'Kom, zeg. Zo
erg is het toch
niet? Laten we
niet doen alsof
ik Joseph
Goebbels ben.
Hou op. Het is
cabaret.'
Foto: John de Pater
miljoen gulden per jaar. Met alles wat hij
nog extra en gratis krijgt, houdt hij
anderhalf a twee miljoen over. En dan gaan
klagen. Wim Kok hoefde voor hem niet,
Frits Bolkestein was het helemaal. Nou, de
WD liet gelijk weten dat De Boer bij hen
ook verkeerd zat. En dan moet die
schoonvader van hem uitleggen wat De
Boer bedoelde. Die man verloor al z'n
geloofwaardigheid door de partij domme
vooroordelen over Duitsland waarmee hij
kwam aanzetten. En nee, hij zou zich niet
voor het geld met de spelers bemoeien.
Nou, let maar op: daar komt nog het
allergrootste geouwehoer van. Dat wordt
weer zoveel mogelijk graaien, grabbelen en
grauwsen
Dorpsgek
Cox kijkt niet werkloos toe bij al het
onrecht dat 'zijn' Feyenoord zo frequent
wordt aangedaan. Eens per twee weken
heeft hij in De Krant van Feyenoord zo'n
duizend woorden tot zijn beschikking om
wat zaken recht te zetten. In Rotterdam en
omstreken wordt zijn column gevroten,
iets verder van de Kuip wordt de subtiliteit
van zijn stukjes wel eens betwijfeld.
'Luister, ik ben een clubman, iemand die
positief schrijft over zijn club. Het is een
krant van Feyenoord, bestemd voor
mensen met een Feyenoord-hart. Uit de
reacties die ik krijg, merk ik dat er veel
mensen zijn die me gelijk geven. Ik
verwoord het Feyenoord-standpunt. Ik
schrijf niet tegen Ajax. Ik schrijf tegen de
media die zo dwepen met Ajax. En dan
schrijf ik niet tegen journalisten als
persoon, maar tegen de idee achter hun
schrijfsels. Als het Feyenoord-publiek
journalisten uitjouwt, wat in de Kuip is
gebeurd, ben ik de eerste om die mensen
terecht te wijzen. "Dames en heren wilt u
zo vriendelijk zijn de journalisten niet te
lynchen?'"
Kunt u zich voorstellen dat niet iedereen
even gelukkig is met die columns?
'Ik geloof niet dat veel Feyenoorders
vinden dat ik te ver ga. Jorien van den
Herik staat er helemaal achter. Hij vindt
dat ik moet doorgaan. Er is vorig seizoen
één stuk tegengehouden. Er heerste eind
vorig seizoen een grote juichstemming
omdat Feyenoord zich voor de Champions
League had geplaatst. Ik heb geschreven
dat ik die tevredenheid niet begreep; ik had
geen behoorlijke wedstrijd gezien. Ze
vonden dat stuk te negatief voor
Feyenoord. Daar had ik begrip voor. Ik zou
het ook niet leuk vinden als de KRO-gids
kritisch schrijft over Toen was geluk heel
gewooneen serie die ik per slot voor de
KRO maak. M'n columns gaan niet altijd
over Feyenoord. Ik heb ook geschreven
over die vermeende tegenstellingen tussen
zwarte en witte spelers in het Nederlands
Feyenoorders onder elkaar: Cox met Van Duin.
'Een oase van doodgewone gezelligheid.'
elftal. Er is geen journalist in Nederland die
daar zijn vingers aan wil branden. Ik wel.
Nou, laat ik maar gelijk zeggen dat het op
het WK in Frankrijk helemaal niets wordt
als we die prietpraat daar mee naartoe
nemen.
Ik weet dat die column buiten Rotterdam
wordt gelezen. Hoor wel eens dat
sommigen er zich nogal druk over maken.
Voetbal International, ja. Een zielig blaadje.
Ik lees dat niet. Johan Derksen windt zich
nogal op, hè? Moet ik me dat aantrekken?
Een journalist die schaamteloos de
zaakwaarnemer uithangt van Johan Cruijff.
Kan toch niet? Ik zou het vervelend vinden
als ik te horen kreeg dat ik mezelf alleen
maar zou herhalen. Ik ben ervan overtuigd
dat het Feyenoord-publiek dit wil lezen.'
Maar er zijn ook Feyenoord-aanhangers die
u betichten van stemmingmakerij, van
haatzaaien.
'Kom, zeg. Zo erg is het toch niet? Laten we
niet doen alsof ik Joseph Goebbels ben.
Hou op. Het is cabaret. Het is een
conférence. Een cabaretier heeft de rol van
dorpsgek. Hij is de hofnar die de koning
voor gek mag zetten. Cabaret is pesten. Ik
schrijf die stukken in één adem op, op een
toon alsof ik gezellig met iemand in het
AJAX MAGAZINE MAART/APRIL 1998
225
