Foto: Frans Flemelrijk
wilde. Wim van Hanegen tikte zijn
tegenstander Arie Haan in de eerste
minuut de bal nog door de benen. De
hoogmoed van Van Hanegem werd door
Haan even later afgestraft middels het
eerste doelpunt voor Ajax. Piet Keizer
toonde de overheersing van Ajax nog het
beste door na de vijfde treffer (tot stand
gekomen na een schitterende combinatie)
niet eens meer te juichen, maar stokstijf te
blijven staan en genietend voor zich uit te
kijken. Ajax was het aardse niveau even
ontstegen. Na afloop, terug in Nederland,
was duidelijk dat het landskampioenschap
Ajax niet meer kon ontgaan. Enkele
Feyenoord-supporters vonden het zelfs
jammer dat Ajax 'met zulk schitterend
voetbal vaak voor zo weinig publiek in
Amsterdam speelt. In de Kuip zou Ajax
elke keer 65.000 toeschouwers trekken,'
vertelden zij de verslaggever van Het
Parool
Bekerfinale
Ajax bediende deze Feyenoord-supporters
op hun wenken. Een maand later, op 11
mei, kwam Ajax weer voetballes in de Kuip
geven, nu in het kader van de KNVB-
bekerfinale. Aangezien Ajax reeds
kampioen was, wist tegenstander FC Den
Haag dat het hoe dan ook verzekerd was
van Europa-Cup-2-voetbal het seizoen
erop. Dat was maar goed ook, want
ondanks de nipte zege van Ajax (3-2),
maakte FC Den Haag geen enkel moment
enige kans op bekerwinst.
Het spannendst was het nog vooraf: Ajax
had zich in het normale rood-witte tenue
gehesen. FC Den Haag echter liet de
vertrouwde rood-groene outfit in de koffer
en kleedde zich
(ook) in een witte creatie. Scheidsrechter
Jef Dorpmans zag het wit voor de ogen en
vroeg aan aanvoerder Piet Keizer of Ajax in
ieder geval zwarte kousen aan wilde
trekken. Keizer liet zijn voorzitter Jaap van
Praag van de tribune komen en deze wees
Dorpmans er fijntjes op dat FC Den Haag
toch gewoon zijn normale tenue, met
groene shirts, aan kon trekken. Aldus
geschiedde. Toch kon FC Den Haag de
wedstrijd geen kleur geven, of het moest
zijn door de felle tackles van Joop Korevaar
en Dick Advocaat. Ajax hees zich na afloop
Tegenover het 'catenaccio' van Inter stelde Ajax
zijn superieure totaalvoetbal. Barry Hulshoff is
mee naar voren gekomen en waagt een schot op
doel. Op de voorgrond Piet Keizer.
in witte badjassen en nam de KNVB-beker
in het stadion van de grote rivaal in
ontvangst.
Apotheose
Drie weken later volgde de apotheose in de
Kuip-overheersing van Ajax. Ajax en Inter
Milaan speelden er de finale om de Europa
Cup 1. De Kuip was op 31 mei één en al
Ajax. Acteur en Ajax-fan Ton Van
Duinhoven was vooraf door het het
actualiteitenprogramma AVRO's Televizier
gevraagd voor een item met een fictieve
Feyenoord-suppoost, die in de Kuip
aanwezig moest zijn bij wéér een Ajax-
wedstrijd. Getooid met een 'Stadion'-pet
gaf Van Duinhoven op unieke wijze
gestalte aan een verbouwereerde
Feyenoord-suppoost Crooswijk die Ajax
keer op keer in zijn Kuip ziet uitblinken en
er nu zelfs de Europa Cup 1 (twee jaar
eerder nota bene nog in het bezit van
Feyenoord) komt halen: 'Als Feyenoord-
personeel zijnde' moest Crooswijk ervoor
zorgen dat 'de Kuip er piekfijn bij lig'.
Want als dat niet zo zou zijn 'dan zouden
ze natuurlijk kunnen zeggen dat we onze
plicht verzaken, omdat het niet Feyenoord
is dat om de Cup moet spelen, maar omdat
't, (diepe zucht) eh, omdat het een ander
is, hè. Dan krijg je dat weer.' Maar één ding
was zeker voor Crooswijk: 'Ze kenne mijn
niet verplichten om te kijken, woensdag.
Nee, ik hóef niet te kijken, ik ken d'er zo
met mijn reet naar toe gaan staan.'
Veel televisiekijkers trapten in de act van
Van Duinhoven, die overigens in het
Olympisch stadion werd opgenomen
omdat Van Duinhoven geen zin had om
naar Rotterdam te reizen! Na afloop
van de wedstrijd (door een subliem
spelend Ajax met 2-0 gewonnen), vroeg
Willem Duys aan Van Duinhoven of hij
voor zijn programma Voor de vuist weg nog
één keer als Crooswijk op de wedstrijd
terug wilde kijken. Dat wilde Crooswijk
wel. Maar gelukkig voor hem en alle
andere Feyenoorders is de Kuip sindsdien
nooit meer zo'n 'Ajax-stadion' geweest als
tijdens die paar maanden in 1972.
1 OO
a a tl a a i i.i r tiA AHT/Annn <i ono
