Simon: Het Ajax-gevoel. Dat kun je niet
verklaren.
Wim: Het is de hele entourage eromheen.
Ik ben toen ik al in de AOW zat nog naar
het buitenland gegaan, maar wat je bij Ajax
had, dat vind je bij geen andere club.
Misschien Johan wel bij Barcelona, dat is
een beetje higher standing, maar wat je bij
Ajax vindt, dat vind je echt... hoewel, ik
moet zeggen, ik heb een jaar bij Sparta
gespeeld en bij Sparta heb je ongeveer het
idee, het sociale eromheen, dat Ajax heeft.
Daarom voel ik me bij Sparta ook altijd wel
thuis, als ik daar kom.
Jari: Het is de omgang tussen de mensen.
Danny: Het verenigingsleven. Als je op
Foto's: Louis van de Vuurst
Olympisch stadion was perfect.
Amsterdamse liedjes. Is ook veranderd.
Laatst begon This is the moment van Froger
niet op tijd. En dat is heel belangrijk als de
spelers het veld opkomen. Zo is het toch,
Dan? Ik ben er nu mee bezig dat ze er ook
weer eens een Manke Nelis tussendoor
doen. Al die tradities zijn belangrijk. We
hebben het gezien bij de Italianen. Wat een
voortreffelijk, voortreffelijk publiek was
dat. Maar, ook met hun muziek erbij.
Pavarotti kwam er zelfs nog tussendoor.
Jari: Het zijn kleine dingen, maar ze zijn
wel belangrijk.
Bob: Laatst lagen er in het spelershome
posters klaar voor de spelers. Ik vind dan:
leg die ook klaar voor de jongens die
beneden bezig zijn, in de anonimiteit. We
doen het met zijn allen, we zijn een team,
de hele club. Wij doen het voor die jongens
op het veld, maar vergeet niet: binnen die
vier lijnen wordt voor ons het vreten
verdiend. Dat geldt ook voor de directeur
van de Arena. Ik geloof toch dat Ajax heel
langzaamaan aan het veranderen is.
Danny: Het gevaar is dat als je groter
wordt, het onpersoonlijker wordt. Daar
moet je voor waken.
Dick: Het geldt ook voor de spelers. Ze
komen naar Ajax en zijn twee jaar later
weer weg. Dan kun je geen Ajax-gevoel
krijgen.
Bob: Er zit zelfs oranje in het Ajax-shirt.
Het is niet rood meer.
Jari: Ik denk dat de magie van Ajax niet zo
snel zal verdwijnen.
Waar je ook komt in
het buitenland, ze
weten alles van Ajax.
Ze lopen met boeken
rond, dragen Ajax-
shirtjes.
Bob: Da's jouw
schuld, Dan.
Danny:
Bob: Die penalty in
Tokio. Ja, je moet
toch iemand de
schuld geven van de
magie van Ajax? Maar
zonder dollen: ik denk
dat jullie allemaal, plus
een heleboel anderen,
van Ajax houden. Dat
is het. Simpel, hè?
zaterdagmiddag op de Toekomst
rondloopt, alles is er nieuw, maar het zijn
dezelfde vertrouwde gezichten. Je kunt ze
allemaal uittekenen, er is weinig verloop.
Dick: Je moet ook een verschil maken of
het Amsterdammers zijn die daar zitten of
mensen uit de provincie. Heemstede,
Zeeland, Finland.
Wim: Als je naar ons elftal kijkt, Vasovic,
Blankenburg, die werden niet
buitengesloten. Binnen de kortste keren
waren het Amsterdammers.
Piet: Brokamp, die deed ook mee.
Wim: Die deed te veel mee, volgens mij.
Piet: Nou ja, hij kon goed meekomen.
Jullie zeggen dat het met begin jaren zeventig
te maken heeft; ook valt de vergelijking met
Sparta, maar Sparta heeft nooit zulke
successen gekend als Ajax. Is dat het verschil
Danny: Het is allebei, en als je dat hebt
word je apart.
Jari: Stadion de Meer was natuurlijk heel
apart. Het spelershome daar... Als je naar
de kleedkamer ging, kon je links en rechts
kijken en zag je oude spelers. Dan kreeg je
altijd een apart gevoel. Een gevoel of je
thuis was.
Bob: We moeten wel uitkijken dat de magie
niet tussen onze vingers wegglipt. Het logo
hebben ze al veranderd en ik vraag me nog
steeds af waarom. Vroeger stond de
linksbuiten van de Al als ballenjongen bij
Pietje. De leiders zaten erij. Ze zijn wel je
twaalfde man. Laatst lagen er drie ballen in
het veld. De muziek in de Meer en het
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1998
