voor het eerst naar het stadion ging. Aan de hand van zijn vier jaar oudere broer. 'Om een uur of één zagen we allemaal mannen langs ons huis komen. Hoe verder de tijd verstreek, hoe meer mannen langskwamen. Zonder dat we van plan waren te gaan, keken m'n broer en ik elkaar om half twee aan, pakten onze jassen en sloten ons aan bij die mannen.' Prachtige tijd, zegt Cox. Niks kaartjes van tevoren kopen, op vertoon van een geldige clubcard. 'Gewoon naar het stadion, waar dan twee of drie agenten wat slaperig rondhingen op een paard. Dat had zo moeten blijven.' Feyenoord is in de vijftig jaar daarna een deel van hemzelf geworden. Het ene jaar wat vaker dan het andere zocht hij zijn plaats op in Vak G. 'Ik ben een gewone supporter, een grijze muis op de tribune.' Toen hij besefte dat hij op zondagavond niet meer at als Feyenoord had verloren, heeft hij bewust wat afstand genomen. Uit zelfbescherming. 'Halverwege de jaren zeventig had ik zo'n groot wandmeubel waarin de tv verstopt zat. Heel modern toen. Als Feyenoord op tv was en het werd spannend, ging ik naast die kast staan zodat ik het beeld niet zag. En dan stiekem kijken via de reflectie in het raam. Helemaal gek werd ik soms. Dat kon niet verder zo. Ik heb de club toen een beetje bij mezelf weggehaald.' Ter vervanging een keer naar Sparta gaan of zo, kwam niet in hem op. Dat doe je niet in Rotterdam. 'In Amsterdam kan het wel. Toen Ajax eind jaren zestig zo populair werd, had de helft van de supporters de blauw-zwarte DWS-das nog in de kast hangen. Als Feyenoord nu verliest ben ik er niet ziek meer van. Ik wil niet dat het m'n leven gaat bepalen. Daar is het te onbelangrijk voor; het is uiteindelijk maar een spelletje. Nou ja, spelletje... Supporters kunnen zich soms troosten met de gedachte dat het "maar een spelletje" is. Trainers, spelers en voorzitters niet. Voor hen is het leven of sterven.' Toen Feyenoord zes jaar terug sportief en zakelijk 'aan de grond zat' (Cox), besloot hij de Kuip weer regelmatig te bezoeken. 'Misschien helpt het, dacht ik. Ik vond dat ik de club op dat moment niet in de steek mocht laten. Vanaf de keer dat ik terug was ging het opeens stukken beter.' Waar hij vroeger kapot was na een nederlaag, geldt tegenwoordig vooral het gelukzalige gevoel na een overwinning. 'Heel gek, maar ik leef dan gemakkelijker, werk gemakkelijker. Het geeft me Ausdauer. Ik zou misschien willen dat het niet zo'n invloed op me had, maar het overkomt me gewoon.' Ajax, zegt Cox, ligt nog steeds lichtjaren voor op Feyenoord. Maar hij is tevreden over wat onder Jorien van den Herik ('een kanjer') is opgebloeid. Vier keer de KNVB- beker gewonnen in de laatste zes jaar. En in de Champions League ging het toch ook niet slecht? Negen punten, zegt Cox, evenveel als PSV, dat in een heel wat eenvoudiger poule zat. 'Er is geen mens in Rotterdam die heeft gedacht dat we boven Juventus en Manchester United zouden eindigen. Met wat er op het veld staat was het nog niet zo gek dat we zelfs een keer van Juventus wonnen. Kijk, Feyenoord won in 1970 als eerste Nederlandse ploeg de Europa Cup I. We waren toen veruit de populairste club van Nederland, altijd een bomvol stadion. Op dat moment trad ook Foto: Wanda Tuerlinckx de wet van de remmende voorsprong in. Feyenoord heeft zich aan alle kanten voorbij laten lopen.' Een orchidee Het lyrische gevoel voor Feyenoord contrasteert met zijn prozaïsche beschouwing van Ajax. 'Ajax is onze tegenstander. Ajax is de jaarlijkse confrontatie die meestal niet goed voor ons afloopt. Ajax staat voor bluf, een grote mond, arrogantie.' Clichés ja, weet Cox. Maar neem nou dat Ajax Magazinezegt hij. Sjoerd Pleysier, co-auteur van Toen was geluk heel gewoon en Ajax-liefhebber, heeft hem eens voor zijn verjaardag een abonnement op het blad cadeau gedaan. Een aardigheidje. 'Dat blad is zo helemaal Ajax. Zo arrogant. Zo glossy. Zo... Ik sloeg het open bij een foto van Sonny Silooy. Niet gewoon Silooy, maar Silooy met een orchidee achter z'n oor... Een orchidee- Het zuur kolkte op uit m'n maag. Feyenoord is daarmee vergeleken zo adembenemend normaal. Zo gewoon ook. AIAX MAT.A7IMF MAART/APRII 199A 229

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1998 | | pagina 229