wel op slippers, goochelt Benni op drie
tegels met een bal. Een groepje zit binnen
voor de buis: Chelsea speelt. Vandaag geeft
Benni een rondleiding langs zijn oude
leven in de township Hanover Park. De
toestand is daar echter weinig uitnodigend.
De vorige dag is de al jaren durende strijd
tussen de verschillende drugsbendes - de
gang-oorlog - weer opgelaaid. Bij een
beschieting zijn vrienden en familieleden
van drugsbaron Rashied Staggie
omgekomen. Staggie (op zijn Nederlands
uit te spreken) is de vermeende leider van
de Hard Livings-gang met een machtsbasis
in Manenberg, een wijk grenzend aan
Hanover Park. 'Vandaag is de begrafenis,'
zegt Benni. 'En bij begrafenissen gaan ze
altijd drinken en dat leidt meestal tot
schieten.' De familie overlegt. Stella neemt
de beslissing: 'Ze gaan pas vanavond
drinken. Vanmiddag kunnen jullie
makkelijk gaan.' We vertrekken in Jeromes
auto - een cadeautje van Benni -, een witte
Golf met Jeromes naam op de
nummerplaat. Benni mag rijden en bepaalt
ook de muziek. Dat betekent de rap van
Tupac Shakur, op vol volume. Benni zingt
woord voor woord en keihard mee.
Hanover Park ligt in het gebied ten zuiden
van Kaapstad dat Cape Flats heet. Die
naam slaat niet op de bebouwing maar op
de zanderige en meestal winderige vlakte.
In een vierkant patroon liggen er wat
wegen. Tussen grote stukken braak land
heeft een slordige hand her en der enige
wijken uitgestrooid. Deze waren gedurende
de apartheidstij d bedoeld voor de zwarte
en gekleurde bevolking van Kaapstad.
afwisselend Engels en Zuid-Afrikaans.
Jerome, Stella en Benni lijken hun Zuid-
Afrikaans uitsluitend te gebruiken om
onderling te kibbelen, waarbij doorgaans
eerst Benni en daarna Jerome het onderspit
delft.
Cape Flats
Op de eerste zaterdag in het nieuwe jaar is
het familiehuis van de McCarthy's
andermaal gevuld. Het is 35 graden celsius.
Familie en vrienden hangen aan het
zwembad. In een Emporio Armani maar
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1998
een kopje koffie: 'En ik begreep maar niet
wat al die mensen kwamen doen. Ze
betaalden en kregen dan iets uit een
trommeltje achter de bar. Ongelooflijk.' De
voertaal is Engels tot Benni opeens
overgaat op rad Zuid-Afrikaans om te
vertellen over zijn ontmoeting met oud-
Ajacied Winston Bogarde. Deze stond cool
geleund tegen een muur een sigaar te
roken. Het roken lukte alleen niet zo.
Benni imiteert meesterlijk de afwisselend
cool leunende en dan weer hoestende
Bogarde. De McCarthy's spreken
