Het
van
kopje koffie en het 'koekie'
Oranje-aanvoerder
Cor van der Hart
door Marcelle van Hoof
Cor van der Hart was de eerste Ajacied die in het buitenland profvoetballer werd.
Een paar jaar later stond de stoere stopperspil mede aan de basis van het
profvoetbal in Nederland. Niet meer als Ajacied, maar als 'international' tijdens
de historische watersnoodwedstrijd in Parijs tussen Frankrijk en een team van
Nederlandse profvoetballers. Van der Hart keerde in 1954 terug naar Nederland.
Hij was ruim tien jaar lang de rots in de branding van een aanvankelijk nog
amateuristisch spelend Nederlands elftal. 'Profvoetballer zijn betekende voor mij
ook af en toe een "koekie" uitdelen.'
Hij heelt zelfs; nog een keurig bedankbriefje
van Ajax gekregen, waarin men hem het
allerbeste weijste. Neen, Cor van der Hart
|||erd bij Ajax niet met de nek aangekeken
toen hij in 19$0 liet weten dat hij het - in
Nederland verfoeide - profvoetbal zou
jgjian spelen in Frankrijk. Van der Hart was
een van de eerste Nederlandse
broodvoetballers, zowel in woorden als
daden. 'Ik ben in 1943 bij Ajax begonnen.
Heb er de hele jeugdopleiding doorlopen,
met mensen als Rinus Michels, Jan Neefjes
en André Kraan. Kraan en Neefjes zeiden
altijd dat ze later bestuurder wilden
worden; Michels en ik wilden door in het
voetbal. We hebben allemaal bereikt wat
we wilden. In mijn eerste seizoen in Ajax 1
werden we meteen kampioen van
Nederland. Dat was in 1947.'
Van der Hart had alles voor het voetbal
over. 'Van thuis uit mocht ik niet
doorleren. Dat zat er helemaal niet in. Ik
kwam uit een bouwvakfamilie. Men vond
dat ik ook maar bouwvakker moest
worden, maar dat zag ik helemaal niet
zitten. Toch moest ik naar de
ambachtsschool. Ik zat echter meer bij
Ajax dan op school. Ik wilde voetballen.'
Van der Hart kreeg in de zomer van 1950
de kans om zijn profdroom te
verwezenlijken. Scouts van de Franse club
Lille hadden Van der Hart zien uitblinken
in de kampioenscompetitie. Onder andere
door een 6-5 nederlaag bij Heerenveen
ging het kampioenschap aan Ajax voorbij,
maar het spel van Van der Hart had indruk
gemaakt. 'Men wilde me contracteren. Dat
was nogal wat, want zeker de
voetbalbestuurders in Nederland, met
Karei Lotsy voorop, waren fel tegen
profvoetbal gekant. Ajax deed niet
moeilijk. Nadat ik een bedankbriefje had
gestuurd, kreeg ik een keurig briefje terug
waarin men mij alle geluk wenste.
Ik heb vierenhalf jaar bij Lille gespeeld. Dat
was een fantastische periode. Ik sprak geen
woord Frans, maar al doende kon ik me
steeds meer redden. We werden kampioen
van Frankrijk, hebben de beker gewonnen.
Het voetbal in Frankrijk stond op een veel
hoger peil dan in Nederland.'
Dat bleek nergens zo duidelijk als bij het
Nederlands elftal. Vaste internationals als
Frans de Munck (FC Köln), Bertus de
AJAX MAGAZINE MAART/APRIL 1998
