hebben we toch ook!'
'Maar Bert, er is geen kaartje meer te
krijgen. Ajax - Feyenoord is uitverkocht.
Voor 25 man kan ik geen kaartjes regelen!'
Bert begon samenzweerderig te lachen: 'Jij
kent de weg nog niet van de ware, trouwe
supporter; jij moet eens bellen met mijn
grote vriend Bennie Muller, ken je die?'
'Jawel Bert, debuteerde in Ajax in 1957.'
'Ja jongen en hij heeft nu niet alleen de
mooiste sigarenzaak van Amsterdam, maar
ook nog de mooiste en liefste vrouw van
Noord-Holland! Jij belt hem namens mij
en legt het probleem aan hem voor en dan
heb jij zooooooo de benodigde kaarten.'
Natuurlijk ging dat niet eenvoudig. Ook
voor Bennie waren de kaarten op, maar hij
ging iets ritselen. Omdat het voor Bert was.
Vrijdagmiddag laat kwam hij met de
mededeling dat hij 30 kaarten had, maar
Ajacied Haanstra interviewt Ajacied Cruijff in een
uitzending ten behoeve van het Nederlands Astma
Fonds.
helaas niet overdekt.
Geeft niet; Bert moest en zou er met de
ploeg naar toe.
We huurden een autobus en de
huisschilder uit Blokzijl en de plaatselijke
kroegbaas stapten ook in met rood-witte
sjalen. Hoe dichter we bij Amsterdam
kwamen, hoe plezieriger de stemming. Als
de chauffeur maling heeft aan de
verkeersregels en de verboden trambaan op
de Churchillaan neemt, schatert Bert het
uit van de pret en steekt triomfantelijk een
duim naar me op. Dit wordt een
prachtmiddag! Dit kan niet meer stuk!
Gebrom van Bert en regen
Op de tribune begint het twee minuten na
aanvang te regenen en Bert is er niet aan
gewend onoverdekt te zitten. Het is het
seizoen dat bij Ajax Hans Kraay de scepter
als een houwdegen hanteert. Piet Keizer is
het eerste slachtoffer van 's mans wijze
inzichten. Arie Haan verdwijnt ook en
Barry Hulshoff zit dat seizoen in de
lappenmand. Bij Feyenoord loopt een
zekere Van Hanegem rond en deze blaag
scoort in de 18de minuut 1-0. Een lullig
piesboogje in de regen over Piet Schrijvers
heen, maar hij zit wel. Het wordt stil in het
stadion en de rest van de tijd hoor je alleen
nog maar het gebrom van Bert en de regen
die op onze hoofden, schouders en knieën
klettert.
Als we terug zijn in de bus worden er
enkele blikjes bier geopend en slaat de
stemming bij de meesten alweer snel om in
'dat kan ons ook eens gebeuren, maar 't is
geen ramp'. Alleen Bert zit stil voor zich uit
te staren en ik wil hem graag met rust
laten, maar plotseling kijkt hij me aan en
gebiedt me naast hem te komen zitten.
Wat was dit een ongelooflijk stom idee!
Wie bedenkt het, om met zo'n hele ploeg
naar Amsterdam te gaan in een dure bus
en het werk stil te leggen! Ik probeer Bert
subtiel erop te wijzen dat hij zelf de grote
initiator was, maar het verdriet van het
verlies maakt het hem onmogelijk om te
luisteren. Is het de regen waardoor de
busruiten zo beslagen zijn, of zijn het zijn
tranen? Woest is de man en het is allemaal
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1998
81