bij Feyenoord, een
leuke tijd. Toen
hadden ze het nog
goed voor elkaar
was hij op het HW-veld te vinden. Nu
komt hij er nog minstens twee, drie keer
per week. 'Het is er beregezellig en ik heb
er nog veel vrienden zitten.'
Hij had al eerder bij Ajax kunnen spelen.
Op elfjarige leeftijd werd hij gescout en
uitgenodigd voor een oefenwedstrijd.
Samen met nog zeven jongens bleef hij
over. 'Ajax had nog geen busjes die je
kwamen halen en je weer thuis brachten,'
zegt Van der Gun. 'Ik moest dus minimaal
drie keer per week met trein en bus naar
Ajax, dat nog in de Meer speelde.
Uiteindelijk heeft mijn vader mij de keuze
laten maken. Ik heb mijn werk, zei hij, dus
ik kan je niet brengen en halen. Toen heeft
hij me laten zien welke reis ik moest maken
om er te komen. Samen zijn we naar Ajax
gereisd. Voor een elf jaar oud ventje zou
dat toch een hele toer zijn, zo alleen. Als je
echt zo goed bent, zei mijn vader, dan
vragen ze je over een paar jaar wel weer.'
Daar hield Cedric van der Gun zich aan
vast. Hij liep nog een half jaar stage bij
Feyenoord ('een leuke tijd, toen hadden ze
het nog goed voor elkaar daar') en verkaste
van HW naar FC Den Haag. Hij zat toen
in een elftal van de afdeling Den Haag.
Iedere woensdag trainde dat elftal bij FC
Den Haag. Een soort voetbalschool, aldus
Van der Gun. Broer Marnix speelde in de
B-jeugd van FC Den Haag maar haalde het
uiteindelijk niet. Op initiatief van Mark
Wotte kwam Cedric bij de profclub
terecht.
'Mark Wotte zag het in me zitten. Hij
kende mij al van school, want hij was een
paar jaar mijn gymleraar. Later werd hij
hoofd jeugdvoetbal bij FC Den Haag.
Vervolgens werd Heini Otto, de assistent
van Morten Olsen, daar mijn trainer. En
toen ik naar Ajax ging, werd Otto, die
inmiddels ook was over gestapt, opnieuw
mijn trainer. Ik was tweedejaars B, de
proflicentie van FC Den Haag dreigde te
worden ingetrokken. Ajax trok aan de bel,
had meer te bieden en mijn toekomst zag
er in Amsterdam toch rooskleuriger uit.
Die keus was dus niet moeilijk te maken.
Tijdens mijn verblijf bij FC Den Haag was
alles heel goed geregeld, dus geen slecht
woord over die club. O ja, wat ik nog wil
zeggen: ik denk dat Wotte het wel gaat
redden bij Utrecht.'
Gevaarlijke versnelling
Cedric van der Gun heeft het HAVO-
diploma op zak. Nu doet hij even niets. Hij
wil cursussen gaan volgen, maar weet nog
niet in welke richting. Ondertussen werkt
hij de punten die in het veld beter kunnen.
Koppen bijvoorbeeld, en het gebruik van
zijn linkerbeen. 'Meestal krijg ik mijn
hoofd wel tegen de bal, maar echt gericht
koppen is er nog niet bij. Met links moet ik
veel sterker worden en mijn voorzet kan
iets scherper. Soms komt Jan Wouters na
de wedstrijd naar me toe en legt me uit wat
en hoe het beter kan, wat hij van me
verwacht en hoe ik een andere oplossing
had kunnen kiezen. Hij geeft me wel
vertrouwen, ondanks de kritiek. En hij
weet me uitstekend te motiveren.'
Het wapen van Cedric van der Gun is de
snelheid. Hij heeft een zeer gevaarlijke
versnelling in huis waar hij de verdediger,
meestal de linkervleugelverdediger, mee
kwelt. Van der Gun is niet altijd
rechtsbuiten geweest. Hij begon als
middenvelder, ook bij Ajax. Hij speelde 'op
10'. Sinds Richard Knopper op die positie
staat, is Van der Gun de vaste rechterspits
van Ajax 2.
Zijn doel? Het standaardantwoord volgt.
'Goed je best blijven doen, fysiek iets
sterker worden. En als er geblesseerden
zijn: je kans grijpen als Olsen je oproept
voor het eerste. Het is moeilijk
doorstromen naar het eerste. En als dat je
lukt, is het weer moeilijk een basisplaats te
veroveren.
'Cedric van der Gun ziet het niet als een
onmogelijke opgave Amsterdam te
veroveren. Haagse bluf? Tijjani Babangida
is in ieder geval gewaarschuwd.
AIAY AA A r. A7IMF AA F I 1 QQ8
