staafincident was een zegen. De mensen
zagen namelijk dat het zo niet langer kon.'
Hij vertelt over het sociaal
begeleidingsplan voor jonge supporters.
Zegt tussen neus en lippen door dat hij, als
hij tussen de supporters zit, om de
gesprekken op gang te laten komen
'gewoon meeblowt'. Opnieuw sluipen
gemompel en gegniffel door de gelederen.
Zoiets maakt hier indruk. Van Praag praat
door en trekt een gezicht of hij de
opwinding niet bemerkt. Soms lijkt hij een
tikje emotioneel. Het is al met al een
indrukwekkend relaas: vol begrip voor de
jongeren uit die andere sociale klasse, vol
zelfkritiek ook, vol van dankzij ervaring
gewonnen inzichten. Op gezette - en
welgekozen - tijdstippen verwijst hij naar
de ethiek van de mensen tot wie hij het
woord richt, een andere ethiek, even
respectabel als die van elke andere sociale
klasse.
En wat opvalt: de aanwezigen, dankzij wier
jaarlijkse bijdragen overigens de
seizoenkaarten van de F-side maar 325
gulden hoeven te kosten, luisteren
ademloos. Zij willen graag iets begrijpen
van de problematiek die het thema van de
avond is. Ook bij het vragen stellen
achteraf zet bijna niemand zich af tegen de
jonge supporters, wier gedrag toch niet
altijd ABA-vriendelijk is. Alleen één
meneer vraagt: waarom toch altijd weer
over die F-side? Hij krijgt te horen dat nu
eenmaal iedereen veilig naar het voetbal
moet kunnen en dat er met de F-side
daarom op een aparte manier rekening
gehouden moet worden. Dat is geen
'voortrekken'. Bovendien, voor de sfeer
zijn de F-siders onmisbaar. Ze horen erbij.
Toch?
Een ander vraagt, zeer terzake: 'Wat
kunnen wij doen?' Michael van Praag: 'Doe
gewoon. Accepteer ze zoals ze zijn. En een
adviesje: doe de wave eens mee...'
Gelach.
'Warme hap'
Het is veel later dan gepland, maar nu is
het tijd voor een ander hoogtepunt: de
warreme hapzoals iemand speels uitroept.
Een werkelijk schitterend verzorgd buffet
staat klaar. Een lange rij vormt zich. Heren
met bordjes.
Ook een ander soort evenementen staat bij
ABA voor de naaste toekomst op de rol,
vertelt Wim Bohnenn. Sommige bedrijven
zijn bereid andere leden te ontvangen voor
rondleidingen. Dat heeft dan weinig meer
met Ajax te maken, zo lijkt het. Toch wel:
Ajax is het bindmiddel waar de
zakenlieden elkaar ontmoeten en, na
bijvoorbeeld een rondleiding, weer zullen
ontmoeten. Wim Bohnenn: 'Tussen de
twee doelstellingen, Ajax steunen en
zakelijke contacten bevorderen, kun je
eigenlijk nauwelijks onderscheid maken.'
Naast penningmeester Luuk Harrewijnen,
werkzaam bij Ajax-sponsor Price
Waterhouse, is er een bestuurslid speciaal
belast met de portefeuille business to
business-contacten'secretaris Gerard
Verweij. Zijn eigen business is een
drukkerij. Zelfheeft hij op de sociale
ontmoetingsplaats van de ABA een achttal
zakelijke relaties opgedaan, vertelt hij
blijmoedig van achter het redelijk gevulde
bord. Een voorbeeld? Een bepaald deel van
zijn bedrijf is auto's gaan leasen bij een
relatie opgedaan in de ABA club. Verweij:
'Om onderlinge zakelijke contacten te
bevorderen heb je een aantal middelen. De
thema-avonden, aanbiedingen, trips naar
uitwedstrijden, het blad. Dat laatste gaan
we vernieuwen, binnenkort verschijnt een
nulnummer. Fullcolour, meer
adverteerders aantrekken. Verder is er
toestemming van Ajax om op de
Internetsite, ónder die van Ajax dus, een
ABA-site op te zetten. Trouwens, voor mij
is dit een hobby. We gaan een commerciële
kracht aantrekken die fulltime werkt aan
het opzetten van acties, het bezoeken van
bedrijven, en ga zo door.'
Stani Platz
Temidden van zijn vrienden en relaties zit,
aan de dis, iemand die al heel, heel ver
voor de term 'businessclub' was
uitgevonden bij Ajax kwam: Naftali
Schipper. Vroeger had hij een bekende
juwelierszaak in de Kalverstraat,
tegenwoordig bestiert hij een groothandel
in juwelen. 'Toen ik dertien was, 41 jaar
geleden, kreeg ik mijn eerste kaartje. Mijn
vader was supporter van Blauw-Wit, maar
al mijn vriendjes gingen naar Ajax. Naar
alle uitwedstrijden ben ik mee geweest...
Allemaal. Vanaf Dukla Praag in 1967, weet
u nog, toen Soetekouw in eigen doel
schoot. Leo Horn was bevriend met mijn
vader. Via hem kreeg ik een kaartje en
daarop stond Stani Platz. Ik moest op een
soort heuvel staan. In de rust ben ik op de
tribune bij Horn en wat gedecoreerde
generaals gaan zitten maar dat vond Horn
niet zo geweldig geloof ik.'
Bij de ABA komt Schipper, zwager van Uri
Coronel, vanaf het begin. 'Zakelijk en
sociaal heb ik er veel aan te danken. We
denken goed aan elkaar hier! Als ik een
ABA-lid kan bevoordelen, zal ik het niet
laten. Het Happy Hour, daar kwam ik in
het begin wel, maar dat zag ik snel minder
worden. Wat mij ook zeer bevalt, zijn de
AJAX MAGAZINE MAART/APRIL 1998
213
