1
stand stond bij rust nog op het bord. Na de
pauze was het opnieuw Ajax, dat het spel
dicteerde, maar zich toch weinig kansen
wist te scheppen. Bovendien moest het
steeds goed blijven letten op de tegenstoten
van de Spakenburgers, die gevaarlijk
uitbraken. Vooral bij hoekschoppen was er
vaak paniek in de defensie van Ajax. Bij
een van deze corners nam niemand de
moeite om in te grijpen en kon
Spakenburg ongehinderd de stand naar 1-1
koppen. Korte tijd hierna was er opnieuw
een hoekschop en ook dit keer mochten zij
vrij inkoppen en de stand, volledig tegen
de verhouding in, naar 2-1 tillen. Wat wij
daarna ook probeerden, er zat voor ons,
mede door wat pech, niet meer in en zo
gaven wij weer eens kostbare punten weg.
SDVB is een van die ploegen waartegen wij
het vaak moeilijk hebben, of eigenlijk,
waartegen wij het onszelf vaak moeilijk
maken. Ook bij de laatste ontmoeting werd
van deze stelregel helaas niet afgeweken.
Het was werkelijk gênant om te zien, hoe
wij de ene na de andere kans om zeep
brachten. En toen de tegenstander na
ongeveer tien minuten voor het eerst over
de middenlijn kwam, wist deze met wat
geluk nog te scoren ook. Toen SDVB korte
tijd later, na twee maal geel, met tien man
eindstand op 6-0. Helaas moest Said
Ouaali na een ongelukkige botsing
afgevoerd worden naar het ziekenhuis,
waar een kapotte mondhoek en een
hersenschudding werden geconstateerd.
We wensen hem namens de ploeg een
spoedig herstel toe.
De uitwedstrijd tegen Spakenburg was een
topper van de eerste orde, omdat zij bij
winst de koppositie met ons zouden delen.
De bewoners van Spakenburg waren in
Foto's: Louis van de Vuurst
verder moest en Ajax bovendien nog een
penalty kreeg, kon het niet meer stuk, maar
helaas miste Dennis de Haan dit
buitenkansje (op de paal) en zo gingen wij
de rust in met een beschamende 0-1
achterstand. Toen wij direct na de aftrap
van de tweede helft via Nuno Ferreira op
1-1 kwamen ging het toch nog 'een
makkie' worden. Maar de Barnevelders
dachten daar anders over en lieten zien,
waartoe een tiental in staat kan zijn. Een
kwartier voor tijd straften zij onze
instelling ten opzichte van deze wedstrijd
af en scoorden 1-2. Ajax was echter niet
meer bij machte het getij te doen keren.
Een zeer matige trainingsopkomst ligt
hieraan ten grondslag en zo verspeelden
wij definitief een heel seizoen en het
kampioenschap. Jammer, het zij zo.
Dolf van Zoest
Zaterdag 3
Zoals we in het vorige Ajax Magazine al
meldden, kwamen we de laatste weken
nogal eens in de personele problemen. De
uitwedstrijd tegen Amstelveen, een topper,
werd voor ons mede daardoor een grote
tegenvaller. Met een doelman in de spits
probeerde Ajax er het beste van te maken,
maar toen de scheidsrechter na tien
minuten reeds een volkomen onterechte
rode kaart uitdeelde, moest Ajax het
restant van de strijd tegen een numerieke
meerderheid opboksen. Hoewel Ajax
verdiend tegen een 4-0 nederlaag aanliep,
want een paar doelpunten werden zo maar
weggegeven, was het triest te moeten
constateren, dat de leiding deze middag
volkomen de weg kwijt was. Zelfs de
grensrechter werd vriendelijk verzocht de
vlag in te leveren, omdat de arbiter verdere
samenwerking niet meer zag zitten. Eens te
meer werd bewezen, dat het toch niet altijd
de spelers zijn, die een wedstrijd kunnen
laten ontsporen. Gauw vergeten dus maar.
Omdat V&V een paar weken eerder niet in
staat was een elftal op de been te brengen,
moest Ajax op een dinsdagavond deze
wedstrijd inhalen. Patrick Bosschieter was
er na een lange blessuretijd eindelijk weer
eens bij en omdat Ajax veel te sterk bleek,
was de ontmoeting niet om over naar huis
te schrijven. Gelukkig vergaten de spelers
ditmaal niet te scoren en Kwong Steinraht
(2x), Patrick Voornhout (2x) en Remco
139